مطالعه اخیر نشان میدهد که چگونه این ذرات پلاستیکی میتواند باعث بروز نگرانی و پیامدهای عصبی شود. نتایج این مطالعه همچنین نشان میدهد که پلی استایرن (پلاستیک پرکاربرد موجود در بستهبندی مواد غذایی) تنها دو ساعت پس از مصرف در مغز قابل تشخیص است.
سد خونی-مغزی شبکهای از رگهای خونی و بافت است که از رسیدن سموم و مواد مضر به مغز کمک میکند. سد خونی-مغزی یک سد سلولی مهم است که فقط به آب، دارو، داروهای بیهوشی عمومی و دی اکسید کربن از مغز میدهد.
مطالعه خود را بر روی شش موش انجام داد که سه مورد از موشها پلی استایرن خوراکی مصرف شده بود. آنها دو تا چهار ساعت پس از مصرف موشها را کشتند. این امر به تایید داد تا محتوات مغز آنها را جمع آوری کرده و وجود پلاستیک در مغز را آزمایش کند.
«لوکاس کنر» نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه علوم پزشکی وین در بیانیهای مطبوعاتی میگوید: ذرات پلاستیک میتواند در مغز خطرات ناشی از بیماریهای عصبی یا بیماریهای آسیبپذیر عصبی مانند آلزایمر یا پارکینسون را افزایش دهد.
انتهای پیام
کنر: برای حداقل رساندن آسیب احتمالی ذرات میکرو و نانوپلاستیک برای انسان و محیط زیست، محدود کردن قرار گرفتن در معرض و محدود کردن استفاده از آنها در حین انجام تحقیقات بیشتر در مورد مواد میکرو و نانوپلاستیک ضروری است.
معلم گفتند: روده ما دیواره محافظ مشابهی دارد. ذرات میکرو و نانوپلاستیک میتوانند وارد بدن شوند و از نفوذ ناپذیری عبور کنند. نحوه انتقال این ذرات از طریق این فرآیند پیچیدهای است که عواملی مانند ذرات، شیمی سطح و نوع سلولی که با آن آنها را تغییر میدهند، هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی، مدتی است که میدانیم میکروپلاستیکها در جریان خون ما هستند و از مواد مصرفی مانند شیر و گوشت به بدن ما راه پیدا میکنند. وجود خارجی ذرات میکرو و نانوپلاستیک (MNPs) در بدن ما به وضوح خطرناک است و این ذرات به طور طبیعی میتوانند به مکانهای دوردست بدن ما راه یابند و به سلولهای زنده نفوذ کنند.
دانشمندان دریافتند که ذرات میکرو و نانوپلاستیک از سد خونی مغزی عبور کرده و در مغز موشها وجود دارند. همانطور که در مطالعات قبلی مشاهده شده است، این ذرات پلاستیکی میتواند باعث افزایش نگرانی و آسیب عصبی شود.
در مطالعهی اخیر، مصرف مواد غذایی بستهبندی شده دو ساعت از مصرف در مغز میشود.