انتهای پیام
بررسی عملکرد میدانهای مغناطیسی جهان در یک شبکه کیهانی بزرگ
تحقیقات «مرکز بینالمللی تحقیقات نجوم رادیویی» (ICRAR) و «سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی همسود» (CSIRO) در این پژوهش جدید موفق به مشاهده تشعشعات رادیویی از آسیبهای بپردازند که در شبکه کیهانی میچرخند پرداختند. انجام دادن این کار آسان نبود زیراها بسیار ضعیف هستند و به سختی میتوان آنها را از پسزمینه سایر گسیلهای رادیویی که دائماً در جهان طنینانداز میشوند، تشخیص داد.
پژوهشگران در مورد این پروژه گفتند: از آنجایی که منابع بسیار نور رادیویی قطبیسازیشده را ساطع میکنند، جستجوی ما کمتر مستعد مصرف بود و میشد قویتری را ارائه کرد بر این که در حال مشاهده تابش ضربهای در بزرگترین ساختارهای جهان هستند. این کار به مدلهای ما برای توسعه این ساختار در توسعه بزرگ کمک میکند.
به گفته این گروه پژوهشی، این مشاهدات جدید به اختراعات کمک میکنند تا بفهمند که چگونه مغناطیس در بزرگترین حملههای جهان کار میکند.
بنابراین، پژوهشگران روی تغییری متفاوت شدند که کمتر رایج هستند. آنها روی تصمیمهای رادیویی قطبیسازی شدهاند که در شبکه کیهانی به نتیجه نهایی مجموعهای از فرآیندهای تولید میشوند. مناطقی از این شبکه که چگالی بیشتر دارند، از طریق گرانش، ماده بیشتر را جذب خواهند کرد. همانطور که ماده در این مناطق راه مییابد، گازهای آنجا را گرم میکند و باعث میشود که گازها به بیرون از پرتاب گردند. زمانی که این ضربهها به حفرههای بسیار سرد میرسند، این نور رادیویی قطبیسازیشده را منتشر میکند.
جهان در جوانی، شکل کموبیش یکنواختی داشت و با مواد و میدانهای مغناطیسی همراه بود که اساساً در همه جاهای یکسان بودند اما با گذشت زمان، تولید ماده تاریک، ماده را به سمت خود جذب کرد و شبکههای غولپیکر از رشتههای متراکم کهکشانها و خوشهها را دارند. تشکیل داد که بین حفره های بزرگی قرار دارند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، اگر میتوانستید جهان را بزرگ کنید و آن را در بزرگترین کشف کنید، متوجه میشوید که از یک شبکه کیهانی بزرگ تشکیل شده است. گروهی از اختراعات بسیار مهم در حال حرکت در این شبکه شناسایی شده است که اطلاعاتی را در مورد میدان مغناطیسی در میزان بزرگ ارائه میدهند.
این گروه پژوهشی از دادههای پروژه و رصدخانه، از جمله «بررسی جهانی مغناطیسی-یونی متوسط»(GMIMS)، «آرشیو میراث پلانک»(Planck Legacy Archive)، «آرایه طول موج بلند اوونز ولی»(OVRO-LWA) و « آرایه میدان وسیع مورچیسون»(Murchison Widefield Array) کردند. این کار را میتوان داد تا دادههای مربوط به گسیلهای رادیویی قطبیسازی شده در بالای خوشهها و رشتههای وب شناختهشده کیهانی بررسی شوند.
گروهی از اختراعشناسان در پژوهشی سعیکردند تا با بررسی آنها در یک شبکه کیهانی بزرگ، میدانهای مغناطیسی جهان را در بررسی بیشتر بررسی کنند.
این شبکه کیهانی اولین بار در دهه ۱۹۶۰ به صورت تئوری معرفی و ساختار آن در شبیهسازیهایی مدلسازی شد که در دهه ۱۹۸۰ آغاز شد. ستارهشناسان آخراً دارند این شبکه کیهانی را ترسیم میکنند و درخشش رشتههای آن را میبینند.