کشفی جدید درباره نحوه تغییر بینایی انسان

شناسایی ژن بینایی

پژوهش‌ها یک نامزد امیدوارکننده به نام سازنده اتصال دهنده رتینوئید بین فوتورسپتور یا IRBP را شناسایی کرد. این ژن که در اصل از گیاه‌ها آمده بود، برای اولین بار در حدود 500 میلیون سال پیش در چشمان مهره‌داران باستانی ظاهر شده است.

بر اساس این مقاله پژوهشی، وجود این امر برای همه مهره‌داران است و با گذشت زمان، چشم‌اندازها و تحولات ایجاد شده به نور و در نهایت رشد اندام‌هایی مانند کره می‌شود.

این گروه بیش از ۹۰۰ توالی ژنتیکی را برای یافتن یک ژن بالقوه‌ای چشم انسان در موجودات دیگر به ویژه میکروب‌ها تجزیه و تحلیل کردند.

انتهای پیام



منبع آنها با استفاده از این مدل، شواهد بالقوه‌ای از «انتقال افقی ژن میاندامنه‌های» را کشف کردند که به شکل چشمگیری در مهره‌داران است. گفتنی است که به حرکت مواد ژنتیکی بین انواع موجودات، «انتقال افقی ژن» گفته می‌شود.

حس بینایی انسان چگونه توسعه یافته است؟ این سوالی است که زیست شناسان مولک در دانشگاه کالیفرنیا با ردیابی تاریخچه تحولی ژن‌های مرتبط با بینایی انسان، پاسخی جدید برای آن ارائه شده است.

مت دوهرتی (Matt Daugherty) نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: حداقل یک نوآوری که منجر به وجود چشم‌های مهره‌داران شده است، از انتقال مراحلی از ژن‌هایی که در حیوانات دیگر وجود دارد، رخ نمی‌دهد، بلکه با معرفی DNA از سلول‌ها با انتقال افقی. ایجاد شده است.

پژوهشگران در این مقاله آورده‌اند: ما نشان دادیم که IRBP، یک پرورش دهنده جابجایی رتینوئیدی بسیار محافظت شده و نیاز به یک ژنتیکی است که همزمان با توسعه چشمه مهره‌داران پیش از ۵۰۰ میلیون سال قبل به دست آمده، تکثیر شده و کارآمد باشد. پیدا کرده است.

بخوان  انجام عملیات نجات با یک بالگرد بدون سرنشین

گروهی از زیست شناسان مولکولی در دانشگاه کالیفرنیا یک مدل رایانه‌ای موسوم به IQ-TREE را برای ردیابی تاریخچه تاریخچه ژن‌های مرتبط با بینایی انسان ایجاد کرده‌اند.

این مطالعه از این ایده شروع شد که مهره‌داران بینایی خود را از طریق انتقال ژن‌های حساس به نور از میکروب‌ها به دست آوردند.

تحقیقات این پژوهش در مجله National Academy of Sciences منتشر شده است.

گفتنی است که در کمال تعجب، این ژن در بسیاری از بیمهرگان وجود ندارد.

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، توسعه انسان فرآیندی پیچیده، آهسته و طولانی است که بدن ما را در ارتباط با محیط اطرافمان شکل داده است. درک شیوه‌های اندیشه‌ها به آنچه که امروز به آن تبدیل می‌شود، مدت‌ها هدف نظریه‌پردازان تکوینی بوده و در میان همه آنها، پرسش‌ها و معماهایی در مورد نحوه اجرای حس بینایی انسان وجود داشته است.

اکنون به لطف فناوری‌های مدرن، ممکن است سرنخ‌های لازم برای ساختن این شکاف دانش در مورد چشم‌اندازها را در اختیار داشته باشیم.