پژوهشگران کار خود را با تولیدکننده‌ترین پلاستیک در جهان یعنی «پلی‌اتیلن» (پلی‌اتیلن) آغاز کردند که حدود ۲۹ درصد از مصرف پلاستیک در جهان را می‌دهد. سپس، از یک کاتالیزور برای حذف هیدروژن از ماده و ایجاد یک مکان واکنشی در زنجیره مولکول‌ها استفاده می‌شود و سپس، کاتالیزور دیگری برای شکافتن مولکول‌ها در این مکان و درپوش انتهایی به کار می‌رود. پس از آن، کاتالیزور سوم این مکان را در امتداد تغییر داد تا فرآیند تکرار شود. این امر، مولکول‌های «پروپیلن» (پروپیلن) را به جای می‌گذارد که به عنوان عناصر سازنده پلاستیک پرمصرف جهان، یعنی «پلی‌پروپیلن» (پلی‌پروپیلن) عمل می‌کنند.
این گروه پژوهشی بسیاری از پژوهشگران در این زمینه، به دنبال پیشرفت به سمت اقتصاد چرخشی برای پلاستیک بودند. به جای اینکه این مواد خود را به محل دفن برسانند، فناوری‌های بازیافت بهتر می‌توان تعداد بیشتری از آنها را به محصولات جدید باارزش تبدیل کرد و این پژوهش جدید، گامی امیدوارکننده و رو به جلو در این فضا است.
انتهای پیام
منبع
نتایج این پژوهش در “Journal of the American Chemical Society” به چاپ رسید.
همچنین پژوهشی، راکتوری ساخته شده است که جریان دائمی پروپیلن را به پلی‌پروپیلن این گروه می‌کند. پژوهشگران می‌سازند که این کار را می‌توان با فناوری فعلی انجام داد و این فناوری، فرآیند کار را ساده‌تر می‌کند اما امیدوارند که با طراحی کاتالیزورهای سریع‌تر و پربازده‌تر، کارآیی آن را بیشتر کند.
پژوهشگران آمریکایی، روشی را برای تبدیل یک نوع پلاستیک به نوع دیگری تبدیل کرده‌اند که می‌تواند به خروج سه میلیون خودرو از جاده، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد.
گیرونت افزود: تجزیه و تحلیل اولیه ما نشان می‌دهد که اگر فقط ۲۰ درصد از پلی‌اتیلن جهان را می‌توان از طریق این مسیر یافت و تبدیل کرد، می‌تواند نشان‌دهنده کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای باشد که با خروج سه میلیون خودرو از جاده برابری کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، تلاش در تلاش برای کاهش بار زیستی‌محی و دفع پلاستیک، روشی را برای به‌یافت (Upcycling) معرفی کرده‌اند که یک شکل از پلاستیک را به شکل دیگری می‌کند. آنها می‌گویند که سیستمی را نیز برای افزایش و پیاده‌سازی فناوری خود می‌سازند که نشان می‌دهد این فناوری می‌تواند منجر به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان شود.
“دیمین گیرونت” (Damien Guironnet)، پژوهشگر “دانشگاه ایلینوی در اربانا شمپین” (UIUC) و از محققان این پروژه گفت: به این فکر کنید که یک نان باگت را از وسط نصف کنید و سپس قطعاتی را با دقت از انتهای هر کدام بسنجید. نیمه دریافت. در اینجا سرعت برش، اندازه هر برش را کنترل می‌کند.