ساخت موسیقی سخت تر شد
جردن وستون در حال تولید موسیقی
اما با استفاده از QuadStick که یک کنترل کننده هندزفری است که با دمیدن به داخل لوله کار می‌کند، وستون می‌تواند به ماجراجویی موسیقایی خود ادامه دهد و این کار را تا زمانی که نیاز به تراکستومی نداشته باشد می‌تواند ادامه دهد. نای‌شکافی یا تراکستومی، در پزشکی به عمل جراحی گفته می‌شود که طی آن نای در قسمت زیر گلو، برش داده می‌شود. تراکستومی به‌طور عمده برای ایجاد راه‌اندازی به غیر از مجرای عادی آن(بینی و دهان) ایجاد می‌شود. گاه به منظور جستجو و درآوردن جسمی خارجی، نمونه‌برداری بافتی یا برداشتن یک ضایعه موضعی از دیگر موارد نای‌شکافی می‌تواند باشد.
بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک(Amyotrophic lateral sclerosis) (به صورت مخفف: ALS) یا بیماری لو گهریگ، یک بیماری نورونهای حرکتی یا(MND یا Motor Neuron Disease) است که باعث آسیب پیشرونده و غیرقابل ترمیم در دستگاه عصبی مرکزی(مغز و نخاع) می شود. و دستگاه عصبی محیطی می شود.
او آهنگ می‌ساخت و در نهایت برنامه موسیقی خود را به نام «FL Studio» طراحی کرد. موسیقی وستون ژانرهای وجود از جمله جاز، ترپ و ایمو را در بر می‌گرفت. موسیقی ترَپ (Trap music) که با نام ترَپَسْتِپ نیز می‌شود، یکی از سبک‌های موسیقی الکترونیکی است که در اوایل سال ۲۰۰۷ به وجود آمد. ایمو(ایمو) یکی از زیرشاخه های موسیقی راک و برآمده از سبک هاردکور پانک است.
وستون می‌گوید پس از تشخیص بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، احساس غمگینی، گیجی و ترس وجود او را در برگرفته است. وی در این باره گفت: برای مدتی ذهنم خالی شده بود و می‌دانستم که حرکتم را از دست خواهم داد. با دست ساختن دستانم، موسیقی سخت تر و سخت شد.
در ادامه ویدیویی را که جردن وستون در کانال یوتیوب خود گذاشته را به اشتراک گذاشته شده است.
به گفته محققان دانشگاه «میشیگان»، یک بیمار به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک با تنها چشمان خود می‌تواند موسیقی بسازد.
انتهای پیام
قبل از تشخیص، وستون یک نوازنده تازه کار بود و سال‌های زیادی را در دوران کودکی خود به تماشای پسر عمویش که یک کیبورد سیاه و آبی یاماها را می‌نواخت، گذرانده بود. وستون، ۳۲ ساله در این باره گفت: او شروع به آموزش من کرد که چگونه سازها را با هم ترکیب کنم تا یک آهنگ بسازم. پس از آن، معمولاً آن کار را انجام می‌دادم.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، در سال 18، «جردن وستون» از شهر ایپسیلانتی در میشی، متوجه یک کشش ۲۰گان در بازوی چپ خود شد. بازوی وی در طول تمرین سریع‌تر خسته می‌شد و در نهایت در همان سال تشخیص داده شد که وستون مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک(ALS) است.
وستون اکنون از یک دستگاهی که با نگاه کردن به کاربران کار می‌کند، استفاده می‌کند و این دستگاه را می‌کند تا بتواند نرم‌افزار موسیقی را کنترل کند و با استفاده از حرکات چشم آهنگ بسازد. برخی از کارهای موسیقی او در کانال یوتیوبش قرار داده شده است.
دکتر «استفان گوتمن» استادیار دپارتمان عصب‌شناسی و مدیر مرکز عالی بیماری اسکلروز جانبی یوتروفیک در دانشکده میشیگان گفت: هوشمندی که با بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک زندگی می‌کند همیشه من را شگفت‌زده می‌کند. حتی در افراد مبتلا به این بیماری سخت، با بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک معنای زندگی و یافتن کیفیت را از راه‌های بسیار شخصی بازتعریف می‌کنند. عشق جردن به موسیقی برای خلاقیت و تخیل او ارائه می‌کند. این کار او همچنین به ما می‌آموزد که قدر‌های خود را بدانیم و بسازیم. راه‌های بسیاری وجود دارد که فناوری می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.