یک واکسن بهروز سیاهزخم در سال ۱۹۷۰ ساخته شد که بیشتر از این بیماری در انسان استفاده میشود.
این واکسن در سال ۱۹۹۵ مجوز استفاده در آمریکا را دریافت کرد.
به گزارش ایسنا، واژه «واکسن» با نام «ادوارد جنر»، دانشمند انگلیسی و پدر ایمنیشناسی جهان گره خورده است. دانشمندی که مفهوم واکسن را توسعه داده و واکسن آبله (واکسن آبله) را در سال ۱۷۹۶ به عنوان اولین واکسن جهان تولید کرد.
هپاتیت ب (Hepatitis B)، یک ویروس جدیدتر است که توسط دکتر “باروخ بلومبرگ” (Baruch Blumberg) در سال ۱۹۶۵ کشف شد. تنها چهار سال بعد (سال ۱۹۶۹)، بلومبرگ نخستین واکسن هپات ب را با استفاده از یک نوع ویروس که حرارت دیده بود، ابداع کرد.
اولین واکسن سرخک در سال ۱۹۶۳ ارائه شد. پس از آن، اولین واکسن اوریون در سال ۱۹۶۷ و اولین واکسن سرخجه در سال ۱۹۶۹ ارائه شد. دو سال بعد در سال 1971، “موریس هیلمن” (موریس هیلمن) از “موسسه تحقیقات درمانی مرک” (Merck Institute of Therapeutic Research)، یک واکسن ترکیبی را ابداع کرد که ایمنی را در برابر هر سه ویروس به همراه داشت.
منشا آبله ناشناخته است، اما بر این باورند که قدمت آن به امپراتوری مصر در قرن سوم پیش از میلاد بازمیگردد. استعمار در قرن هجدهم این بیماری را در سراسر جهان گسترش داد. میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری تا ۳۰ درصد بود.
برنامه تب حصبه در آمریکا غیرمعمول است و معمولا واکسیناسیون برای استفاده معمول توصیه نمیشود.
طاعون (طاعون)، یکی از قدیمیترین و کشندهترین بیماریهای جهان به شمار میرود که با حدود ۲۰۰ میلیون مورد مرگ و میر در طول تاریخ بشر به اوج خود رسیده است، اما تا امروز هیچ واکسن دارای مجوزی در دسترس نبوده است.
بیش از یک دهه بعد در سال ۱۹۳۷، تیلر اولین واکسن ایمان و بررسی تب زرد را ابداع کرد که از آن زمان به استاندارد جهانی تبدیل شده است.
«ماکس استرن» (Max Sterne) در سال ۱۹۳۷، واکسن سیاهزخم را برای استفاده در دامها ابداع کرد. نسخههای از واکسن هنوز هم برای کاهش انتقال بیماری از حیوانات به انسان میشود. ۱۳ سال بعد، اولین و اکسن انسان ساخته شد و برای افرادی که در کارخانههای فرآوری حیوانات آمریکا کار میکردند، ساخته شدند.
واکسن سیاهزخم
با شروع دوباره این بیماری در دهه 19، دههها پژوهشها برای کشف پیچیدگیهای ویروس آنفلوانزا انجام شد و در سال 1945 بود که اولین واکسن برای استفاده در 300 مورد استفاده قرار گرفت. با وجود این، تنها دو سال بعد و در سال ۱۹۴۷، پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که تغییرات فصلی در ترکیب، واکسنهای موجود را بیاثر میکند.
قطار تولید واکسن از ایستگاه واکسن آبله آغاز شد و در ادامه راه، در ایستگاه توقفی کوتاه داشت. اما قطار و اکسنسازی پرسرعت و باشتاب به حرکت خود ادامه میدهد، زیرا بیماریهای نوپدید نشان میدهد که شاید این قطار هیچگاه به پایانی نرسد.
به گفتههای مراکز کنترل و سیستم عامل ۹ از بیماری آمریکا، یک دوز و اکسن امامآر، ۳۳ درصد در برابر سرخک، ۷۸ درصد در برابر اوریون و ۹۷ درصد در برابر سرخجه تجهیزات است. دوز واکسن امآمآر نیز ۹۷ درصد در برابر سرخک و ۸۸ درصد در برابر اوریون ماشین است.
سرخک (سرخک)، اوریون (اوریون) و سرخجه (Rubella)، ویروسهای ویروسی هستند که هر کدام باعث بیماری و بیماری مرگبار میشوند. در طول دهه ۱۹۶۰، واکسنهای افراد حاضر برای هر یک از آنها ساخته شدند، اما یک دهه بعد، همه واکسنها در یک واکسن ترکیب شدند.
در سال ۱۷۹۶ «ادوارد جنر»، اولین واکسن موفقیتآمیز آب را کشف کرد، اما تا پیش از دهه ۱۹۵۰ واکسنها نمیتوانستند این بیماری را بهعنوان عامل اصلی درمان کنند. در سال ۱۹۶۷، یک تلاش جهانی که بالاترین سطح از تولید واکسن و پیشرفت در فناوری سوزن را ارائه کرد، نهایتاً منجر به ریشهیابی این بیماری در سال ۱۹۸۰ شد.
واکسن زونا
«هرپس زوستر» یا زونا (زونا)، از همان ویروس سرچشمه میگیرد که عامل بروز آبلهمرغان است. تنها دو راه وجود دارد که زونا به واسطه آنها میتواند ایجاد شود. یکی از راهها پس از شروع آبلهمرغان و دیگری که غیرمعمول به شماره میرود، قرار گرفتن در معرض واکسن آبلهمرغان است.
واکسن هپاتیت ب
مسیر واکسن ها با جستجوی دانش برجسته دیگری از جمله “لوئی پاستور” (Louis Pasteur)، میکروبیولوژیست فرانسوی و کاشف واکسن هاری (Rabies vaccine) در سال ۱۸۸۱ “کیتاساتو شیباسابورو” (Kitasato Shibasaburō) و “امیل فون برینگ” (Emil von Behring) ) پزشک آلمانی و برنده جایزه نوبل پزشکی برای آنتیتوکسینهای ضد دیفتیری و کزاز در سال ۱۸۹۰ که باعث تولید واکسن دیفتیری (Diphtheria vaccine) شد و همینطور دکتر “جوناس سالک” (Jonas Salk) کاشف واکسن فلج اطفال (Polio vaccine) در سال. ۱۹۵۵ ادامه پیدا کرده و همچنان با ظهور بیماریهای نوپدی مانند مانند ادامه دارد.
حصبه یا تیفوئید (تب حصبه)، یک بیماری کشنده است که میتواند به طور مستقیم از طریق غذا و آب منتشر شود. کشورهایی که در مناطق صنعتی نسبتاً غیرمعمول هستند، اما همچنان یک خطر مهم در حال حاضر در سراسر آسیای جنوب شرقی، آفریقا و آمریکای لاتین به شماره میرود.
در طول دهه 1800، مجموعهای از پژوهشهای انجامشده برای تعیین منشأ بیماری، زمانی که بیماریها میتوانند زنده بمانند و انتقال بیماری از طریق حیوانات انجام شود، راه را برای اولین بار در سال 1881 هموار کردند.
ریشهکنی آبله (Smallpox) از طریق واکسن، به عنوان یکی از بزرگترینها در بهداشت عمومی تلقی میشود، اما چندین قرن طول تاریخ تا به این نتیجه رسید.
اولین واکسن اچپیوی، در سال ۲۰۰۶، ساخته شد و پژوهشهای بعدی، ساخت دو واکسن دیگر را در پی داشت. در حال حاضر، توصیهها در مورد نوع واکسنی که باید دریافت کند، تا اندازه زیادی به سن برسد.
واکسن تب زرد
واکسن حصبه
گزارش گزارش کنترل و سیستم کنترل از بیماری آمریکا، چهار واکسن از جمله فایزر–بیواِنتِک (Pfizer-BioNTech)، مدرنا (Moderna)، جانسون اندسون جانسون (Johnson & Johnson) و نواوکس (Novavax) در آمریکا تایید شدهاند. دادهها حاکی از این هستند که بیش از ۱۲.۹۷ میلیارد دوز واکسن در سراسر جهان و بیش از ۶۱۱ میلیون دوز در آمریکا تزریق شده است.
جلسات واکسنهای آنفلوانزای فصلی سازمان بهداشت جهانی (WHO) و با استفاده از جمعآوریهای جمعآوریشده از مراکز مراقبت آنوانزا طراحی میشوند تا یک واکسن جدید را فلفلهای سویهای که احتمالاً در فصل پیش رو در راه خواهند بود، ارائه میشوند.
واکسن آبلهمرغان
تصور میشود که سیاهزخم (Anthrax) از ۷۰۰ سال پیش از میلاد وجود داشته است، اما اولین گزارش بالینی این بیماری در سال ۱۷۰۰ ثبت شد.
یک واکسن جدیدتر دارای مجوز برای زونا، با توصیه توصیهای در مورد شیوههای ایمانسازی در سال ۲۰۱۸ ارائه و عنوان شد که بزرگسالان ۶۰ ساله یا بالاتر باید در برابر این بیماری واکسینه شوند.
سازمان بهداشت جهانی در سال 2018، 17 گزینه احتمالی را برای بررسی واکسن فهرست کرد که آزمایشهای بالینی و حرکت را به سمت سازمان غذا و داروی آمریکا قرار داد.
واکسن اچپیوی
تصور میشود که دو سویه اچپیوی عامل ۷۰ درصد از سرطانهای دهانه رحم هستند که میتوانند به مرگ صدها هزار نفر در سالها منجر شوند. ارتباط بین اچپیوی و سرطان دهانه رحم، اولین بار در سال 1981 مشخص شد و پیش از این که یک واکسن مناسب به بازار وارد شود، بیش از دو دهه پژوهش ادامه یافت.
انتهای پیام
ارتباط بین زونا و آبلهمرغان اولین بار در سال ۱۹۵۳ مشاهده شد و در طول دهه ۱۹۶۰، پژوهشها نشان دادند که زونا در جمعیتهای مسن بسیار شایعتر است. در هر حال، تا سال ۲۰۰۶ که اولین واکسن تجاری موجود در آمریکا مجوز گرفت، واکسنی ارائه نشد.
واکسن آنفلوانزا
واکسن آبله
در دسامبر ۲۰۲۰، «ساندرا لیندسی» (ساندرا لیندسی)، پرستار بخش مراقبتهای ویژه، به اولین شخص در آمریکا تبدیل شد که واکسن را از آزمایشهای بالینی دریافت کرد. لیندسی در آن زمان گفت: به عنوان یک اقلیت میخواستم در مردمی که شبیه من هستند، اعتماد به نفس ایجاد میکند و بگویم که این واکسن ایمان است. پس نترسند و اجازه بدهند که علم آنها را هدایت کند.
۱۲ سال بعد در سال ۱۹۸۱، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) اولین و اکسن تجاری هپاتیت ب را که شامل نمونه خون اهداکنندگان آلوده بود، تایید کرد. سپس در سال ۱۹۸۶، یک واکسن مصنوعی جدید که در آن فرآوردههای خونی استفاده نشده بود، جایگزین نسخه اصلی شد.
آنفلوانزا (آنفلوانزا)، حضور و غمانگیزی دارد و باعث مرگ میلیونها نفر در سراسر جهان میشود. در طول همهگیری آنفلوانزای سال ۱۹۱۸، هیچ درمان یا واکسن شناختهشدهای برای آن وجود نداشت.
واکسن سرخک، اوریون و سرخجه
کشورهای کووید-۱۹ باعث میشوند که مانع از گسترش روسیه بسیار مسری، میلیاردها نفر در سراسر جهان قرنطینه شوند و زندگی روزمره آنها تحت چالش قرار بگیرند. عاملی روس باعث شلوغی بیمارستانها، تحت فشار قرار دادن کادر درمان و افزایش فشار بر مقاماتی شد که مسئول ایجاد واکسن و ریشهکن کردن همهگیریها بودند.
در سال ۱۹۵۱ «ماکس تیلر» (Max Theiler)، اولین و تنها دانشمندی بود که جایزه نوبل را برای ساخت واکسن تب زرد (Yellow Fever) دریافت کرد. جستجوهای تیلر برای کنترل تب زرد، به طور مشخص توسط جامعه علمی ستایش میشود، زیرا تلاشهای وی، مسیر سالها تحقیقات گمراهشده را اصلاح کرد.
پژوهشگران دریافتند که معمولاً دو نوع اصلی آنفلوانزا شامل آنفلوانزای A و آنفلوانزای B به همراه سالانه باعث ایجاد ویروس جدید، بیماری میشود. به همین دلیل، باید واکسن آنفلزا را هر سال تغییر دهند.
از آنجایی که هپاتیت میتواند باعث شود به سرطان مبتلا شود، این واکسن اولین واکسن ضد سرطان نیز در نظر گرفته شده است.
در سال ۱۹۱۸ پژوهشگرانی که برای مؤسسه راکفلر (مؤسسه راکفلر) کار میکردند، اولین و اکسن موفق تب زرد را ابداع کردند، اما در سال ۱۹۲۶، تیلر خلاف آن را ثابت کرد و واکسن معیوب شروع شد.
به گزارش ایسنا، تحقیقات در سراسر جهان برای تولید واکسنهای جدید ادامه دارد. انواع سرطان، ایدز و بیماریهای نوپدید نشان میدهند که توسعه و اکسنهای جدید، مسیری پرفراز و نشیب و چالشبرانگیزی است و نیازمند گسترش پژوهشهای ویروسشناسی برای تبدیل شدن ویروسهای خطرناک و نوظهور جدید به بیماریهای نوپدید است.
واکسن طاعون
همه واکسنهایی که برای بیماریهای مختلف ارائه شدهاند، روند طولانی و پیچیدهای را پشت سر گذاشتهاند. برای ارائه دیدگاه در مورد پیچیدگیهای ساخت واکسن، در این گزارش به مدت زمان صرفشده برای تولید و اکسن سایر بیماریهای عفونی در طول تاریخ میپردازیم.
در، کارهای ناموفق زیادی برای ابداع و اکسن طاعون انجام شده است. از جمله واکسنی که در آمریکا برای سربازان در طول جنگ ویتنام به کار رفت.
واکسن کوید-۱۹
تب زرد برای بیش از 500 سال در طول تاریخ بشر باعث ایجاد اپیدمیهای مرگبار شده است و در پایان قرن نوزدهم به خوبی مشخص شده است که در سراسر جهان یک تهدید به شماره میرود. با وجود این، اطلاعات کمی در مورد این بیماری وجود دارد و تلاشهای انتقال اولیه برای واکسیناسیون در پایان قرن به اشتباه بر پژوهش یافت. در حالی که این بیماری در واقع توسط یک بیماری ایجاد میشود.
پاپیلوم انسانی یا اچپیوی (HPV)، شایعترین بیماری مقاربتی در آمریکا است و پژوهشها نشان میدهند که بیش از ۸۰ درصد زنان را در مقطعی از زندگی خود با این ویروسها مبتلا میکنند.
در هر حال، از آنجایی که طاعون توسط منتشر میشود، شاید آنتیبیوتیکهای جدید را بتوان به عنوان درمان کرد. با وجود این، پژوهشگران معتقدند که توسعه و اکسیناسیون، بهترین گزینه برای جلوگیری از گسترش بیماری در بلندمدت است.
دو واکسن به صورت تجاری برای جلوگیری از حصبه موجود هستند. پس از کشف عامل این بیماری در سال ۱۸۸۰، دانشمندان آلمانی برای اولین بار در سال ۱۸۹۶، این پژوهش را در این تحقیق آغاز کردند.
«فردریک راسل» (Frederick Russell)، پزشک ارتش آمریکا، اولین واکسن حصبه را در سال ۱۹۰۹ در آمریکا ابداع کرد. در سال ۱۹۱۴، عموم مردم آمریکا می توانند به آن دسترسی پیدا کنند.
هیلمن که با ابداع اولین واکسن سرخک و اوریون معتبر کسب کرده بود، پژوهشی را در مورد روشهایی برای تقویت سیستم ایمنی در برابر هر ویروس آغاز کرد. وی با استفاده از تحقیقات قبلی خود و واکسن سرخجه که توسط “استنلی پلوتکین” (Stanley Plotkin) در سال ۱۹۶۹ ابداع شد، اولین واکسن موفق از سرخک، اوریون و سرخجه موسوم به واکسن امامآر (MMR vaccine) را تنها طی دو سال ساخت. .
طاعون شاید به دلیل مرگ میلیونها نفر در قرون وسطی بدنام باشد، اما این بیماری در مناطقی در سراسر جهان فعال است. اعتقاد طاعون در ماداگاسکار در سال ۲۰۱۷، توجه و ترسناکی را به خود جلب می کند.
آبله تا به امروز تنها بیماری بوده است که با تلاشهای واکسیناسیون، به طور کامل در سراسر جهان از بین رفته است.
در مراحل اولیه همهگیری، دکتر «آنتونی فائوچی» (Anthony Fauci)، در مقابل کنگره آمریکا گفت که واکسن ممکن است تا پایان سال ۲۰۲۰ ساخته شود یا در سال ۲۰۲۱ برای استفاده در قرار میگیرد.
