“لودویک ون دن برگ” که به عنوان اولین فضانورد هلندیتبار، رشد کریستال را از داخل شاتل فضایی “چلنجر” بررسی کرده بود، در ۹۰ سال درگذشت.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، مرگ لودویک ون دن برگ (Lodewijk van den Berg) به صورت آنلاین توسط “انجمن کاشفان فضا” (Association of Space Explorers) که سازمان حرفه ای فضانوردان گزارش شد.
ون دن برگ قصد ندارد فضانورد شود. تغییر مسیر وی به سوی فضا، در نتیجه ناسا از سازمانهای تجاری و تحقیقاتی برای انجام آزمایشهایی از داخل شاتل فضایی بود. ناسا در حال آماده شدن برای انجام آزمایش “سیستم رشد کریستال بخار” (Vapor Crystal Growth System) در شاتل فضایی چلنجر بود. محمولهای که توسط ون دن برگ و همکارانش در شرکت “EG&G Energy Measurements” در کالیفرنیا طراحی شده است تا آمادهسازی مواد کریستالی را پیش ببرد.
این آزمایش ۱۳۷ ساعتی که شامل رشد یک کریستال یدید جیوه بود، مستلزم حضور فردی بود که رشد کریستال را از داخل شاتل فضایی نظارت می کند.
ون دن برگ در گفتگوی سال 2011 خود در هلند گفت: عقیده ناسا در مقطعی که آموزش دانشمند تا علوم از نکات مهم رشد کریستال بود، مقرون بهصرفهتر است که میخواهد یک فضا را در تمام کلاسیک آموزش دهد. .
ناسا از شرکت EG&G خواست تا فهرستی از نامزدها برای حضور در این آزمایش تهیه کند. رئیس آزمایشگاه به عنوان یک شوخی، نام «ون دن برگ» را به فهرست اضافه کرد.
ون دن برگ گفت: مسئولین ناسا از من سوال می کنند که آیا می خواهید این کار را انجام دهید؟ در ابتدا گفتم: چرا که نه، اما من خیلی پیر هستم و چشمانم ضعیف هستند. بنابراین، در اولین مرحله انتخابی، میشوم بیرون آمد. علاقه من به این کار، کمتر بر ناسا تاثیر خوبی دارد.
اما نه تنها ون دن برگ حذف نشد، بلکه پس از سر گذاشتن یک معاینه علمی بسیار دقیق، در نهایت به انتخاب اصلی ناسا برای پرواز به عنوان متخصص محموله تبدیل شد.
در 29 آوریل 1985، ون دن برگ به عنوان عضوی از خدمه مأموریت “استیاس-51-بی” (STS-51B) که با شاتل فضای چلنجر پرواز کرد، به فضا رفت. این پرواز، اولین پرتاب یک ماژول علمی کاملاً عملیاتی آزمایشگاهی بود که توسط “آژانس فضایی اروپا” (ESA) ارائه شد و خدمه هفت نفر آن برای کار شبانهروزی، به دو شیفت تقسیم شدند.
ون دن برگ، یکی از اعضای گروه «سیلور» (Silver) بود که در کنار «نورم تاگارد» (Norm Thagard)، متخصص مأموریت و «فرد گرگوری» (Fred Gregory)، خلبان کار میکرد. گروه “گلد” (Gold) شامل “دان لیند” (Don Lind) و “بیل تورنتون” (Bill Thornton)، متخصصان ماموریت و “تیلور وانگ” (Taylor Wang)، متخصص بارگیری و فرمانده “باب اورمایر” (Bob Overmyer) بود.
ون با آشتیاق به دیدن برگی که ریزگرانش بر رشد کریستال دارد، هر نگرانی را که در پرتاب با شاتل داشت، کنار بگذارد. ون دن برگ گفت: شما بالای یک موشک بزرگ با حدود دو و نیم میلیون از مواد قوی منفجره هستید و سپس برمیگردید و میگویید آن را آتش بزن (روشن کن)! آرزوی شرکت کردن در این مرحله، بر مرحلهای که ممکن است جانم را یا هر چیز دیگری – شاید یک انگشت را از دست بدهم – برتری دارد.
کار این دانشمند هلندیتبار در آزمایشگاه فضایی، بر یک کریستال یدید جیوه، بود که در زمین برای ساخت حسگرهایی به منظور تشخیص تابش اشعه ایکس و پرتو گاما در کاربردهای پزشکی، صنایع دفاعی و آژانس بینالمللی انرژی اتمی استفاده میشود. پس از مطالعه کریستال رشدیافته در فضا، ون دن برگ دریافت که پایداری و کیفیت ساختاری آن نسبت به کریستالهای زمینی بهتر است.
استیاس-51-بی، تنها مأموریت ون دن برگ بود. با فرود آمدن در “پایگاه نیروی هوایی ادواردز” (AFB) در کالیفرنیا در ششم مه ۱۹۸۵، وی و سایر فضانوردان به مدت هفت روز و هشت دقیقه در فضا بودند.
بیوگرافی کوتاهی در مورد لودویک ون دن برگ
ون دن برگ در ۲۴ مارس ۱۹۳۲ در اسلوایسکیل هلند به دنیا آمد. او در سال ۱۹۶۱، مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته مهندسی شیمی از “دانشگاه فناوری دلفت” (TU Delft) دریافت کرد. سپس در “دانشگاه دلاور” (University of Delaware) تحصیل کرد و در سال ۱۹۷۲، مدرک کارشناسی ارشد علوم کاربردی و در سال ۱۹۷۵، مدرک دکترای علوم کاربردی را گرفت.
ون دن برگ پس از اخذ دکترای خود، به EG&G پیوست. این شرکت به عنوان یک پیمانکار دفاعی برای دولت آمریکا، از ون دن برگ خواست تا شهروند این کشور شود. از این رو، اولین شهروند هلندی که به فضا پرواز کرد، «ووبو اوکلس» (Wubbo Ockels) بود که شش ماه پس از آن دن برگ به فضا پرتاب شد.
پس از بازگشت به زمین، ون دن برگ کار خود را در EG&G از سر گرفت و سرپرست بخش علوم مواد آن شد. او بعدها به فلوریدا نقل مکان کرد، به عنوان دانشمند ارشد در شرکت “Constellation Technology” انتخاب شد و به کار خود در رشد کریستالها ادامه داد. تجربه ون دن برگ در فضا، موضوع مستند “فضانورد فراموش شده” (‘Forgotten Astronaut) بود که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد.
“کالج لودویک” (Lodewijk College) در شهر ترنوزن هلند، به افتخار نامگذاری شده است.
در سال ۲۰۰۷، ون دن برگ هم نام یک سیارک کمربند اصلی موسوم به «11430 Lodewijkberg» اولین بار در سال ۱۹۶۰ یافت شد. ون دن برگ در سال ۱۹۶۸ با “ژاکلین مارول” (ژاکلین مارول) ازدواج کرد. آنها صاحب دو فرزند به نامهای «پاتریشیا» (پاتریشیا) و «کریستوفر» (کریستوفر) شدند.
انتهای پیام