شفق قطبی برای اولین بار روی خورشید دیده شد

به گزارش ایسنا و به نقل از لایوساینس، دانشمندان نمایش خیره کننده از «شفق قطبی» از یک رادیویی را روی سطح مشاهده کرده اند که به طرز شگفت انگیزی شبیه به شفقهای شمالی روی کره زمین است.

این نمایش نوری خورشیدی در فاصله ۲۵ هزار مایلی (۴۰ هزار کیلومتری) بر فراز یک لکه خورشیدی رخ داد. ستاره‌شناسان روی زمین انفجار رادیویی را در طول یک هفته شناسایی کردند.

تحقیقات در گذشته‌های رادیویی شبیه به شفق قطبی را در ستاره‌های دوردست شناسایی کرده‌اند اما این اولین باری است که از آن‌هایی که به دست خورشیدمان می‌بینند.

سیجی یو(Sijie Yu)، اخترشناس مرکز تحقیقات خورشیدی-زمینی موسسه فناوری نیوجرسی(NJIT-CSTR)، در بیانیه‌ای گفت: این کاملاً بر خلاف انفجارهای رادیویی خورشیدی معمولی و گذرا بود که معمولاً چند دقیقه یا چند ساعت طول می‌کشید. این یک هیجان انگیز است که می تواند ما را از مسیرهای مغناطیسی ستاره های را تغییر دهد.

روی زمین، شفق‌های قطبی ناشی از گذر سریع‌های پرانرژی در جو نزدیک قطب‌ها به هم زدن مولکول‌های خورشید و نیتروژن است. مکانی که میدان مغناطیسی محافظ زمین در ضعیف ترین حالت خود است. این امر باعث می‌شود که مولکول‌ها انرژی را به شکل نور آزاد کنند و پرده‌های رنگی مواجی را در سراسر آسمان ایجاد کنند.

آتش‌های خورشیدی معمولاً زمانی که میدان‌های مغناطیسی در اطراف لکه‌های خورشیدی قبل از فضای پرتابی پیچ و تاب می‌خورند، می‌شوند. آزاد شدن انرژی حاصل از این پرتاب، انفجار تشعشعاتی به نام شراره‌های خورشیدی و پرتاب جت‌هایی از مواد خورشیدی به نام خروج جرم از تاج خورشیدی (CME) را به همراه دارد.

علامت با نشانه گرفتن یک تلسکوپ رادیویی به سمت یک لکه خورشیدی در سطح ستاره ما، یک تشعشع شفق در بالای آن را شناسایی کردند، که به عقیده آنها نتیجه شتاب گرفتن الکترونهای شریان خورشیدی در امتداد میدان مغناطیسی قدرتمند لکه خورشیدی بوده است.

یو می‌گوید: با این حال، شفق‌های زمین، شفق قطبی خورشیدی در فرکانس‌هایی از صدها هزار کیلوهرتز تا حدود یک میلیون کیلوهرتز رخ می‌دهد. که نتیجه مستقیم این است که میدان مغناطیسی لکه‌های خورشیدی هزاران بار قوی‌تر از زمین است. برای مقایسه گفت که یک شفق معمولی روی زمین نور را در فرکانس‌های بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ کیلوهرتز ساطع می‌کند.

دانشمندان می‌گویند آنها را کشف می‌کنند، راه‌های موجود را برای مطالعه فعالیت‌های خورشیدی گشوده می‌کنند و می‌توانند به بررسی داده‌های بایگانی برای یافتن شواهد پنهان شفق‌های خورشیدی در گذشته بپردازند.

سوراجیت موندال (سوراجیت موندال)، یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: ما شروع به جمع‌آوری پازل عوامل ذرات منابع انرژی و میدان‌های مغناطیسی در یک منظومه با حضور ستارگانی کرده‌ایم. این کار را نه تنها روی خورشید خودمان، بلکه روی استارگانی بسیار فراتر از منظومه شمسی انجام داده‌ایم.

پژوهش‌های خود را در روز ۱۳ نوامبر در مجله Nature Astronomy منتشر کردند.

انتهای پیام