در شکل سنتی، لینک‌های فرکانس رادیویی مورد استفاده برای ارتباطات ماهواره‌ای دارای سرعت 0.1 مگابیتی بر زمین هستند. این بدان معناست که این فناوری جدید ۱۰۰۰ برابر سریعتر از روش سنتی است. سرعت سرویس اینترنت ماهواره‌ای استارلینک شرکت اسپیس‌ایکس به طور متوسط بین ۲۰ مگابایت تا ۱۰۰ مگابایت است که هنوز بسیار کمتر از سیستم TBIRD است.
دانشمندان می‌گویند آینده ارتباطات لیزری روشن است و قابل‌توان‌های بالقوه TBIRD نامحدود است.
مهندسان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) یک سامانه ارتباطی رکوردشکنی که هزار برابر سریعتر از روشهای سنتی است، ابداع کرده است.
انتهای پیام
مهندسان MIT محموله TBIRD را می‌سازد که تقریباً به اندازه یک جعبه دستمال کاغذی است، با استفاده از سه راه‌اندازی کننده: یک منبع تقویت‌کننده نوری، یک درایو ذخیره‌سازی با سرعت بالا و یک مودم نوری با نرخ انتقال بالا.
مهندسان این قطعات را با تشعشع کیهانی، شوک، ارتعاش و آزمایش‌های خلاء حرارتی برای اطمینان از عملکرد خوب آنها در فضای آزمودند و پس از این آزمایش، برخی از اجزای آن برای سازگاری با شرایط فضا اصلاح شدند.
نور فروسرخ استفاده در TBIRD بسیار متفاوت از رادیویی سنتی است، زیرا نور فروسرخ، داده‌ها را در بسیار فشرده‌تر ارسال می‌کند. با TBIRD که قادر به ارسال 200 گیگابیت در هر گذر است، تفاوت بین آن و پیوندهای فرکانسی رادیویی بسیار قابل توجه است.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، موسسه ماساچوست اعلام کرد که مهندسان آزمایشگاه لینکلن با سامانه تحویل فروسرخ ترابایت(TBIRD) رکورد سریع‌ترین فناوری پیوند لیزری از فضا را شکستند.
جید وانگ، مدیر برنامه آزمایشی محموله TBIRD و ارتباطات زمینی گفت: تقویت‌کننده کنترل با یک آزمایش حرارتی سنجیده شد که محیط را شبیه‌سازی می‌کرد و سیم‌های آن ذوب شدند و باید اصلاح شوند.
محموله TBIRD که در ماه مه 2222 به مدار پرتاب شد موفق شد با سرعت صد گیگابیت در زمین از طریق یک ارتباط نوری به یک گیرنده زمینی در کالیفرنیا ارسال کند. این رکورد جدید حدود 1000 برابر سریعتر از روشهای سنتی است و معنی آن است که اطلاعات را به فضا ارسال می کند و آن را با این فناوری جدید پیشرفت فوق العاده خواهد داشت.
وی گفت که در خلاء، اتمسفر وجود ندارد، به این معنی که گرما نمی‌تواند به صورت همرفتی دفع شود. به گفته وانگ، این تیم با شرکت سازنده این تقویت کننده، تا گرما را از طریق رسانایی به جای همرفت دفع کنند.
از دست دادن داده‌ها نیز یک جوی احتمالی بود و مشکل با توسعه نسخه خود از “درخواست تکرار خودکار”(ARQ) با آن مقابله کرد. ARQ پروتکلی است که برای کنترل خطاها در انتقال داده ها از طریق یک پیوند ارتباطی استفاده می شود. با ARQ، گیرنده به محموله می‌گوید که کدام اطلاعات به درستی دریافت می‌شوند. این کار به محموله اجازه می‌دهد تا بداند کدام اطلاعات را باید دوباره ارسال کند.