اخبار روز فناوری روز
همچنین STM در حال توسعه یک سیستم پیشرفته است که می‌تواند ناشران مختلف را برای ارسال چند مقاله از کارخانه‌های مقاله‌سازی نیز اسکند. زمانی که مقاله‌های تکراری را ارسال می‌کند، این ابزار یک رسانه برای مدیران و مجله ویراستاران ارسال می‌کند تا این موضوع را بررسی کند. این ابزار در سال جاری به صورت آزمایشی اجرا می شود.
انتهای پیام
ابزارهای مقاله‌های کارخانه‌های مقاله‌سازی چگونه کار می‌کند؟
او میگوید: همه ما ناشران با تعداد فزاینده‌ای از ارسال مقالات تقلبی داریم. ارتباط بیشتر نه تنها بین ناشران، بلکه بین ناشران، سرمایه گذاران و مؤسسه های پژوهشی مورد نیاز است.
چند سالی است که تعداد انگشت‌شماری از کارگاهان علمی مستقل، در حال شناسایی مقالات جعلی هستند. یکی از آن‌ها «الیزابت بیک» (الیزابت بیک)؛ میکروبیولوژیست هلندی است که به توسعه ابزار تشخیصی STM کمک کرده است. او میگوید: خیلی خوب است که اکنون ناشران از این مشکل آگاه می‌شوید و این مقالات نه‌تنها را می‌شوند و می‌توانند برگردند. اما در مرحله ارسال نسخه اولیه مقاله نیز فعال غربالگری شده و می‌شوند.
کارخانه های مقاله سازی مجموعه یک مقاله می سازند و بعد از آن را به مجلات متعددی ارسال می کنند. به این امید که یکی از مجلات آن را می پذیرد و دیگران آن را نادیده می گیرند.
برخی از دانشمندان جوان هزاران دلار برای مقالاتی می‌پردازند که زمان یا انجام آن را ندارند.
کارخانه‌های مقاله‌سازی استفاده از کار مصنوعی را سخت‌تر می‌کند
انجمن بین‌المللی ناشران علمی، فنی و پزشکی (STM) که یک نهاد جهانی است که ناشران مجلات را نمایندگی می‌کند. این انجمن بین‌المللی آخراً ابزاری را توسعه داده است که به گفته «کارولین ساتِن» (Caroline Sutton) مدیر اجرایی STM، این ابزار در پاسخ به حجم فزاینده و نگران کننده مطالبی است که به ارتباطات علمی وارد شده و یکپارچگی پژوهش‌ها یا (Research integrity) را خراب کرده است. می‌کنند، ایجاد شده است.
ناشران مجلات علمی با ساخت ابزارهایی به دنبال مقابله با کارخانه‌های مقاله‌سازی تولید مطالعه‌های تحقیقاتی هستند.
تحقیقات انجمن بین‌المللی ناشران علمی، فنی و پزشکی (STM) و کمیته اخلاق نشر (COPE) نشان می‌دهد که بین ۲ تا ۴۶ درصد از مقالات ارسال‌شده به مجلات جعلی بوده است. این گزارش نشان داد که این آثار غیرمجاز، به‌ویژه پژوهش‌های زیست‌پزشکی را هدف قرار داده‌اند. ولی این روند در همه زمینه‌های علمی مشهود است و از نشریات زیادی برای ارسال مقالات تقلبی از چین گزارش می‌دهند.
به گفته ون روسِم؛ مجلات معمولاً به یکپارچه در مقالات ارسالی مجله اطلاع رسانی نمی‌دهند. کارخانه های مقاله سازی مجموعه یک مقاله می سازند و بعد از آن را به مجلات متعددی ارسال می کنند. به این امید که یکی از مجلات آن را می پذیرد و دیگران آن را نادیده می گیرند.
«یوریس ون روسِم» (Joris van Rossum) که محصولی را توسعه می‌دهد انجمن بین‌المللی ناشران علمی، فنی و پزشکی (STM) به نام «اینتگریتی هاب» Integrity Hub را رهبری کرده است، میگوید: دنیای آکادمیک به طور سنتی بر پایه اعتماد بنا شده و بنا شده است. در چند سال گذشته شاهد این بودیم که این روند با تقلب سیستماتیک به چالش کشیده شده است. کارخانه مقاله‌سازی یک رو به رشد است و این مشکل دائماً با استفاده از فناوری‌های پیچیده و محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی، بزرگ‌تر شده است..
ناشران در Integrity Hub ثبت شده است، می‌تواند یک ابزار را در فضای ابری آپلود کنند و این ابزار را برای یافتن نشانه‌هایی از کلاهبرداری احتمالی مانند تصاویر دست‌کاری شده و شباهت‌هایی که پیش از تولید آن‌ها به کارخانه‌های مقالات مرتبط با مقالات ارائه می‌شود، باشد. اسکن می‌کند. در آینده این ابزار بیشتر توسعه خواهد یافت.
بیک اضافه می‌کند: جلوگیری از انتشار این مقاله در وهله اول یک پیام روشن به کارخانه‌های مقاله‌سازی می‌فرستد. او هشدار می‌دهد: به احتمال زیاد در آینده از هوش مصنوعی برای تولید متن، مجموعه داده‌ها و عکس‌های به ظاهر واقعی استفاده می‌شود و تشخیص این مقاله‌ها بسیار سخت‌تر می‌شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از فایننشال تایمز؛ ناشران دانشگاهی ابزار آنلاین را برای شناسایی محصولات کارخانه‌های مقاله‌سازی منتشر کرده‌اند. صنعت نشر پژوهش می‌کند با کم‌کمیت از مطالعات پژوهشی جعلی که با استفاده از روش‌های تحقیقاتی مصنوعی، اعتماد را بیشتر کند.
ابتکار Integrity Hubتاب میزان همکاری غیر معمول بین ناشران است که روی سیستم‌های دیگر نیز کار می‌کنند. گروه Frontiers که ناشر مجموعه‌های نشریات علمی در سوئیس است، یک «دستیار بازبینی هوش مصنوعی» ایجاد کرده است که مقاله‌های ارسالی را برای یافتن نشانه‌های تقلب اسکن می‌کند. مدیر اجرایی Frontiers میگوید: اما کارخانه‌های مقاله‌سازی نیز شروع به استفاده از هوش مصنوعی برای تولید مقاله کردند که نشانه‌های جعل را در آن‌ها پیدا کردند.
کارخانه‌های مقاله‌سازی به استفاده از پژوهشگران فزاینده برای انتشار مقاله برای ارتقای شغلی آن‌ها پاسخ می‌دهند. برخی از دانشمندان جوان هزاران دلار برای مقالاتی می‌پردازند که زمان یا انجام آن را ندارند.