تقلید از انسولین با مولکولهای ساده
دکتر کرک گفت: تحقیق برای ساختن انسولین در قالب یک قرص تلاش کرده است زیرا انسولین ناپایدار است و پس از هضم شدن، به راحتی توسط بدن تجزیه می شود. از زمان انسولین در حدود 100 سال پیش، ساخت قرص انسولین، رویایی برای پژوهشگران حوزه پیدا شده است، اما پس از چندین دهه تلاش، هنوز موفقیتی حاصل نشده است.
این گروه پژوهشی نشان داد که یک مولکول غیر از انسولین چگونه می‌تواند نقش انسولین را بر کند که هورمونی کلیدی برای کنترل سطح قند خون است.
کerک adamehe dad: ba memیکrushevپ alکtrronی کaraیw ohahnnhn memیnnhahem emsthemahmahemیmahemhmhahhahhahahahی گmhahahahی انسولین بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی است که پیش‌بینی می‌شد. به طوری که انسولین و گیرنده های آن به طور چشمگیری تغییر شکل می دهند.
این تحقیقات اکنون با توسعه «میکروس الکترونیکی کرایو» (cryo-EM) که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پیچیده‌ای با جزئیات اتمی تجسم کند، شتاب چشمگیری یافته است و به پژوهشگران امکان می‌دهد تا تصاویر سه‌بعدی گیرنده انسولین را به سرعت تولید کنند.
کرک گفت: انسولین پیشرفت یافته است تا مانند دستی که یک جفت انبر را به هم نزدیک می‌کند، گیرنده را با دقت نگاه می‌کند. پپتیدهایی که ما استفاده می کنیم، به صورت جفت برای فعال کردن گیرنده انسولین کار می کنند و مانند دو دست هستند که اینها را نگه می دارند.
انتهای پیام
منبع
چرا قرص انسولین وجود نداره؟
این پژوهش، در مجله «Nature Communications» به چاپ رسید.
افراد مبتلا به نوعی نمی توانند انسولین تولید کنند و به تزریق روزانه و متعدد انسولین نیاز دارند تا سطح گلوکز خون خود را کنترل کنند. این تحقیق جدید می‌کند که می‌توان از مولکولهای جایگزین برای فعال کردن روند جذب گلوکز خون استفاده کرد و نیاز به انسولین را به کلی دور زد.
زمان رسیدن به نتایج درمانی بسیار دور است اما کشف این گروه پژوهشی می‌تواند به تولید دارو برای جایگزینی انسولین بیانجامد و نیاز به تزریق را در بیماران مبتلا به کاهش مصرف کند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهند که یک مولکول تقلیدکننده انسولین چگونه روی گیرنده انسولین عمل می‌کند و آن را روشن می‌کند. این اولین گام در مسیری است که سلول‌ها را هدایت می‌کند تا زمانی که سطح قند بدن خیلی بالاست، گلوکز را جذب کنند.
این پژوهش به سرپرستی دکتر «نیکلاس کرک» (Nicholas Kirk) و پروفسور «مایک لارنس» (Mike Lawrence)، پژوهشگران موسسه پزشکی والتر و الیزا هال و با همکاری شرکت داروسازی آمریکایی «ایلای لی‌لی اند کامپنی» (Eli Lilly and Company) انجام دادند. شده است.
کرک گفت: برای خرید این نوع مولکولهای با داروهایی که می‌توانند به عنوان قرص مصرف شوند، استفاده کنند، موفق می‌شوند. رسیدن به این هدف هنوز راه طولانی را در پیش دارد که تحقیقات بیشتر را می‌طلبد اما جالب است که کشف ما راه را برای ارائه درمان‌های خوراکی نوعی هموار می‌کند.
پزشکی والتر و الیزاال، راه‌های پزشکی را برای توسعه داروهای هم می‌کند که می‌توانند تزریق روزانه برای مؤسسه‌های پژوهشی برای افراد مبتلا به پژوهش‌وار یک نوع باشند.
به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال دیالوگز، «موسسه پزشکی والتر و الیزا هال» (WEHI) در ملبورن، به یک صد ساله در حوزه پژوهش یک پاسخ پرسش دادند. پرسش این است که آیا یک مولکول متفاوت با انسولین می‌تواند اثر یکسانی داشته باشد یا خیر. این یافته‌ها بینش‌های مهم را برای توسعه یک قرص انسولین خوراکی در آینده ارائه می‌دهند.
این گروه پژوهشی، ساخت‌های پیچیده میکروسکوپ الکترونی کرایو را با استفاده از مولکول‌ها به نام «پتیدها» (پپتیدها) انجام می‌دهد که با گیرنده انسولین حیوانات و آن‌ها را در موقعیت فعال نگه می‌دارند. آزمایش‌های انجام شده با میکروسکوپ الکترونی کرایو، یک پپتید را شناسایی کرد که می‌توان با روشی شبیه به روش انسولین، به گیرنده متصل شود و آن را فعال کند.
پژوهشگران استرالیایی امیدوارند که یک مولکول متفاوت با انسولین روزی برای ساخت قرص انسولین کمک کند.