ستاره‌ها می‌توانند شکل، اندازه، سن و رنگ داشته باشند. اما در مورد انجیسی ۲۰۳۱، شرایط این‌که با رنگ‌های ستاره‌ها مطابقت دارد، وجود ندارد. ان‌سی۲۰۳۱ به عنوان یک خوشه کروی با ستاره‌های قدیمی شناخته شده است. با این حال، ستاره‌های آبی معمولاً به درخشان‌اند و در جوانی می‌میرند.
انجیسی 2031 خارج از کهکشان راه شیری، در یک کهکشان ماهواره‌ای بسیار کوچک به نام ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد. اعلام ناسا، این خوشه کروی در قسمت متراکم ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد و موقعیت آن در این منطقه شلوغ، به «آلودگی ستاره‌ای» می‌شود. پدیده‌هایی که در آن جو و ویژگی‌های سطحی ستاره‌های نزدیک برای اندازه‌گیری اجرام تحت تأثیر مطالعه قرار می‌گیرند.
بنا به گفته‌های ناسا در خصوص این تصویر، یک توضیح احتمالی این است که ظاهر ستاره‌های دیگر از خوشه کروی در این کهکشان پیدا کرده است.
انتهای پیام
منبع
احتمال دیگر این است که ستارگان قدیمی‌تر در حال ادغام برای تشکیل اجرایی می‌شوند که با عنوان «سرگردان‌های آبی» (blue straggler) می‌شوند. این پدیده به این دلیل است که اتفاق بیفتد که ستاره‌های یک خوشه کروی بسیار نزدیک به احتمال زیاد جمع می‌شوند و توسط جاذبه‌های متبل به یکدیگر مرتبط می‌شوند.
علاوه بر این انجیسی ۲۰۳۱ یک ستاره عجیب و غریب دیگر را نیز در خود جای داده است. اعلام ناسا، این خوشه کروی خانه حدود 14 ستاره قفاووسی (Cepheid) است. ستاره‌شناسان به لطف تیره شدن و روشن شدن دوره‌های آنها می‌توانند از قیفاووس به عنوان چراغ راه دور استفاده کنند. محاسبه با استفاده از اندازه گیری ستاره های تغییرات قیفاووسی، فاصله انجیسی ۲۰۳۱ را تخمین زدند.
هابل تصویر یک خوشه ستاره‌ای دوردست را منتشر کرده است که رنگ آبی خیره‌کننده‌ها است.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، کهکشان انجیسی ۲۰۳۱ (NGC ۲۰۳۱) خارج از کهکشان راه شیری و در فاصله ۱۵۰ هزار سال نوری از قرار دارد.
تلسکوپ فضایی هابل به ستاره‌شناسان این اجازه را می‌دهد تا ستاره‌های کهکشان راه شیری را صدا کنند. این تلسکوپ به اندازه کافی حساس است که اجرام از کهکشان ما را نیز مطالعه کند. نماهای هابل از مکان‌های دور به ستاره‌ها این امکان را می‌دهد تا سؤالات جالب و آشنا را مطرح کنند، زیرا ستاره‌های زیادی در ۲۰۳۱ به رنگ آبی می‌درخشند؟