آینده روشن پیوند
از آنجایی که بدن، یک اندام خود-احیا و می‌شود که قدرت رشد مجدد خود را داشته باشد، بخش‌های کوچک و باقیمانده‌ای را در داخل بدن اهداکننده و گیرنده‌ها به یک بدن سالم با عملکرد کامل تبدیل می‌کنند. با این حال، هر پیوند موفق موفقیت‌آمیز نیست، زیرا بدن گیرنده می‌تواند پیوند را به دلایل مختلف بزند. به عنوان مثال، گاهی اوقات یک آزمایش ژنتیکی با فرد گیرنده بسیار متفاوت است و این باعث می‌شود که سیستم ایمنی بدن به آن حمله کند و عضو پیوند شده را بزند.
این می‌تواند دلیلی باشد که اعطای 000 نفر از منابع یک قرنی (1 ساله)، اکثراً بالای 8 سال بوده است. پژوهشگران همچنین می‌گویند که امتیاز MELD (مدلی برای تشخیص بیماری بیماری مرحله پایانی) که برای تعیین احتمال بیماری مزمن بیماری می‌شود، برای بیماران مسن پایین می‌شود. این امتیاز در مورد یک قرنی برابر با ۱۷ و برای افرادی که توسط افراد با سنی حدود ۳۸ سال اهدا شده بودند، ۲۲ بودند.
شگفت‌انگیزتر این است که یک قرنی از اهداکنندگان با میانگین سنی 84.7 سال پیوند زده شده است. به طور کلی فرض بر این است که اعضای اهداکنندگان به احتمال زیاد عمر طولانی خواهند داشت، اما یافته‌های این پژوهش جدید تصویر کاملاً متفاوت را به ویژه در رابطه با پیوند نشان می‌دهد.
پژوهشگران با ذکر این نکته قابل توجه هستند که از افراد سالخورده می‌توان بیش از صد سال کار کرد، می‌گویند اکنون زمان آن رسیده است که پیوند افراد را در اختیار می‌گیرند.
وقتی یک فرد به دلیل آسیب یا بیماری بیماری از کار می‌افتد، پزشکان آن را با سلامت دیگری جایگزین می‌کنند. اهداکننده می‌تواند مرده یا زنده باشد. در دوم، به طور کلی بخشی از حالت دریافت کننده دریافت می شود و در داخل بدنه قرار می گیرد.
کریستین هوانگ، یکی از نویسندگان این مطالعه و دانش‌آموز دانشگاه تگزاس می‌گوید: قبلاً از پیوند دریافتی از اهداکنندگان مسن‌تر می‌کردیم، اما اکنون اگر ویژگی‌های خاص این اهداکنندگان را مشخص کنیم، به طور مشخص می‌توانیم افرادی را که در پیوند می‌باشند و نتایج بهتری دریافت کنند. خوبی داشته باشیم.
این مطالعه توسط پژوهشگران مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس ساوث‌وسترن در دالاس و مرکز TransMedics در ماساچوست انجام می‌شود و نویسندگان آن به جدیدترین یافته‌های خود را در کنگره بالینی کالج جراحان آمریکا (ACS) ارائه کرده‌اند.
این همچنین نشان می‌دهد که اعضای پیوند شده از افراد مسن به احتمال زیاد بیشتر از پژوهش‌هایی که از اهداکنندگان در سنین جوانی اهدا می‌شوند، عمر می‌کنند.
چه چیزی خانواده های قدیمی را تا این حد خاص می کند؟
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، گروهی از پژوهشگران، بیمارانی را که بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۲ پیوند دادند، بررسی و ۲۵ نفر از خارق‌العاده را شناسایی کردند که این پتانسیل را که بیش از ۱۰۰ سال عملکرد خود را حفظ می‌کنند، شناسایی کردند.
این مقاله اشاره می‌کند که گروه‌های پیر، بیشتر عمر می‌کنند و احتمال رد شدن و پس زدن آنها کمتر است. از این رو، افرادی که از افراد مسن به دست می‌آیند، می‌توانند موارد قابل پیوند در درمان را بهبود بخشند.
عامل دیگری که به شکست پیوند پیوند می‌شود یا سن پیوندی را محدود می‌کند، مربوط به سطح بالای آنزیمی به نام «ترانس آمیناز» است. این آنزیم برای عملکرد طبیعی بدن و برای حذف سموم از بدن انسان مهم است. پژوهشگران در طول مطالعه خود دریافتند که دریافت کنندگان سالمند دارای سطوح پایینی از ترانس آمیناز است که باعث سازگاری و ماندگاری بیشتر آنها در مقایسه با اهداکنندگان در سنین پایین می‌شود.
پژوهشگران ۲۵۳ هزار و ۴۰۶ حدود پیوندی را مورد مطالعه قرار دادند و متوجه شدند که گروهی از جمعیت‌های متشکل از بدن‌هایی که در مجموع بیش از ۱۰۰ سال عمر کرده‌اند که شامل یک سن قبل از پیوند به یک سن پس از پیوند می‌شود. برخی از گروه‌های این گروه حتی به مدت ۱۰۸ سال کار می‌کنند، به این معنی که افراد می‌توانند از مرگ اولین گیرنده‌ها به گیرنده دیگری پیوند زده شوند.