مهندسان کامپیوتر بیشتر آزمایشهای خود را بر روی سیستم عامل استاندارد صنعتی انجام میدهند، که برای مدت طولانی ویندوز بوده است، که باعث میشود توزیعهای لینوکس و macOS در هنگام استفاده از تراشههای شخص ثالث مانند پردازندههای AMD مورد توجه قرار نگیرند.
از طریق ثبت نام (در برگه جدید باز می شود)
اگرچه آخرین استاندارد ACPI در سال 1996 جایگزین استاندارد APM خروجی شد، اما حتی بیش از ربع قرن پیش، هنوز یک نقص کلیدی داشت.
ACPI از هر نظر یک فاجعه طراحی کامل است. اما ما به نوعی به آن گیر کرده ایم. اگر یکی از افراد اینتل به این گوش می دهد و شما با ACPI کاری دارید، قبل از اینکه دوباره تولید کنید، همین الان به خودتان شلیک کنید.
این گزارش همچنان به یادآوری افکار خالق لینوکس لینوس توروالدز در مورد استاندارد به روز شده ACPI می پردازد، زمانی که او در سال 2003 گفت:
اپل با معرفی سیلیکون خود، راهی برای افزایش عملکرد همه جانبه با پردازنده هایی که در رایانه های خود استفاده می کند، پیدا کرده است. تراشه های سری M این شرکت در حال حاضر در نسل دوم خود هستند، اگرچه این یک راه حل پرهزینه است که به سادگی برای بنیاد لینوکس دور از دسترس است.
در حالی که این دیگر مشکلی نیست، مهندس AMD K Prateek Nayak متوجه شد که ماشینهای لینوکس همچنان از دستورالعملهای ساختگی روی پردازندههای شرکتش پیروی میکنند. در همین حال، The Register یک “وصله عجولانه” توسط دیو هنسن اینتل را گزارش میکند، که راه حل را محدود میکند که فقط در تراشههای اینتل وجود داشته باشد، که به دلیل روش متفاوتی که برای بیحرکت کردن هسته استفاده میکنند، بیتأثیر خواهند بود. در نتیجه، گفته میشود که حداقل توان عملیاتی حدود 14 برابر افزایش یافته است، و گفته میشود میانگین توان نیز کمی بیش از نصف افزایش یافته است.
در نهایت، حتی با ورود به دهه 2020، بسیاری از سختافزارهای شخص ثالثی که در بازار میبینیم، عمدتاً با در نظر گرفتن ویندوز توسعه مییابند، و این احتمال وجود دارد که بهینهسازیهای مهندسان چشم عقابی همچنان باعث پیشرفتها برای محبوبیت کمتر شود. سیستم عامل ها با گذشت زمان
محققان یک راه بسیار آسان برای سرعت بخشیدن به ماشین های لینوکس شما کشف کرده اند.
این مشکل زمانی آشکار شد که ماشینهای مشکل دار مدتی طول میکشید تا به سیگنالهای STPCLK# پاسخ دهند، که تعیین میکند هسته باید بیکار باشد یا خیر. این اره بازده برق را کاهش داد، که باعث شد برخی از دستورالعمل های I/O ساختگی به عنوان راه حل معرفی شوند.
بسیاری از دستگاههای لینوکس از سال 2002 تحت مدیریت سختافزار مبتنی بر ویندوز قرار گرفتهاند، اما این ممکن است در شرف تغییر باشد. رابط های پیچیده بین سیستم عامل یک ماشین و سخت افزار آن، مانند تراشه هایی که سرعت دستگاه لینوکس شما را کاهش می دهند، برای اطمینان از حفظ کارایی پردازنده هایی با میلیاردها ترانزیستور، مدت هاست مورد نیاز است.