برخی از مارها و مارها فقط گونه‌های ماده دارند و می‌توانند از طریق آنچه به نام بکرزایی (parthenogenesis) شناخته می‌شوند، از ژن‌های خود تخم بسازند.
ناپدید شدن قریب الوقوع کروموزوم در انسان، گمانه‌زنی‌هایی را در آینده ما برانگیخته است.
ناپدید شدن کروموزوم ی
کروموزوم X شامل حدود 900 ژن است که انواع غیر مرتبط با جنسیت را انجام می دهد. اما کروموزوم Y حاوی تعداد کمی ژن(حدود 55) و تعداد زیادی دی‌ان‌ای غیر کد شده است که یک دی‌ان‌ای تکراری ساده است که به نظر نمی‌رسد کاری انجام دهد.
کروموزوم Y چگونه جنسیت انسان را تعیین می کند؟
اطلاعات می‌گویند که این قطعه کوچک دی‌ان‌ای تکراری، حاوی سوئیچی است که معمولاً SOX9 را در پاسخ به SRY روشن می‌کند. وقتی آنها این را در موشها یافتند، متوجه شدند که فعالیتهای SOX9 را می‌دهد، بنابراین این تغییر می‌تواند به SOX9 اجازه دهد SRY کار کند.
این گروه پژوهشی کشف کرد که بیشتر ژن‌های کروموزوم Y را در تیغ‌موشان به کروموزوم‌های دیگر منتقل کردند، اما هیچ نشانه‌ای از SRY یا ژنی که جایگزین آن شود، پیدا نکرد.
بکرزایی نوعی تولید جنسی است که در آن تخمک لقاحنیافته، یک زنده کامل به وجود می‌آید. این پدیده در تعداد زیادی از بی‌مهرگان و مهره‌داران شامل مواردی مانند کرم‌های لوله‌های، شکم‌پایان، سخت‌پوستان، حشرات به ویژه زنبور عسل و زنبور بی‌عسل، ماهی‌ها، دوزیستان و خزندگان مانند چنین مارها می‌شوند.
در پلاتیپوس، جفت XY فقط یک کروموزوم معمولی با دو عضو مساوی است. این نشان می‌دهد که کروموزوم‌های X و Y پستانداران تا چندی پیش، یک جفت کروموزوم معمولی بوده‌اند.
اما کروموزوم Y به دلیل وجود یک ژن بسیار مهم است که رشد نرینه یا مردانه را در جنین آغاز می‌کند، بسیار مهم است. این ژن اصلی در حدود ۱۲ هفته پس از لقاح، ژن‌های دیگری را که رشد بیضه را تنظیم می‌کنند، روشن می‌کند. بیضه‌ای جنینی، هورمون‌های مردانه (تستوسترون و مشتقات آن) را تولید می‌کند که باعث می‌شود کودک به عنوان یک پسر رشد کند.
یک جنگ بر سر جنسیت می‌تواند منجر به جدایی و تفکیک گونه‌های جدید شود و این دقیقاً همان چیزی است که در مورد موش‌های کور و تیغ‌موشان اتفاق افتاده است.
به گزارش ایسنا، جنسیت نوزادان و سایر پستانداران توسط یک ژن تعیین کننده نر در کروموزوم Y تعیین می شود، اما کروموزوم Y انسان در حال حاضر است و ممکن است در چند میلیون سال آینده به کلی ناپدید و منجر به انقراض ما شود، چرا که ما در روند پیشرفت هستیم. خود ژن ژنی را ایجاد کنیم.
محققان اکنون بالاخره یک موفق شده اند. این گروه توالی‌هایی را یافته است که در ژنوم نرها وجود دارد، اما در ماده‌ها نیست. سپس آنها را اصلاح کردند و توالی را روی هر موش آزمایش کردند.
بنابراین، اگر کسی ۱۱ میلیون سال دیگر از زمین بازدید کند، ممکن است انسانی را نبیند یا هر گونه انسان متفاوتی را که توسط سیستم های مختلف تعیین جنسیت از هم جدا شده است، ممکن است.
در برخی از گونه‌ها بکرزایی به‌ندرت و در شرایط خاص صورت می‌گیرد که در این گونه‌ها معمولاً بکرزایی و تولید مثل جنسی به‌طور متناوب می‌شود، یعنی نسلی از طریق بکرزایی تولید مثل کرده و در برخی شرایط دوباره از طریق جنسی تولید می‌شود. درحقیقت بکرزایی در برخی از گونه‌ها به عنوان نوعی سازگاری برای بقای شرایط فشارهای محیطی و کاهش بیشتر جمعیت جمعیت می‌دهد.
تحقیقات این مطالعه می‌گویند ادعای ما مبنی بر مرگ قریب‌الوقوع‌موزوم Y در انسان باعث ایجاد یک بیماری عمومی شد و به امروز ادعاهای متقابلی در مورد طول عمر مورد انتظار کروموزوم Y و تخمین‌هایی بین عمر بی‌نهایت تا چند هزار ساله مطرح شده است.
با این حال، یک ژن جدید تعیین کننده جنسیت با خطراتی همراه است. به عنوان مثال، اگر از یک سیستم جدید در مکان های مختلف جهان استفاده شود، چه می شود؟
انسان برای تولید مثل به اسپرم و وجود مردان نیاز دارد، به این معنی که کروموزوم Y می‌تواند انقراض نسل بشر را رقم بزند. اما این یافته جدید از یک احتمال پشتیبانی می‌کند، اینکه انسان‌ها می‌توانند یک تعیین کننده جدید جنسیت را ایجاد کنند.
این کشف چه معنایی برای آینده انسان دارد؟
پستانداران کروموزوم X و Y مشابه کروموزوم ما دارند. یک X با تعداد زیادی ژن و یک Y با SRY به اضافه شدن چند ژن دیگر. این سیستم به دلیل دوز نابرابر ژن X در مردان و زنان با مشکلاتی همراه است.
البته هنوز مشخص نیست که موش‌های چگونه خود را بدون وجود ژن SRY تعیین می‌کنند، اما گروهی از متخصصان متخصص به سرپرستی آساتو کورویوا زیست دانشگاه هوکایدو در ژاپن شانس بیشتری با مطالعه تیغ‌موش‌ها دارند که گروهی متشکل از سه گونه‌ای در معرض خطر هستند. ژاپن هستند.
اما چگونه چنین سیستم عجیب و غریبی کشف شده است؟ یافته‌های شگفت‌انگیز این است که کشف‌شده به نام پلاتیپوس در استرالیا کروموزوم‌های کاملاً متفاوت است که بیشتر شبیه به کروموزوم‌های پرندگان است.
موش‌های اروپای شرقی و تیغ‌موشان ژاپنی هر کدام دارای ویژگی‌هایی هستند که کروموزوم Y و SRY در آنها کاملاً ناپدید شده و کروموزوم X به شکل منفرد یا دوتایی در هر دو جنس باقی مانده است.
خبر خوب این است که ما دودمان از جوندگان را می‌شناسیم که قبلاً کروموزوم کرده‌ایم و هنوز زنده هستند.
این ژن اصلی جنسی به عنوان SRY(ناحیه جنسی در کروموزوم Y) در سال ۱۹۹۰ شناسایی شد. این ژن با راه‌اندازی یک مسیر ژنتیکی کار می‌کند که با ژنی به نام SOX9 شروع می‌شود که برای تعیین نرینگی در همه مهره‌داران کلیدی، کروموزوم‌های جنسی قرار ندارند.
این به نوبه خود باید به این معنی باشد که کروموزوم Y بین ۵۵ تا ۹۰۰ ژن فعال را طی ۶۶ میلیون سالی که انسان‌ها به طور خاص در حال فرشت یا توسعه هستند، از دست داده‌اند. این برابر با دست دادن حدود پنج ژن در هر میلیون سال است. بنابراین اگر این روند با همین سرعت پیش رود، ۵۵ ژن پایانی در ۱۱ میلیون سال آینده از بین خواهند رفت.
در انسان‌ها مانند پستانداران، مواد دارای دو کروموزوم X و نره‌ها دارای یک X منفرد و یک کروموزوم کوچک به نام Y هستند. اما این نام‌ها هیچ ارتباطی با شکل آنها ندارند و در واقع بکار بردن حرف X به معنای ناشناخته بودن آن بوده است.
مقاله‌ای که به سرپرستی جنی گریوز، استاد برجسته ژنتیک و معاون دانشگاه لاتروب(La Trobe) استرالیا در مجله National Academy of Science منتشر شده است، نشان می‌دهد که چگونه موش خاردار یا تیغی‌موش(spiny rat) یک ژن جدید تعیین‌کننده نر را توسعه داده است. است.
چیزی که کروم را کشف کرد، یک تفاوت کوچک در نزدیکی ژن جنسی کلیدی SOX9 در 3 تیغ‌موش بود. یک تکرار کوچک (تنها ۱۷ هزار جفت پایه از میان بیش از ۳ میلیارد) در همه نرها وجود دارد، در حالی که در هیچ ماده‌ای وجود ندارد.
اما این اتفاق نمی‌تواند در انسان یا سایر پستانداران رخ دهد، زیرا ما حداقل 30 ژن حیاتی داریم که تنها در صورت کار می‌کنند که از طریق اسپرم گرفته شود.
محققان می‌گویند، مردان در حال حاضر از دست دادن کروموزوم خود هستند که جنسیت‌ها را می‌کند و موشها به عنوان موجودی که هم اکنون این کروموز را از دست داده و همچنان به بقای خود ادامه داده است، می‌تواند ادامه یافتن نسل بشر را برای ما روشن کند. کنند.
انتهای پیام
خبر خوب این است که دو شاخه از جوندگان پیش از آن را از دست داده اند و ادامه می دهند و زندگی را ادامه می دهند و می توانند داستان آینده را تعریف کنند.
جوندگان بدون کروموزوم Y