اپل‌واچ از سال ۲۰۱۵ تا امروز
این ساعت‌ها دارای انواع، اندازه‌ها و ویژگی‌های موجود هستند. با به گذشته می‌توانیم سیر نگاهی به ساعتهای هوشمند را انجام دهیم. از سال پیش، فناوری‌های ۳۰ به این ساعت اضافه می‌شوند. اکنون نگاهی می‌اندازیم به مسیری که این ساعتهای هوشمند برای رسیدن به نسخه‌های پیشرفته‌ای در حال حاضر پشت سر گذاشته شده‌اند.
Samsung Gear Fit
رادیو ساعت مچی Sinclair FM
حدود ۱۴ سال قبل این محصول شرکت جایزه نماشگاه کدمکس ۲۰۰۲(Comdex ۲۰۰۲) را دریافت کرد. یک نمایشگاه تجاری رایانه‌ای که از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳ ادامه داشت.
دیده بان اضطراری Breitling
شرکت سیکو بار دیگر در سال ۱۹۹۵ با ساعتی جدید باز گشت. این ساعت تنها قادر به نمایش شناسه تماس گیرنده (شناسه تماس گیرنده) با استفاده از فرکانس های باند جانبی FM بود، بلکه می‌توان در موضوعات مختلف امتیازات ورزشی، قیمت سهام و پیش‌بینی آب‌وهوا را نشان داد. این ساعت شبیه به دستیار گوگل، الکسا و سیری است. اما متعلق به ۲۰ سال قبل و اما نه رنگارنگ.
تنها سال بعد از سیکو ساعت دیگری یک را عرضه کرد. این ساعت می‌توانم یادداشت‌ها کنم، البته می‌توانم از آنها استفاده کنم، و تقویم را در خود ذخیره کرده و علاوه بر آن به عنوان یک ماشین حساب عمل کند. برای آن از صفحه کلید استفاده می‌شد. این شرکت در دهه ۸۰ در زمینه عرضه ساعت های دیجیتالی بسیار پر کار بود و تنها یک سال از این مدل ساعت دیگر نیز به بازار عرضه می شود.
با این حال، سامسونگ در مسابقات باقی ماند و به رتبه دوم در رتبه‌بندی ساعتهای جهانی هوشمند صعود کرد.
Gear اصلی راه را برای ساخت برخی از دستگاه‌های Gear عالی هموار کرد و Gear Fit با نمایشگر OLED خمیده‌اش، گزینه‌ای شگفت‌انگیز برای بازار بود که در سال ۲۰۱۴ وارد بازار شد.
این دستگاه همچنین یک قلم یکپارچه درون یک بند چرمی داشت.
ساعتهای هوشمند مدرن یک صفحه نمایش لمسی برای استفاده روزانه یک برنامه تلفن همراه هوشمند مرتبط با آن را نیز برای مدیریت ساعت وجود دارد. عمده ساعتهای هوشمند از یک دهه قبل و از سال ۲۰۱۲ به بازار عرضه شدند. پیش از سال 12 ساعت‌هایی که بدون سیستم عامل‌های پیشرفته اندروید وجود دارند، اما این ساعت‌ها با عنوان ساعتهای هوشمند از 2000 نمی‌شوند، بلکه آنها را می‌توان ساعت دیجیتال نامید. در ادامه نگاهی به اجداد ساعتهای هوشمند یعنی ساعتهای دیجیتالی می پردازد و به سیر ساعتهای هوشمند میپردازیم.
مایکروسافت SPOT
استیو مان(Steve Mann) پدر رایانه‌های پوشیدنی، اولین ساعت مبتنی بر سیستم عامل لینوکس لینوکس را در سال ۱۹۹۸ ساخت و نمونه اولیه آن توسط IBM دو سال بعد راه‌اندازی شد. در برگه‌ی توضیحات این محصول آمده است که این ساعت به گونه‌ای طراحی می‌شود که به صورت بی‌سیم با رایانه و تلفن‌های همراه و سایر دستگاه‌های بی‌سیم ارتباط می‌کند. این ساعت هوشمند امکان مشاهده ایمیل و دریافت مستقیم پیام‌های صوتی را می‌کند. در این برگه نیز آمده است: در صفحه آینده نمایش با نمایش بالا و برنامه‌هایی برای دسترسی به خدمات شبکه اینترنت مانند اطلاعات لحظه‌ای آب و هوا، شرایط ترافیکی، بازار سهام و نتایج ورزشی به این ساعت اضافه خواهد شد.
موتورولا نیز در سال ۲۰۱۴ وارد این عرصه شد. Moto ۳۶۰ به لطف طراحی گرد خود، بسیار بیشتر به یک ساعت شباهت داشت.
Samsung Gear S یک ساعت هوشمند با یک نمایشگر بزرگ بود که در سال ۲۰۱۴ عرضه شد.
Samsung Galaxy Gear
ممکن است ساعتهای دیجیتال و هوشمند به چند سال متوالی تعلق داشته باشد، اما واقعیت جالبی است که در این ساعت‌ها تولید می‌شود که تاریخچه‌ای و توسعه آنها در دهه‌های اخیر باز می‌شود که رایانه‌های فناوری هنوز در مراحل اولیه هستند.
اپل‌واچ نشانگر عصر از ساعتهای هوشمند بود اما نسل اول ساعتهای این شرکت فاقد جیپیاس بودند، برنامه‌ها باید از نسخه‌های آیفون پشتیبانی می‌شوند و نمی‌توانند به مجموعه حس‌های اپل‌واچ دسترسی داشته باشند.
این دستگاه یک نمایشگر ۱۶۰ در ۱۶۰ و دو مگابایت حافظه داخلی و اپلیکیشن و دفترچه آدرس، صفحه یادداشت و یک ماشین حساب داشت.
اما ساعتهای اپل راه درازی را از آن زمان طی کرده است. طی شش سال به اپل واچ سری 6، ترکیبی از امکانات تناسب اندام، حالت‌های ورزشی، اعلان‌ها و اپ‌استور اضافه شد.
این دستگاه در نمایشگاه جهانی موبایل سال ۲۰۱۴ به همراه دستگاه‌های Gear ۲ و Gear ۲ Neo رونمایی شد.
تماشای تلویزیون سیکو
این ساعت در کمک به نجات دو خلبان انگلیسی پس از سقوط بالگرد آنها در قطب جنوب در سال ۲۰۰۳ به دست آورد و در سال ۲۰۱۳ نسخه دوم آن عرضه شد.
در حالی که جهان انتظار داشت که این ساعت iWatch نامیده شود، اپل واچ به طور رسمی در ماه سپتامبر ۲۰۱۴ برای جمعی از مردم رونمایی شد.
تپاختر
سنگریزه
به علاوه چهار نشانگر مسیر مچ دست
خلبان نخل فسیلی
شرکت مایکروسافت در سال ۲۰۱۵ وارد عرصه فناوری‌های پوشیدنی شد، اما از بیش از یک دهه قبل از آن، با شرکت‌هایی مانند سیتیزن(Citizen)، تایمکس، فسیل و سانتو(Suunto) کار می‌کرد. ایده‌ای ساخت آن ارائه اطلاعات دیجیتال به روشی بدون ایجاد حواس‌پرتی بود که هنوز هم ساعتهای هوشمند را شعار می‌دهید. این بود که در سال ۲۰۰۳، این اطلاعات به اندازه کافی مفید نبودند.
این ساعت آغازگر ورود سامسونگ به بازار ساعتهای هوشمند بود. این دستگاه در سال ۲۰۱۳ معرفی شد. یک سال بعد از شش ساعت هوشمند سامسونگ در بازار بود. به نظر می‌رسد روش قابل اعتماد سامسونگ برای اشباع بازار با دستگاه‌های خود در حوزه ساعتهای هوشمند نیز می‌شود.
این ساعت با رزولوشن ۳۶۰ در ۴۸۰ که در آن زمان بهترین بود و هنوز حرفی برای گفتن دارد عرضه می‌شود. با این حال، پوشیدن یک نمایشگر بزرگ مناسب به نظر نمی‌رسید و راحت نبود.
دو سال بعد از ساعتی با قابلیت‌های بیشتر ساخته شد اما هیچ گاه از مرحله‌ای که نمونه اولیه انجام شد. ساعت ساخته شده توسط شرکت بریتانیایی «سینکلر» که سازنده رایانه خانگی زد اکس اسپکتروم(ZX Spectrum) نیز بود و با متخصصان شرکت تایمکس(Timex) کار می‌کرد، سه بخش کار می‌کرد. ساعت یک السی‌دی، بلندگوی پیزوالکتریک و رادیو FM. ساخت این ساعت به دلیل مشکلات مالی شرکت سازنده آن لغو شد و تنها ۱۱ هزار نسخه از آن تولید شد.
فراتر از ساعت
این ساعت شباهت زیادی به ساعتهای هوشمند امروزی ندارد اما به عنوان خلاقانه‌ای به عنوان یک نشانگر مسیر عمل می‌کند.
به سال ۲۰۰۲ می‌رسیم. شرکت فسیل (فسیل) به دنبال بازگشت به دنیای فناوری‌های پوشیدنی بود و در آن زمان فاش شد که این شرکت ساعت‌سازی ایالات متحده در حال همکاری با اینتل است تا به دنیای ساعتهای هوشمند بپردازد.
«گارمین» جایگاه بسیار محکمی در عرصه ساعتهای ورزشی جیپیاس دار دارد. این عرصه است که بیش از 10 سال در آن درگیر بوده است. پیشرو اصلی با اندازه گیری سرعت، مسافت و سوزانده شدن راه را برای ساخت نسخه های بعدی هموار کرد. این ساعت از یک جفت باتری استفاده می‌کند که حدود ۱۴ ساعت دوام دارد.
Nike+ Fuelband
Seiko MessageWatch
تولید دستگاه های SPOT در سال ۲۰۰۸ آغاز شد.
ساعت مچی لینوکس
با این حال، زمانی که بازار ساعتهای هوشمند با ورود اپل و سامسونگ رونق بیشتری گرفت، پبل این راه را ادامه می‌دهد.
Samsung Gear S
شرکت سونی نیز در آن سال از قافله عقب نماند. در یک نگاه، ساعت هوشمند سونی با دستگاه های امروزی تفاوتی ندارد. ساعت هوشمند سونی یک دستگاه همراه برای انواع مختلفی از تلفن های هوشمند Xperia بود که نسخه اصلاح شده اندروید را اجرا می کرد. این ساعت صفحه نمایش 1.3 اینچی OLED داشت اما به این دلیل که هیچ دلیلی برای خراب شدن می‌شد، استفاده از فناوری فناوری قرار گرفت. SmartWatch ۲ در سال ۲۰۱۳ جایگزین شد و SmartWatch ۳ در سال ۲۰۱۵ عرضه شد.
۵۰ سال بعد در سال ۱۹۷۲ اولین ساعت تمام دیجیتال از شرکت همیلتون(Hamilton) وارد بازار شد. این ساعت با طلای ۱۸ عیار پوشیده شده بود. این ساعت دارای LED است و برای مشاهده زمان کاربر روی آن فشار می‌دهد.
جی‌پی‌اسی (GPS) درون این ساعت قرار ندارد اما همچنان به کاربر کمک می‌کند تا از نقطه‌های A به نقطه B برسد. یک کارتریج نقشه درون ساعت تعبیه شده است که برای مشاهده آن می‌توان از دو مهره کنار ساعت آن را اسکرول کرد. شاید این ساعت به خوبی ساعتهای فعلی نباشد اما دستکم نیازی به آن ندارد هر شب شارژ کرد.
موتور ۳۶۰
ساعت اصلی Gear یک شکست اساسی بود که این محصول بسیار بدی بود که تنها برای شکست دادن اپل به بازار عرضه شد.
سیکو دیتا-2000
Moto ۳۶۰ ۲ در سال ۲۰۱۵ و Moto ۳۶۰ Sport در سال ۲۰۱۶ عرضه شد، اما این‌ها آخرین موارد بودند که در شرکت موتورولا شاهد بودیم.
شرکت ورزشی نایکی نیز در سال ۲۰۱۲ وارد این بازار شد. ساعت این شرکت گام‌های کاربر را ردیابی می‌کرد و در طول روز به فرد امتیاز می‌داد. همگام‌سازی خودکار آن با استفاده از بلوتوث و نسخه آن که در سال ۲۰۱۳ دوم عرضه شد، نور را بهبود بخشید تا در شرایط تاریک‌تر ساعت روشن شود.
در سال ۲۰۱۳ کمپین ساعت هوشمند پبل(Pebble) موفق‌ترین استارت‌آپ نوپا بود. پبلی که قادر به دریافت گسترده‌ها از اعلان است، می‌تواند به یک کنترل از راه دور برای تلفن هوشمند شما یا دستگاه‌هایی مانند دوربین GoPro عمل کند. بیش از 100 برنامه کاربردی بر روی پبل قابل نصب بود و طراحی جالب و عجیب آن الهام بخش دنبال‌کننده این عرصه بود.
در حقیقت عرضه اولین ساعت هوشمند به سال ۱۹۲۷ باز می‌گردد.
این ساعت حدود 500 پوند قیمت داشت.
در همان سال ساعت دیگری با ویژگی ارسال پیام‌های اضطراری از فاصله ۱۶۶ کیلومتری ارائه شد.
به گزارش ایسنا، ساعت های هوشمند را به نوعی می توانم یک رایانه پوشیدنی بدانم. پبل، اپل، هواوی و تعداد زیادی از شرکت‌های دیگر در سال‌های اخیر میلیون‌ها دلار بر روی ساعتهای فناوری هوشمند سرمایه‌گذاری کرده‌اند. روز، ساعت هوشمند شناخته شده صنعت پوشه‌ترین قطعه در این صنعت باشد. با این حال، مفهوم ساعت هوشمند اصلا جدید نیست. در واقع، تاریخچه ساعتهای هوشمند به چندین دهه قبل باز می‌گردد، زمانی که رایانه‌های فناوری هنوز در مراحل اولیه خود بودند.
انتهای پیام
گارمین پیشرو
شرکت‌های سازنده ساعتهای هوشمند قابلیت‌های جدید و متنوع پیدا کرده‌اند. از این ساعت‌ها می‌توانم برای سنجش ضربان قلب، تشخیص احتمالی کاربر، بررسی میزان استرس، اندازه‌گیری خون و موارد مهم و دیگر استفاده از حیات انجام شود. این مسیر ادامه دارد و سایر فناوری‌های جهان، هیچ کس نمی‌داند که ساعتهای هوشمند پیشرفته در آینده چه ظاهری به خود می‌گیرند و چه قابلیت‌هایی به آنها اضافه می‌شوند.
این دستگاه دارای اتصال ۳G بود که بدون نیاز به تلفن همراه هوشمند بود. این اولین مورد در ساعتهای هوشمند سامسونگ بود که به یک تلفن همراه گلکسی نیاز داشت.
۱۰ سال بعد در سال ۱۹۸۲ ساعت سیکو وارد بازار شد. این ساعت هوشمند به آداپتور و یک دستگاه گیرنده بزرگ نیاز دارد تا تصاویر بی‌کیفیت تلویزیون را در زیر نمایشگر دیجیتالی زمان نشان دهد. جالب است بدانید که جیمز بند در فیلم اختاپوسی(Octopussy) این ساعت را به دست داشت.
ساعت هوشمند سونی