۲۴۳ پوند (۱۱۰ خاک) خاک و سنگهای که توسط آپولو ۱۷ به زمین بازگردانده شد، از همه مأموریتهای پیشی گرفته شد و نیم قرن بعد از آن بینشهای علمی را میدهند. شاید ماندگارترین میراث آپولو ۱۷ یک عکس نمادین بود که با دوربین ۷۰ میلی متری هاسلبلاد تقریباً پنج ساعت پس از پرتاب گرفته شد. یکی از خدمه عکسی از زمین کامل در فاصله ۲۸۰۰۰ مایلی گرفت.
هدف از این پرتاب که پس از تبدیل شدن به چندین بار انجام شد، بازدن فضانوردان به سطح ماه در این دهه و ایجاد پایگاهی پایدار در آنجا به عنوان پلههای برای اکتشافات انسانی آینده در مریخ است و ناسا اعلام کرده است که این برنامه در واقع یک گام مهم برای ارسال است. منظم خدمه به ماه و حتی برای ماندن آنها برای دورههای طولانیتر است.
در طول دومین راهپیمایی، فضانوردان در حال کاوش در لبه دهانه شورتی بودند که اشمیت فریاد زد: خاک نارنجی وجود دارد. سرنان، کشف رنگارنگ را در میان گرد و غبار خاکستری بررسی کرد.
به گفتهی اودوم، مورخ ارشد ناسا، نمونههای جمعآوری شده توسط فضانوردان از لبه دهانه از شیشههای آتشفشانی تشکیل شده در طی یک انفجار آتشفشانی تشکیل شده است. وی میگوید: نمونهها به ما میگویند که مواد آتشفشانی از ماه سرچشمه گرفتهاند، نه از برخورد شهابسنگ. این یکی از مهم ترین کشفیات کل برنامه آپولو در نظر گرفته می شود.
خدمه آپولو ۱۷ شامل: فرمانده «یووجین سرنان»؛ خلبان ماژول فرماندهی «رونالد ایوانز»؛ خلبان ماژول قمری «هریسون جک اشمیت» بودند. اشمیت، اولین فضانوردی بود که در ابتدا به عنوان دانشمند آموزش دید و سپس به فضا رفت. اشمیت با مدرک زمینشناسی از دانشگاه هاروارد، در میان ۶ دانشآموز بود که از میان ۱۴۱۰۰ نفر برای پیوستن به گروههای فضایی در سال ۶۵ انتخاب شدند. او به عنوان خدمه آپولو ۱۸ انتخاب شد، اما کاهش بودجه باعث شد ناسا آن را لغو کند.
به گزارش ایسنا، نیم قرن پیش فضانوردان آمریکایی ۷ دسامبر ۱۹۷۲ زمین را ترک کردند و طبق برنامه پیش بینی شده در روز ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲ به ماه رسید. آپولو ۱۷ آخرین پروژه تا امروز است که فضانوردان را فراتر از مدار نزدیک زمین فرستاده و آخرین مرتبه است که انسانها بر روی کره ماه قدم گذاشتند و طی آن تعداد کل انسانهایی که در دنیای دیگران به ۱۲ نفر رسیدند. این سه فضانورد ۱۱ دسامبر به ماه رسیدند و ۱۴ دسامبر نیز آنجا را ترک کردند و ۱۹ دسامبر هم آب فرود کردند.
نزدیک به ۵۰ سال پس از آپولو ۱۷، ماموریت بدون سرنشین آرتمیس ۱ ناسا در نوامبر ۲۰۲۲ به عنوان گام اولیه برای فرود دو فضانورد بر روی قطب جنوبی ماه در سال ۲۰۲۵ به فضا پرتاب شد.
وجود اشمیت به عنوان یک دانشمند زمین شناس در این گروه، به ناسا امکان داد که نمونه های ارزشی از خاک و سنگ ماه به زمین آورده شود. آنها جمعا بیش از ۱۱۰ خاک از خاک و سنگ ماه را با خود به زمین آوردند. سرنان و اشمیت با ماه نورد (Lunar rover)، از ۳۰ کیلومتر رانندگی و از چند نقطه نمونه جمع آوری کردند.
ناسا قصد دارد طی یک دهه آینده فضانوردی را به مدت دو ماه برای کار و زندگی به ماه بفرستد. فضاپیمای آرتمیس ناسا هفتههای گذشته راهی ماه شد و یک کپسول نسل جدید را ۵۰ سال پس از آخرین ماموریت آپولو برای یک سفر بدون خدمه به دور ماه فرستاد.
آپولو ۱۷ اولین دانشمند را به فضا فرستاد
آخرین مردان روی ماه
انتهای پیام