یک تمرین شامل عامل خودکار بود و برای دیگری، گروه ها به تنهایی بودند. در تمرین سوم، سخنرانان غیر بومی می‌توانند مخفیانه عامل را هنگامی که می‌خواهند صحبت کنند فعال کنند، به جای اینکه منتظر مداخله باشند. با این حال، سخنرانان ژاپنی به ندرت از این گزینه استفاده می کردند، زیرا می ترسیدند مکالمه را در زمان نامناسب قطع کنند.
این نماینده از نرم‌افزار تشخیص گفتار خودکار IBM Watson برای ردیابی افرادی که صحبت می‌کنند، استفاده می‌کرد و با چشمک زدن و علامت دادن به یک وقفه قریب‌الوقوع، دست تکان می‌داد. نائومی یاماشیتا، یکی از نویسندگان، محقق برجسته در شرکت تلگراف و تلفن نیپون (NTT)، این عامل را ساخت.
لی می‌گوید: «سخنرانی‌های غیر بومی از داشتن فاصله‌ای برای تأمل در گفتگو و فرصت پرسیدن سؤالات قدردانی می‌کنند. همچنین، با دعوت به سخنرانی، احساس کردند که شرکای ارتباطی‌شان برای دیدگاه‌هایشان ارزش قائل هستند.»
در حالی که افرادی که انگلیسی را به عنوان زبان اول نداشتند، عموماً این عامل را مفید می‌دانستند، افراد بومی فکر می‌کردند که نفوذها حواس‌پرتی و غیرضروری است.
Xiaoyan Li، یک دانشجوی دکترا در زمینه علم اطلاعات، از گروه‌های چندزبانه برای آزمایش ربات مفید – به نام عامل مکالمه – استفاده کرد که پس از شش نوبت متوالی سخنرانان بومی، برنامه‌ریزی شده بود که مداخله کند. این نماینده به سخنرانان غیر بومی اجازه داد تا وارد مکالمه شوند و مشارکت آنها را از 12 درصد به 17 درصد از کل کلمات گفته شده افزایش داد.
آنها ممکن است از سیگنال‌های ظریف‌تری مبنی بر فرا رسیدن زمان تسلیم استفاده کنند، مانند پیام‌های خصوصی به سخنرانان بومی، یا می‌توانند از هوش مصنوعی یا حسگرهای زیستی برای تعیین زمانی که یک گوینده غیربومی آماده است برای شکاف استفاده کنند.
سوزان فوسل، یکی از نویسندگان این مقاله، استاد دپارتمان علوم اطلاعات در کالج کرنل آن اس. باورز، می گوید: «وقتی افراد غیر بومی در کلاس صحبت نمی کنند، مردم تصور می کنند که این فقط به این دلیل است که چیزی برای گفتن ندارند. محاسبات و علوم اطلاعات، و در گروه ارتباطات در دانشکده کشاورزی و علوم زیستی. هیچ‌کس فکر نمی‌کند که این به این دلیل است که برای گرفتن زمین مشکل دارند.»
در مصاحبه‌های بعد از تمرین‌های بقا، سخنرانان غیر بومی گفتند که نماینده همیشه در زمان مناسب صحبت نمی‌کند، اما قرار گرفتن در محل، آنها را مجبور می‌کند کمتر نگران دستور زبان خود باشند، بنابراین می‌توانند روی انتقال ایده‌های خود تمرکز کنند.
اعتبار: Unsplash/CC0 دامنه عمومی
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.
الهام‌بخش این مطالعه زمانی که لی یک دانشجوی جدید در کرنل بود و تلاش می‌کرد تا در بحث‌های گروهی در سمینار ارتباطی‌اش مشارکت کند، جلب شد. با وجود اینکه لی به زبان انگلیسی مسلط بود، تلاش کرد تا شکاف‌های طبیعی در بحث را شناسایی کند و سخنرانان بومی را شکست دهد.
فوسل گفت: “خوب خواهد بود اگر نماینده فقط زمانی مداخله کند که فرد غیر بومی چیزی می خواهد بگوید، نه اینکه آنها را سرجای خود قرار دهد.”
تلاش‌های قبلی برای غلبه بر موانع زبان – مانند ارائه رونوشت جلسات، ترجمه خودکار زبان و گرافیکی که سطح مشارکت همه را نشان می‌دهد – شکست خورده است. در مقابل، عامل به طور قابل توجهی موفق بود و مشارکت افراد غیر بومی را تا 40 درصد افزایش داد.
اطلاعات بیشتر:
Xiaoyan Li و همکاران، بهبود مشارکت افراد غیر بومی با یک نماینده خودکار در گروه‌های چند زبانه، مجموعه مقالات ACM در مورد تعامل انسان و کامپیوتر (2022). DOI: 10.1145/3567562