آنتون: بله زیباست، نمیدانم زیبایی ریاضی را چگونه تعریف کنم، اما احتمالاً با نمادهای بسیار کم، نمادهای بسیار کمی که به نوعی متقارن مرتب شدهاند، میتوان موارد زیادی را توضیح داد. از موارد کوچکترین ذرات کوانتومی گرفته شده تا مبدأ جهان و این زیباست این شگفت انگیز است. از نظر ساختار مکانیک کوانتومی چیز پیچیدهای نیست.
آدام: درهای جهان شگفت انگیزی در حال گشوده شدن است. صحبت کردن با شما بسیار لذت بخش بود. ما مشتاقانه منتظر دیدار شما در استکهلم در ماه دسامبر هستیم.
به گزارش ایسنا، آنتون زیلینگر استاد فیزیک ۷۷ ساله دانشگاه وین و یکی از سه برنده جایزه نوبل فیزیک ۲۰۲۲، در مورد حالتهای کوانتومی درهمتنیده تحقیق کرده است. گروه پژوهشی وی، پدیدههای به نام «تِلهپورت کوانتومی» را نشان میدهد که امکان جابجایی حالت کوانتومی از یک ذره دیگر را در فاصلههای دور فراهم میکند.
آنتون: دو چیز در مورد فیزیک کوانتوم قابل توجه است. یکی که در برابر تمام چالشهای تجربی کاملاً مستحکم باقی مانده است و دیگری پیشبینیهایی است که این نظریه برای آزمایش انجام میدهد، با دقت باورنکردنی و حتی به روشهای غیرمنطقی میشود. از طرف دیگر، این نظریه از نظر ریاضی نیز فوقالعاده زیبا است. این یکی از … احتمالاً یکی از زیباترین نظریهها این است که انسان عمل کرده است و این دو ویژگی بسیار مهم هستند. من سعی می کنم این را به عموم مردم منتقل کنم، بنابراین میخواهم در این مورد با افراد عادی که هیچ پیشزمینهای نمیخواهد صحبت کنم. من احساس می کنم که مردم قدر آن را خواهند دانست.
آنتون: همه ما از تلهپورتیشن از سری فیلمهای استارترک (StarTrek) و غیره اطلاعاتی داریم، که طی آن فرد از جایی به جای دیگری منتقل میشود. انتقال از راه دور در فیزیک کوانتوم تا حدودی متفاوت است. در این مورد، اطلاعات منتقل میشود و این ماده جدید را بازسازی میکند، یعنی اطلاعات در واقع همهچیز را معنا میکند. برای مثال بدن شما با اطلاعات و نحوه چیدمان اتم ها تعریف می شود. بنابراین مواد مهم، اطلاعات مهم هستند و با استفاده از این درهم تنیدگی کوانتومی میتوانم از یک جسم به جسم دیگر بدون دانستن اطلاعات انتقال دادم. این در واقع بسیار جذاب و جالب و فوقالعاده زیباست.
آدام: درک این مفهوم بسیار سخت است. منظورم این است که برای مردم عادی، مکانیک کوانتوم دنیایی مرموز است. اما این دنیایی است که آنقدر بوده است که در برابر هر چالشی قوی قرار گرفته است. کاملاً قابل توجه است، موافقید؟
آنتون: این نکته اینجاست که این مهم ارتباطی در رایانه های کوانتومی در آینده دارد. آنها میتوانند اطلاعات را از یک رایانه کوانتومی به رایانههای دیگر ارسال کنند.
آدام: به مواردی که اشاره کردید، زیرا علم یک موضوع بسیار اجتماعی است، و فکر می کنم این یکی از موارد کلیدی است که به خاطر آن دهه ها را صرف این کار کرده است. این یک فعالیت دوستداشتنی با همه افراد فوقالعاده است که شما با آنها کار میکنید.
آنتون: زبانم بند آمده بود! هنوز هم در بهت هستم، هنوز هم به نوعی… نمیدانم چه بگویم. منظورم این است که این یک تقدیر فوق العاده است. باید بگویم که این قدردانی بزرگ برای همه است که با آنها کار کردم. میدانید، از استادم هلموت راخ، که کار پایهگذاری آن را در دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ در وین آغاز کرد، و این واقعاً یک کنجکاوی دلگرم کننده برای من بود. همچنین به 150 یا حتی بیشتر دانشجویی اشاره کنم که تا به حال با من کار کردهام. من قدردان همه هستم.
انتهای پیام