به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، «تلسکوپ فضایی هابل»(HST) تغییر چشمگیر ساعت به ساعت در اعماق فضا را که در اثر برخورد عمدی یک کاوشگر ناسا با یک سیارک به وجود آمده بودند، ردیابی کرد.
تصاویر جدید تلسکوپ فضایی هابل که روز اول مارس منتشر شد، گرد و غبار و غبارها را نشان دادند که با سرعت بالا از دیمورفوس و سیارک بزرگ همراه‌تر آن موسوم به «دیدیموس» (Didymos)، پس از برخورد با دارت پرواز می‌کنند. اعتقاد بر این است که این برخورد، حدود 100 تن از مواد سیارک باستانی را به فضای پرتاب کرده است.
«مأموریت آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارک» یا «دارت»(DART) ناسا در سپتامبر ۲۰۲۲ با یک سیارک کوچک به نام «دیمورفوس»(Dimorphos) برخورد کرد و هدف آن آزمایشی برای انحراف سیارک در مسیر برخورد با زمین بود.
فیلم بر روی تصاویر تازه منتشر شده هابل، تقریباً از 1.3 ساعت پس از شروع می‌شود و دیمورفوس و دیدیموس را در فاصله‌ای نشان می‌دهد که نمی‌توان آنها را به‌صورت شخصی تشخیص داد. دو ساعت بعد از این رویداد، می‌توان‌هایی را دید که با سرعتی بیش از 6.4 کیلومتر در ساعت در حال حرکت هستند. این سرعت بهقدری زیاد است که می‌تواند بر گرانشی منظومه سیارکی غلبه کند.
تصاویر جدید «تلسکوپ فضایی هابل» از برخورد فضایپیمای «دارت» با سیارک «دیمورفوس»، پروازهای فضایی را در پی این رویداد می‌دهند.
اطلاعات مربوط به کار هابل، سه مرحله از حرکت‌های دیمورفوس را نشان می‌دهند. مخزن این اطلاعات، ابتدا یک پرتابی تشکیل شد، مسیرها به مدار سیارک پریدند و در نهایت این جریان به دلیل فشار باد خورشیدی به پشت سیارک حرکت کرد.
این تصاویر جدید با پژوهشی به سرپرستی لی و با همکاری ۶۳ عضو دیگر گروه دارت همراه شد.
انتهای پیام
تلس‌های زیادی در زمین و فضا از برخورد با تصویربرداری انجام می‌شود و نتایج حاصل از این تحقیقات گوناگون را به دست می‌دهند که داده‌ها را تجزیه و تحلیل کرده و می‌کنند.
این مخروطی حدود ۱۷ ساعت پس از شروع به شکل گیری کرد. در ادامه بیانیه آمده است: برجسته‌ترین ساختارها، ویژگی‌های چرخشی هستند. این چرخش به کشش گرانشی سیارک همراه، یعنی دیدیموس گره خورده است.
«جیان یانگ لی» (Jian-Yang Li)، پژوهشگر «موسسه علوم سیاره‌ای» (PSI) در آریزونا، در بیانیه‌ای منتشر شده توسط «موسسه علمی تلسکوپ فضایی»(STScI) در بالتیمور که برنامه علمی هابل را اجرا می‌کند، گفت: ما هرگز شاهد برخورد یک شی با یک سیارک در یک منظومه سیارکی دوتایی در لحظه نبوده‌ایم و این واقعاً شگفت‌آور است. من فکر می کنم که فوق العاده است. اینجا چیزهای زیادی در حال حاضر است. کمی زمان میبرد تا آنها را بفهمیم.
آخرین مرحله، شاد‌هایی را نشان می‌دهد که در پشت سیارک جریان می‌یابند. در آنجا سبک‌ترین ذرات، سریع‌ترین و دورترین فاصله از سیارک را طی می‌کنند. در هر حال، این روندها هنوز قابل درک نیست زیرا هابل تقسیم این جریان به دو جریان اتفاقی است که چند روز بود و مکانیسم عامل آن مشخص نیست.