آژانس فضایی اروپا ادعا می‌کند که ۱۴۲۵ مورد از آنها «احتمال برخورد غیر صفر» با سیاره ما را دارند و بنابراین توسط شبکه‌های تلسکوپ‌ها تحت مراقبت هستند. طبق گزارش این آژانس فضایی، بیشتر این ۳۰ هزار سیارک نزدیک به زمین طی دهه گذشته به لطف فناوری‌های به سرعت در حال پیشرفت کشف شده‌اند.
این سیارک علاوه بر این که اولین سیارک نزدیک به زمین کشف شده بود، اولین سیارکی بود که یک فضاپیما به آن نزدیک بود و همچنین اولین سیارکی که یک فضاپیما روی آن فرود آمد. این فضاپیما موسوم به “NEAR Shoemaker” سیارک ۴۳۳ اروس را در یک مدار نزدیک در یک دوره زمانی یک ساله مطالعه کرد و سپس در فوریه ۲۰۰۱ در سطح آن فرود آمد.
در حال حاضر، سیارهای نزدیک به زمین حدود یک سوم از یک میلیون سیار کشف شده در منظومه شمسی را تشکیل می‌دهند. اجزای آنها در کمربند سیارکی – منطقه حلقه‌های شکل در منظومه شمسی که معمولاً بین مدارک و مریخ قرار دارد زندگی می‌کنند.
سیارک‌های نزدیک به زمین آن دسته از اجرام سنگی هستند که در مدار و مسیری به دور خورشید می‌چرخند که آنها را به اطراف زمین نزدیک می‌کند و برخی از آنها پتانسیل برخورد با سیاره ما دارند.
اولین سیارک نزدیک به زمین کشف شده به نام “433 اِروس”( Eros 433) اولین بار توسط “کارل گوستاو ویت” ستاره شناس آلمانی در رصدخانه برلین در تاریخ ۱۳ اوت ۱۸۹۸ مورد توجه قرار گرفت. مدار 433 اروس که به دلیل شکل عجیب، کشیده و ترکیب سنگی ساخته شده است، آن را به حدود 22 میلیون کیلومتر (13.5 میلیون مایل) از زمین می‌رساند که معادل 57 فاصله ماه از زمین است.
ناسا در تلاشی برای مقابله با تهدید سیارک‌هایی که ممکن است به شکل خطرناکی به زمین نزدیک شوند، یک برنامه دفاعی سیارهای موسوم به دارت (DART) را پی‌ریزی کرده است که به شکلی جدید موفقیت آمیز را با یک سیارک تجربه می‌کند. را تغییر دهد. دارت نوامبر گذشته از کالیفرنیا به فضا پرتاب شد و سرانجام سفر ۱۰ ماهه خود را با سیارک “دیمورفوس” در ماه گذشته به پایان رساند.
مارکو میشلی (Marco Micheli)، ستاره‌شناس مرکز هماهنگی اجرام نزدیک زمین در آژانسی اروپا می‌گوید: البته هر سیارکی که در نزدیکی زمین کشف شود، به عنوان یک سیارک نزدیک به زمین‌های طبقه‌بندی می‌شود، اما بسیاری از آنها بسیار دور از زمین هستند و اینها هستند. مدارشان است که آنها را در این دسته قرار می دهند.
ناسا اعلام کرد که این ماموریت موفقیت‌آمیز و این فضاپیما موفق شده است که مدار دیمورفوس را ۳۲ دقیقه کوتاه کند. البته نه دیمورفوس و نه دیدیموس هیچ خطری برای زمین ندارد، اما این مأموریت ۳۲۵ میلیون دلاری تمرینی بود برای آنچه ممکن است لازم باشد اگر روزی یک سنگ فضای سیاره ما را تهدید کند، انجام شود.
آژانس فضایی اروپا در جدیدترین گزارش خود اعلام کرده است که هم اکنون بیش از ۳۰ هزار سیارک نزدیک به زمین کشف شده است و ۱۴۲۵ سیارک احتمال برخورد به سیاره ما را دارا هستند.
یک سیارک در دسته “نزدیک به زمین” طبقه بندی می شود که مسیر حرکت آن به ۱.۳ واحد نجومی (AU) از خورشید برسد. یک واحد نجومی فاصله بین خورشید و زمین و معادل با 15 میلیون کیلومتر (93 میلیون مایل) است. بنابراین خیلی از آنها هنوز قابل توجهی با ما دارند.
انتهای پیام
سیارک «دیمورفوس» با قطری در حدود ۵۶۰ فوت (۱۷۰ متر) به دور سیارکی بزرگتر به نام «دیدیموس» می‌چرخد که هر دو در فاصله ۱۰۹۴ میلیون کیلومتری (۶.۸ میلیون مایل) از سیاره ما قرار دارند. دارت با سرعت بیش از 22 هزار کیلومتر در ساعت (14 هزار مایل در ساعت) به «دیمورفوس» برخورد کرد و در اثر برخورد با بین رفت، در حالی که مسیر دیمورفوس در اثر ضربه تغییر کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، طبق گزارش آژانس فضایی اروپا (ESA)، در حال حاضر در مجموع ۳۰ هزار ۳۹ سیارک نزدیک به زمین وجود دارد که برای دنیای علم شناخته شده است و تعداد آنها به سرعت در حال افزایش است. بنابراین در حال حاضر بیش از ۳۰ هزار سیارک نزدیک به زمین(NEAs) در منظومه شمسی کشف شده است.
بر اساس برنامه اجرام نزدیک به زمین ناسا، زمین به طور متوسط هر 5000 سال یک بار با یک سنگ به اندازه یک زمین فوتبال و هر یک میلیون سال یکبار، با یک سیارک منقرض کننده بخش زیادی از حیات و پایان دادن به انجام می‌کند.
وی افزود: مثالی که این نقطه عطف را کشف کرد، ۳۰ هزار سیارک جدید نشان می‌دهد، در یافتن همه سیارک‌ها با ساخت تلسکوپی‌ها و ابداع روش‌های جدید تشخیص، موضوع فقط زمان است.
وی افزود: اجراهای جدید در طول زمان مشاهده می‌شوند، حرکات آنها مورد مطالعه قرار می‌گیرند و تنها با تعداد انگشتان از اطلاعات شب‌های مختلف می‌توانند موقعیت آینده آنها را پیش‌بینی کنند.
ریچارد موسل (Richard Moissl)، رئیس دفاع سیارهای آژانس فضایی اروپا می‌گوید: خبر خوب این است که بیش از نیمی از سیارک‌های نزدیک به زمینی که امروز در ۶ سال گذشته کشف شده‌اند و این نشان می‌دهد که بینش ما چقدر در حال بهبود است.
از ۳۰ هزار سیارک نزدیک به زمین تخمین زده می‌شود که حدود ۱۰ هزار تا بزرگتر از ۴۶۰ فوت (۱۴۰ متر) قطر و ۱۰۰۰ عدد از آنها بزرگتر از ۳۲۸۰ فوت (یک کیلومتر) قطر می‌تواند نیاز به ردیابی و نظارت بر این سنگ‌ها داشته باشد. فضایی را برجسته می‌کند.
آیا می‌توان گفت که آیا آنها صدها سال بعد از زمین خواهند کرد یا خیر را تشخیص دهند.
