شاتز گفت: بنابراین، با دستگاه‌های پوشیدنی ۲۴ ساعت، اندازه‌گیری با شدت از راه رفتن امکان پذیر است، اما امکان‌پذیر نیست. روش‌های پذیرش‌پذیر ما یک مسیر عملی را به سوی غربالگری ملی برای تشخیص خطر خطرساز سلامتی می‌دهند.
شتاب‌سنج‌های تعبیه‌شده در تلفن‌های همراه، برای تشخیص می‌دهند و می‌توانند حرکات کاربر را نیز ردیابی کنند. این روشی که در اپلیکیشن‌هایی مانند “MoveSpring” و “MyFitnessPal” استفاده می‌شود، می‌شود، مطالعه را به این فرضیه سوق داد که حسگرها می‌توانند چیزی بیش از فعالیت بدنی را انجام دهند و بفهمند که احتمال مرگ کاربر چقدر است.
این پژوهش که توسط “دانشگاه ایلینوی در اربانا شمپین” (UIUC) هدایت می‌شود، با تحلیل و تحلیل ویژگی‌های حرکتی در جلسات پیاده‌روی ۱۰۳۶۸۳ شرکت‌کننده انجام شد.
پژوهشگران دریافتند که راه رفتن افراد و زمان طی کردن یک مسافت خاص، پیشبینیکننده مرگ و میر طی پنج سال آینده است. افرادی که امکان مرگ و میر آنها کمتر بود، راه رفتن متوسط تا شدید و کمتحرکی کمتری داشتند.
انتهای پیام
منبع
شاتز ادامه داد: اگر حسگرها با دقت کافی و به طور خاص در مدل‌های دیجیتال پیشبینیکننده سلامتی به کار گرفته شوند، راه‌حل‌های بالقوه‌ای را می‌دهند.
پیش‌بینی این مدل، بر شدت راه رفتن در دوره‌های کوتاه است که می‌تواند یک جانشین برای فعالیت‌های روزانه باشد و به فرضیه پایه برای آزمایش‌های پیاده‌روی شباهت دارد.
این گروه پژوهشی تنها مدل‌های پیش‌بینی خطر مرگ و میر را با استفاده از شش دقیقه پیاده‌روی ثابت در روز با موفقیت انجام دادند.
تنها دستگاه‌های فعلی از این دست، تلفن‌های همراه هوشمند با شتاب‌سنج‌های تعبیه‌شده در آنها، اما حمل و استفاده از آنها در هنگام فعالیت‌های عادی محدود می‌شود.
داوطلبان، افرادی را در مورد وضعیت سلامتی خود تکمیل کردند و سپس حسگرها به آنها داده شد تا به مدت یک هفته هنگام رفتن از آنها استفاده کنند.
پژوهشگران در بیانیه‌ای اعلام کردند: متفاوت پوشیدن حسگر مخصوص مچ دست، با نحوه حمل حسگر تلفن همراه هوشمند است اما حسگرهای حرکتی هر دوی آنها می‌توانند اطلاعاتی را در مورد استفاده از حسگرهای شدید داشته باشند. این یک نسخه عادی از یک آزمایش پیاده‌روی است.
مدل‌های پیشبینیکننده فقط از شدت راه رفتن برای شبیه‌سازی استفاده کردند. پژوهشگران بررسی کردند: نتایج ما نشان می‌دهند که با حسگرهای حرکتی اندازه‌گیری می‌شوند، می‌توانند با دقت مشابه، به سرعت از راه رفتن دست بزنند. روش‌های ارائه‌پذیر ما، یک مسیر عملی را به سوی بررسی خطر سلامتی ارائه می‌کند.
به گفته این گروه پژوهشی، زیرساخت‌های مربوط به مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند از مزایای این دستگاه‌ها بهره‌مند شوند. داده‌های جمعیتی در بزرگ می‌توانند خطرات سلامتی را بدون نیاز به زندگی روزمره مردم مشخص کنند.
این پژوهش، در مجله “PLOS” به چاپ رسید.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، حسگرهای شتاب‌سنج در تلفن‌های همراه هوشمند که داده‌های مربوط به تناسب اندام را ثبت می‌کنند، می‌توانند خطرات کاربر را طی پنج سال آینده تعیین کنند. این کار تنها به ۶ دقیقه پیاده‌روی در روز به مدت یک هفته نیاز دارد.
بررسی جدید محققان آمریکایی نشان می‌دهد که شاید حسگرهای شتاب‌سنج در تلفن‌های همراه هوشمند به پیش بینی خطر مرگ و میر کاربران کمک کنند.
پروفسور «بروس شاتز» (بروس شاتز)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: من به مدت یک دهه از تلفن های ارزان قیمت در مدل های بالینی بررسی وضعیت سلامتی استفاده کردم. این مدل‌ها در حال حاضر در بزرگترین گروه ملی، برای پیش‌بینی امید به زندگی آزمایش شده‌اند.