کامکار میگوید: ایده این ماده هوشمند از علم زیستتقلید ایجاد شد.
زیستتقلید یا زیستهمانندسازی، تقلید از الگوها، سامانهها و عوامل طبیعت با هدف حل مشکلات پیچیده انسان است. در حقیقت این علم مدلهای طبیعی بیولوژیکی است که با مطالعه فیزیولوژی آنها میتوان سامانههای نوین فناورانه را طراحی و ساخت.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ایدانشآموز دانشگاه واترلو ماده هوشمند ساختهشده است که به دو محرک پاسخ میدهد، به این معناست که این پارچه هم با گرما و هم با برق فعال میشود.
انتهای پیام
منبع
این پارچه همچنین میتواند با ولتاژ برق کمتری نسبت به سیستمهای قبلی فعال شود و از نظر انرژی کارآمدتر و مقرون به صرفهتر باشد. علاوه بر این، ولتاژ پایینتر امکان ادغام آن را با دستگاههای کوچکتر و قابل حمل را برای میکند و این امر آن را برای استفاده در دستگاههای زیست پزشکی و حسگرهای محیطی مناسب میکند.
دستگاه های صنعتی را ساختند که شبیه یک ماشین بافندگی استاندارد برای بافتن پارچه هوشمند است. روش بهدستآمده بهطور باورنکردنی طراحیپذیر است و هم آزادی و هم کنترل در منطقه بزرگ را برای کار با پارچه را امکانپذیر میکند.
دانشگاه واترلو نوع یک پارچه هوشمند را می توان برنامه ریزی کرد که به الکتریسته و دما واکنش نشان می دهد را تولید می کند.
طراحی این پارچههای خاص به فرد که ترکیبی از کامپوزیتهای پلیمری با طراحی بسیار بالا و ضد زنگ فولادی در یک ساخته شده است، نتیجه همزیستی مواد نرم و سخت است.
این پارچه قابل برنامه ریزی ارزان قیمت از الیاف پلیمری نانوکامپوزیت ساخته شده از پلاستیک بازیافتی ساخته شده است و میتواند در پاسخ به محرکها رنگ و شکل را تغییر دهد. به لطف یادداشت به فرد آن، پارچه میتواند مانند لباسهایی باشد که بدن را گرم میکند، استفاده میکند.
دکتر میلاد کامکار، استاد ایرانی مهندسی شیمی در دانشگاه واترلو گفت: این پارچه به تنهایی به عنوان یک ماده پوشیدنی، پتانسیل تقریباً بینهایتی برای استفاده در بازیها و هوش مصنوعی، رباتیک و واقعیت مجازی دارد. گرما یا یک محرک را ایجاد کنید که باعث ایجاد یک ماجراجویی ذهنی در دنیای مجازی می شود.
از طریق حس کردن و واکنش به محرکهای محیطی مانند دما، ثابت میشود که ماده جدید ما میتوان با محیط زیست تا بر اکوسیستمها بدون آسیب رساندن به آنها نظارت کند.