با افزایش نیاز به فناوری‌ها و راه‌حل‌های پیشرفته‌تر، هوش مصنوعی در موزه‌های دیجیتال با سرعت بخشیدن به کار، غنی‌سازی تجربه بازدیدکنندگان و ارائه اطلاعات بیشتر به، کار خود را آغاز کردند.
در بخش‌های مختلف موزه‌ها، بخشی به سازماندهی مجموعه‌ها و کاتالوگ‌ها اختصاص داده می‌شود، اما به این معنی است که باید یک مطالعه در مورد آثار انجام داد تا سعی کنید ارتباطات نه تنها در خود مجموعه‌ها، بلکه با دیگران نیز در موزه ایجاد شود. به گفته اتحاد موزه‌های آمریکا (AAM)، ابزارهای مصنوعی برای موزه‌هایی خواهند بود که در بیست و یکم مدیریت می‌کنند. الگوریتم‌های تشخیص بصری می‌توانند با برچسب‌گذاری، مرتب‌سازی و ترسیم اتصالات درون و بین پایگاه‌های موزه، پتانسیل مجموعه‌های تصاویر دیجیتال را باز کنند. برای یک الگوریتم هوش مصنوعی، در واقع بسیار ساده است که عناصر بصری یا رنگی تکرار می شوند، آنها را با یک بیان کاتولیت یا هنری مرتبط می کند و در نتیجه مجموعه ها و فهرست های منسجم ایجاد می کند.
از ابتدای همه‌گیری کووید-19 برای همه مشخص شد که باید جایگزین‌هایی برای گردشگری فرهنگی سنتی پیدا شود، بنابراین مشخص است که این رویداد جهانی با آنچه قبل و بعد از آن اتفاق می‌افتد، از بازدیدکنندگان بازدیدکننده آغاز خواهد شد.
جوانب مثبت و منفی تجربیات دیجیتال در موزه ها
مجازی برای حرکت در موزه
موزه‌ها و بحران جهانی
ایسنا/خراسان رضوی مدتی است که موزه‌ها و گالری‌ها با توسل به فناوری، سعی در جایگزین‌هایی برای ثمربخشی روش‌های سنتی دارند. در ابتدا، هدف بسیار ساده بود، تلاش برای افزایش مقادیر بیشتر، امکان دسترسی از طریق استفاده از ابزارهایی مانند کدهای QR یا با استفاده از راهنماهای صوتی کلاسیک با برنامه‌هایی که در گوشی‌های هوشمند دانلود می‌شوند. بعدها، اتاق‌های گیاهی برای ارائه تجربیات در تماس مستقیم با موزه متولد شدند و از ابزارهای فناوری آغاز و موزه‌های محیطی را ایجاد کردند.
گردشگری دیجیتال به کمک توسعه موزه‌های مجازی و پلت‌فرم‌های دیجیتالی که امکان دیدن آثار بر روی گوشی‌های هوشمند را دارند، بازدید از گالری‌های آنلاین با رایانه شخصی و حتی حرکت آزادانه در داخل موزه را مستقیماً از روی کاناپه ممکن می‌سازد، رونق قابل توجهی است.
بدیهی است که ثمره راه دور جنبه‌های مثبت و منفی همراه دارد، مثلاً نمی‌توانم آنچه را که بنیامین در کتاب خود «اثر هنری در سده باز تولید مکانیکی» بنویسم، تعریف می‌کند با این حال، امکان دیدن نمایشگاهی را به صورت آنلاین انجام دهد، با آسایش از خانه، تعداد کاربران احتمالی را افزایش می‌دهند که ایجاد موزه‌های مجازی ممکن است برای ارتباط با هنر برای آنها باشد.
هوش مصنوعی برای صدا دادن به آثار
وقتی مردم متوجه شدند که دوره قرنطینه طولانی می‌شود، یک معکوسی نیاز بود، فرآیندهای فنی که مدتی در جریان بود، تسریع شد تا جایگزینی سریع برای حضور در نمایشگاه‌ها پیدا شود. دیگر این کاربر نیست که به موزه می‌رود، بلکه موزه مستقیما به خانه می‌آید.
منابع
Matterport اطلاعات بصری و مکانی دقیق را با استفاده از فناوری اسکن مادون قرمز ارائه می‌دهد. وسایل یا فضا اسکن شده و به سیستم ارسال می‌شود تا داده‌های دوربین را تجزیه و تحلیل کند.
این مورد را داده‌های یونسکو در نشریه «تامل در بحران: مکان‌های میراث جهانی، موزه‌ها و تفسیر میراث» نشان داد و گزارش در سال ۲۰۲۰ دسترسی عمومی به سایت‌های میراث جهانی در ۹۰ درصد از سرزمین‌های کامل یا جزئی بسته شد.
هوش مصنوعی در موزه‌ها و گالری‌ها نه تنها برای بهبود تجربه برای بازدیدکنندگان برای کمک به پزشکان نیز می‌توان استفاده کرد. آثاری که در موزه ملی نروژ اتفاق افتاد، در جایی که از ماشین‌ها و شبکه‌های عصبی بهره‌برداری می‌کردند، موفق شدند با نقاشی‌هایی که می‌توانند مطالعه کنند بسیار کاربردی باشند. الگوریتم T-SNE تصاویر را بر اساس شباهت نقوش، تکنیک، ترکیب و استفاده از رنگ گروه‌بندی می‌کند و یک رابط کاربری از صفحه وب موزه را با آثار پنج دسته نقاشی (بر اساس موضوع)، نقاشی (بر اساس سبک)، چاپ، طراحی و دیزاین تقسیم می‌کند.
با این حال، به نظر می‌رسد که آزمایش بین هنر و فناوری بسیار کند پیش می‌رفت تا اینکه در دهه ۲۰۲۰ موزه‌ها که دیگر قادر به ارائه امکان بازدید از نمایشگاه‌ها بودند، روشی جایگزین را توسعه دادند. واکنش سریع به این مشکل، افزایش محتوا در رسانه‌های اجتماعی و باز شدن کانال‌های دیگر بود (بارزترین نمونه ورود گالری اوفیتزی به تیک تاک بود که توسط نوجوانان می‌شد) اما خیلی زود ثابت شد که این موارد کافی است.
مطمئناً تفاوت اصلی بین موزه آنلاین و سنتی، عدم تحسین اثر هنری اصلی و پرداختن به بازتولید آن است اما، دیدن آثار اصلی در موزه‌ها کار روزمره ماست در گذشته همیشه اینطور نبود، بنابراین، همان چیزی که می‌بینید، از هوش مصنوعی در موزه‌ها می‌توان استفاده کرد. ابزاری برای نزدیک‌تر کردن مردم به هنر باشد که ثمربخشی «فیزیکی» را حذف نمی‌کند اما راه‌های تقویت آن می‌دهد.
پپر (Pepper) یک ربات انسان‌نماست که توسط شرکت فرانسوی Aldebaran Robotics ساخته شده و در سه موزه اسمیتسونیان مستقر در واشنگتن (از جمله موزه ملی هنر آفریقا و موزه ملی تاریخ و فرهنگ آفریقایی آمریکایی) قرار داده شده است. هدف از آن، بهبود ارتباطات زبانی برای دانش در مورد فرهنگ، هنر و علم به‌طور مستقیم به بازدیدکنندگان است. این ربات با استفاده از مهارت‌های چند زبانه، حرکات و یک صفحه لمسی خصوصی به سوالات بازدیدکنندگان پاسخ می‌دهد و با زبان‌های مختلف سخنان می‌گوید تا زبانی را برای بازدیدکنندگان بین‌المللی از بین ببرد.
به همین دلیل است که املاک میراث جهانی نوآورانه‌ها را در پاسخ به بحران بهداشت جهانی توسعه داده است که شامل وب‌سایت‌ها و رسانه‌های اجتماعی راه‌اندازی شده است.
چت بات و گیمیفیکیشن برای تورهای راهنما
چگونه از هوش مصنوعی در موزه ها استفاده می شود؟
در اینجا ۶ روش استفاده از هوش مصنوعی در موزه‌ها ذکر شده است:
از اولین گام‌های قبل از خود در بخش هنر برداشته شده اما با قرنطینه مرتبط با همه‌گیری جهانی، رشد کرده است. چگونه می‌توان بازدیدکننده را آزادانه در سالن‌های مختلف نمایشگاه حرکت داد در همان حال راحت در خانه هستید؟ با استفاده از واقعیت مجازی، یعنی شبیه سازی واقعی، واقعیتی که وجود ندارد، امکان ایجاد تورهای مجازی 36 درجه وجود دارد. تور مجازی به شما این امکان را می‌دهد که این کار را انجام دهد در میان آثار حرکت می‌کند و به توضیحات صوتی گوش می‌دهید. از جمله موساتی که برای اولین بار تصمیم به سرمایه‌گذاری در واقعیت مجازی شد، موزه تئاتر دالی است که از هوش مصنوعی و ماشینی برای ایجاد یک محیط واقعی مجازی استفاده می‌کند. با استفاده از پلتفرم Matterport، می‌توانم موزه مجازی را وارد کنم و آزادانه رفت و آمد کرد و از اطلاعات درک و کنجکاوی آثار لذت برد.
هوش مصنوعی برای سازماندهی کاتالوگ ها و مجموعه ها
گزارش منتشر شده در ماه مه ۲۰۲۰ نشان داد که ۹۰ درصد از ۹۵زار موزه در سراسر جهان تحت تاثیر قرار تعطیلی موقت قرار گرفته‌اند، از جمله موارد مرتبط با سایت‌های میراث جهانی بود که این موزه‌ها به درآمدی از بازدیدکنندگان وابسته بودند و نمی‌توانستند بازگشایی شوند.
ماشینی و شبکه های عصبی برای کمک به فراگیران
انتهای پیام
ربات‌های موزه برای بهبود دسترسی
هوش مصنوعی را می‌توان به طرق مختلف در موزه‌ها و گالری‌ها مورد استفاده قرار داد. ترکیب هنر و فناوری به ما این امکان را می‌دهد که تجربه خود را گسترش دهد و مجموعه‌ها و آثار را به خارج از موزه‌ها ببریم. دیجیتالی دارایی‌های فرهنگی مشخص به نفع «دموکراسی‌سازی» آن‌هاست؛ به ثمر نشستن آنها در واقع به‌طور فزاینده‌ای در دسترس همگان است و مستقیماً به داخل خانه‌های ما می‌رسند، بدون نیاز به جابجایی یا پرداخت بلیط و تنها چیزی که نیاز به یک دستگاه و اتصال به اینترنت دارید.
راهنما در داخل موزه وظیفه تشریح آثار را برای بازدیدکنندگان، کنجکاو کردن آنها و پاسخ به سوالات بر سر کار دارد و اگر همه اینها توسط یک ربات چت انجام شود چه می شود؟ این ایده‌ای است که InvisibleStudio برای موزه کاس در میلان داشت. جولیانو گایا، بنیانگذار استفانیا بویانو از InvisibleStudio گفت که دیگر موزه چت‌بات‌ها، ربات ما منحصراً یک بازی است و در مجموعه‌ها گنج‌یابی می‌کند. از نظر این نظر، این چت بات است که بازدیدکنندگان می‌پرسند، می‌توانند به دقت مجموعه‌ها را مشاهده کنند و جزئیات غیرمنتظره را کشف کنند. از طریق نوی‌های دیجیتالی مانند گیمیفیکیشن و داستان سرایی، آنها سعی کرده‌اند بازدید از موزه را در نظر جوانان جذاب‌سازی کنند و دانش تاریخی هنر و راندمان را که نمونه تورهای راهنما هستند، با کنجکاوی گنج‌یابی ترکیب کنند.
ما‌ایم که چگونه هوش مصنوعی می‌تواند با غنی‌سازی با مفاهیم و جزئیات به اطلاعات و بازدیدکنندگان و به ثمربخشی کمک کند اما این همه ماجرا نیست. هوش مصنوعی حتی می‌تواند صدا را به آثار هنری تقدیم کند. این کاری است که گالری هنری سائوپائولو در برزیل برای کمک به استفاده از سیستم هوش مصنوعی آی‌بی‌ام واتسون بر اساس خودآموزی انجام شده است. این ایده با ایده نزدیک به افرادی که عادت به بازدید از موزه‌ها دارند، امکان پذیر نیست و این امکان را فراهم می‌کند که از هر نوع سوالی، حتی پیش پاافتاده‌ترین، بدون ترس از قضاوت شدن، بپرسند. اینگونه بود که A Voz da Arte متولد شد، پروژه‌ای که از هوش مصنوعی و تشخیص صدا برای دادن صدا به آثار هنری منتخب استفاده می‌کند.