دانشمندان میگویند، اندازه و طول عمر نهنگها را به آنها میدهند تا بتوانی قوی بر چرخهی کربن داشته باشد و این موجودات عظیمالجثه میتواند یک سلاح مخفی در مقابله با تغییرات آب و هوا باشد.
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، در حالی که بسیاری از تلاشهای مبتنی بر طبیعت برای مبارزه با تغییرات اقلیمی بر راهحلهایی مانند کاشت درخت یا احیای تالابها هستند، پژوهشگران از درک حذف کربن توسط بزرگترین حیوانات سیاره زمین یعنی نهنگها حمایت میکنند.
بر اساس مطالعه آنها که به تازگی در Trends in Ecology and Evolution منتشر شده است، این گروه پژوهشی بررسی کرده است که چگونه این غولهای دریایی میتوانند مقدار کربن موجود در هوا و اقیانوسهای زمین را تحت تأثیر قرار دهند. آنها بررسی کردند که چگونه بالقوه به کاهش کربن دی اکسید در جو زمین کمک کند.
بزرگترین انبارهای کربن زنده در اقیانوس
پژوهشگران این پژوهش به رهبری هایدی پیرسون، زیستشناس دانشگاه آلاسکا ساوثایست در یک بیانیه مطبوعاتی میگویند: نقش نهنگها را در چرخههای کربن، زمینههای پویا و نوظهور میدانیم که میتواند هم برای حفظ دریا و هم برای استراتژیهای تغییر آب و هوا مفید باشد. این مستلزم همکاری میانرشتههای بین اکولوژیستهای دریایی، اقیانوسشناسان، بیوژئوشیمیدانان، مدلسازان چرخه کربن و اقتصاددانان است.
اندازه نهنگها حتی از هواپیماهای غول پیکر نیز بیشتر است و وزن آنها به 150 تن نیز میرسد. این موجودات غول پیکر حدود یک قرن زندگی میشوند و به طور قابل توجهی یکی از بزرگترین استخرهای کربنهای زنده در دریا را تشکیل میدهند و جزئی از سیستمها هستند که مسئول ذخیره ۲۲ درصد کربن روی زمین هستند. زیستتوده نهنگها نیز مانند سایر موجودات زنده، از کربن ساخته شده است.
میگویند: اندازه و طول عمر نهنگها به آنها اجازه میدهد تا قویتری بر روی چرخههای کربن از طریق ذخیرهسازی کربنتر از حیوانات کوچک، بلعیدن، بسیار طعمدار باشند و حجم زیادی از مواد زائد را تولید کنند.
با توجه به این که نهنگهای بیدندان برخی از طولانیترین مهاجرتها را در این سیاره دارند، بهطور بالقوه بر پویایی مواد مغذی و چرخهای در مخازن حوضه اقیانوسی تأثیر میگذارند.
کریل و پلانکتون فتوسنتزی، روزانه تا ۴ درصد وزن بدن نهنگها را تشکیل میدهند که برای یک نهنگ آبی، این میزان معادل ۳۶۲۸ وزن است.
زمانی که نهنگها غذای خود را به پایان میرسانند، مدفوع و مواد زائد آنها غنی از مواد مغذی است و کریلها و پلانکتونها را قادر میسازد تا رشد کنند و فتوسنتز و جذب کربن جو(حذف کربن) را افزایش دهند.
با استفاده از نهنگهای آبی به عنوان مثال، این نهنگها عمری 90 ساله دارند و دارای کربن موجود در آنها میشود آنها را بررسی کرد که از مرگ در بستر دریا به اعماق دریا منتقل میشود.
این فرآیند، پمپاژ کربن بیولوژیکی را تکمیل میکند که شامل مسیرهای بیوژئوشیمیایی پیچیده برای حرکت مواد مغذی و مواد شیمیایی بین اقیانوس و جو است.
جمعیت نهنگها به دلیل کشتار تجاری که علت اصلی کاهش جمعیت آنها است، با پیامدهای نامشخص بر چرخه کربن بیولوژیکی همراه بوده و ۸۱ درصد کاهش یافته است.
پژوهشگران میگویند: حفظ و بازیابی جمعیت نهنگها پتانسیل افزایش میزان ذخیره کربن در دریا را دارد. نقش کاهش کامل کربن کمک تنها از طریق مداخلات حفاظتی و مدیریتی قوی که مستقیماً به افزایش جمعیت آنها میکند، بزرگ خواهد شد.
چیزی که قبلاً گزارش شده بود، یک تهدید به فرد در مورد نهنگها این است که به دلیل مصرف غذای زیاد، روزانه 10 میلیون قطعه میکروپلاستیک را میخورند که این میکروپلاستیکها از موجودات میآیند که میبلعند، نه از آب دریا که هنگام جستجوی طعمه. میبلعند.
بنابراین، مداخلات حداقل باید شامل محافظت از نهنگها و طعمههای آنها در برابر چنین مواردی از انسان باشد، اگر میخواهیم نهنگها را حفظ کنیم و حراست کنیم و جمعیت آنها را افزایش دهند، آنها را زنده نگه دارند و مانند آن تولید کنند. به تغذیه مناسب نیاز دارند.
انتهای پیام