زمانی که نهنگها غذای خود را به پایان می‌رسانند، مدفوع و مواد زائد آنها غنی از مواد مغذی است و کریل‌ها و پلانکتون‌ها را قادر می‌سازد تا رشد کنند و فتوسنتز و جذب کربن جو(حذف کربن) را افزایش دهند.
کریل و پلانکتون فتوسنتزی، روزانه تا ۴ درصد وزن بدن نهنگها را تشکیل می‌دهند که برای یک نهنگ آبی، این میزان معادل ۳۶۲۸ وزن است.
این فرآیند، پمپاژ کربن بیولوژیکی را تکمیل می‌کند که شامل مسیرهای بیوژئوشیمیایی پیچیده برای حرکت مواد مغذی و مواد شیمیایی بین اقیانوس و جو است.
می‌گویند: اندازه و طول عمر نهنگها به آنها اجازه می‌دهد تا قوی‌تری بر روی چرخه‌های کربن از طریق ذخیره‌سازی کربن‌تر از حیوانات کوچک، بلعیدن، بسیار طعم‌دار باشند و حجم زیادی از مواد زائد را تولید کنند.
پژوهشگران این پژوهش به رهبری هایدی پیرسون، زیست‌شناس دانشگاه آلاسکا ساوث‌ایست در یک بیانیه مطبوعاتی می‌گویند: نقش نهنگها را در چرخه‌های کربن، زمینه‌های پویا و نوظهور می‌دانیم که می‌تواند هم برای حفظ دریا و هم برای استراتژی‌های تغییر آب و هوا مفید باشد. این مستلزم همکاری میان‌رشته‌های بین اکولوژیست‌های دریایی، اقیانوس‌شناسان، بیوژئوشیمی‌دانان، مدل‌سازان چرخه کربن و اقتصاددانان است.
جمعیت نهنگها به دلیل کشتار تجاری که علت اصلی کاهش جمعیت آنها است، با پیامدهای نامشخص بر چرخه کربن بیولوژیکی همراه بوده و ۸۱ درصد کاهش یافته است.
پژوهشگران می‌گویند: حفظ و بازیابی جمعیت نهنگها پتانسیل افزایش میزان ذخیره کربن در دریا را دارد. نقش کاهش کامل کربن کمک تنها از طریق مداخلات حفاظتی و مدیریتی قوی که مستقیماً به افزایش جمعیت آنها می‌کند، بزرگ خواهد شد.
اندازه نهنگها حتی از هواپیماهای غول پیکر نیز بیشتر است و وزن آنها به 150 تن نیز می‌رسد. این موجودات غول پیکر حدود یک قرن زندگی می‌شوند و به طور قابل توجهی یکی از بزرگترین استخرهای کربن‌های زنده در دریا را تشکیل می‌دهند و جزئی از سیستم‌ها هستند که مسئول ذخیره ۲۲ درصد کربن روی زمین هستند. زیست‌توده نهنگها نیز مانند سایر موجودات زنده، از کربن ساخته شده است.
با استفاده از نهنگ‌های آبی به عنوان مثال، این نهنگها عمری 90 ساله دارند و دارای کربن موجود در آنها می‌شود آنها را بررسی کرد که از مرگ در بستر دریا به اعماق دریا منتقل می‌شود.
انتهای پیام