به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، اولین موشک چاپ سه‌بعدی جهان در اولین پرتاب خود در روز 22 مارس به همه چیز مشخص شده است اما به برخی از نقاط عطف مهم دست یافت.
اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، رلتیولی اسپیس به نقاط عطف ماموریت GLHF دست خواهد یافت. این شرکت پیشتر قراردادهایی را به ارزش 1.65 میلیارد دلار برای پرتاب محموله های مشتریان امضا کرده است.
تران۱ در ابتدا عملکرد خوبی داشت. به عنوان مثال، از بخشی از پرواز موسوم به «Max-Q» که طی آن بارهای ساختاری در یک موشک به بالاترین میزان می‌رسند، جان سالم در برد و مراحل اول و دوم آن با موفقیت از هم جدا شدند اما در حدود سه دقیقه. پس از پرواز، مشکلی پیش آمد و کشف به مدار رسید.
پرتاب روز ۲۲ مارس، سومین تلاش رلتیولی اسپیس برای اولین بارگیری تران۱ بود. تلاش هشتم مارس به دلیل مشکلات مربوط به سوختن در مرحله فوقانی موشک خنثی شد و جستجوی 11 مارس نیز به دلایل آب‌وهوایی و آسیب‌های ایمنی شکست خورده است.
«اروا تیزانی کلی» (Arwa Tizani Kelly)، از شرکت رلتیولی اسپیس در جریان پخش اینترنتی این پرتاب گفت: هیچکس برای پرتاب یک موشک چاپ سه‌بعدی به مدار زمین جستجو نکرده است. ما امروز کاملاً به هدف خود نرسیدیم اما داده‌های کافی را جمع‌آوری کنیم تا بتوانیم پروازهای موشک‌های بعدی را نشان دهیم، مطمئناً سه است.
شرکت کنندگان در یک ایمیل به اسپیس گفتند: تران1 به عنوان یک پلتفرم مسیریاب و توسعه در مسیر تولید تران‌آر عمل می‌کند. تران1 در این شرایط به خوبی به ما خدمت کرده است و ما پیش‌بینی می‌کنیم که کلیدهای بیشتری نیز در مورد روز قبل اطلاعات به دست می‌آیند.
برخی از این مشتریان، پروازهای تران۱ را رزرو کرده‌اند اما الیس در توییت دیگری که در هفتم مارس منتشر شد، نوشتند که اکثریت قریب به اتفاق پروازها برای موشک «تران‌آر» (Terran R) در نظر گرفته شده‌اند. موشک دوم یک وسیله نقلیه بزرگتر، قوی تر و قابل استفاده مجدد است که رلتیولی اسپیس قصد دارد پرواز با آن را در اوایل سال آینده آغاز کند.
موشک «تران۱»(Terran 1) متعلق به شرکت هوافضای آمریکایی آمریکایی «رلتیولیولی»(Relativity Space)، روز ۲۲ مارس در ساعت ۸:۲۵ شب به وقت منطقه شرقی، از مجتمع پرتاب ۱۶ در «پایگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال»( CCSFS) فلوریدا بلند شد و یک پرواز آزمایشی به نام «موفق باش، خوش بگذران»(GLHF) را آغاز کرد.
شرکت رلتیولی اسپیس که الیس و «جردن نون» (Jordan Noone) آن را در سال ۲۰۱۶ انجام دادند، قصد دارند محموله‌های نسبتا کوچکی را با استفاده از موشک دو مرحله‌ای تران۱ پرتاب کند. این موشک که ارتفاع آن ۳۳ متر است، می‌تواند تا ۱۲۵۰ متر محموله را ارسال کند.
تران‌آر که ارتفاع آن به ۶۶ متر می‌رسد و با روش چاپ سه‌بعدی ساخته شده است، می‌توان تا ۲۰ هزار بار را به مدار پایین زمین ببرد برد. به گفته رلتیولی اسپیس، ماموریت GLHF به طور قابل توجهی به توسعه این موشک کمک خواهد کرد.
موتورهای مرحله اول موشک تران۱، یک توده آبی از سوخت متان انرژی به جاند
در واقع، رلتیولی اسپیس احتمالاً در حال حاضر جشن گرفته شده است زیرا موشک‌ها به دست در اولین پرواز خود عملکرد عالی دارند. برای مثال، موشک جدید ژاپن موسوم به «H3» در اولین پرواز خود در اوایل ماه جاری شکست خورد. «تیم الیس»(Tim Ellis)، یکی از بنیان‌گذاران رلتی اسپیس پیش از پرتاب گفت که از Max-Q عبور می‌کند، یک نقطه عطف کلیدی برای ماموریت GLHF به شماره می‌رود.
الیس در یک توئیت که در هفتم مارس منتشر کرد، نوشت: این امر، قابلیت استفاده از فناوری ساخت را برای محصولاتی که پرواز می‌کند، ثابت می‌سازد. ما پیشتر این کار را به طور مستقیم در آزمایش زمینی انجام داده‌ایم. ما طی هر دو مرحله در یک محیط پروازی شبیه‌سازی شده در بدترین حالت، به خوبی با افزایش تنش رو‌رو شده‌ایم و بیش از 1000 ساعت روشن شدن موتور را در ده‌ها پروژه آزمایش کرده‌ایم. بنابراین، من باور دارم که ما پیشتر این کار را انجام دادیم.
مرحله دوم موشک تران۱ پس از جداسازی طی پرتاب آزمایشی زنده
اولین موشک چاپ سه‌بعدی جهان در سومین جستجو پرتاب شد، اما به مدار زمین برسد.
