محدود کردن تلفات انرژی جنبه های دیگر از کارایی این خودرو است. این تلفات شامل مقاومت، اصطکاک هوا و همچنین تلفاتی است که هنگام تبدیل هیدروژن به الکتریسیته یا تبدیل الکتریسیته به انرژی جنبشی (حرکت) در موتور الکتریکی رخ میدهد.
این گروه یک موتور جدید و بسیار کارآمد ایجاد میکند که به طور خاص برای کاهش این تلفات انرژی طراحی شده است. مهندسان همچنین سیستم محرکه را با یک پیل سوختی کاملاً جدید که نیازها را میکند، بهبود بخشیدهاند.
ثبت احتمالی این رکورد جدید در ماه ژوئن انجام خواهد شد.
درنوردیدن مرزهای فناوریهای در حوزه انرژی کارآمد، هدفی است که یک گروه موسوم به Eco-Runner Team Delft را نیرو میدهد، گروهی که هدف آن یک رکورد جهانی جدید برای یک وسیله انتقال هیدروژنی است که دورترین مسافت را بدون سوختگیری مجدد طی کند. این گروه به آخرین نسخه از فناوری خود را با نام Eco-Runner XII عرضه کرده است.
روی کاهش وزن و مصرف انرژی
گروه سازنده این خودرو مطمئن است که با خودروی جدید یعنی Eco-Runner XII، طراحی خود را بهبود بخشیده است تا مطمئن شود که کارآمدترین خودروی شهری جهان با موتور هیدروژنی تبدیل شود.
در سال 2022 دومین نسخه از این خودروی هیدروژنی موسوم به Eco-Runner XI به عدد 3396 کیلومتر به ازای هر لیتر دست یافت و همچنین رکورد جهانی طولانی ترین مسافت طی شده با یک وسیله هیدروژنی را با رانندگی بدون توقف به مدت 36 ساعت و طی کردن. ۱۱۹۶ کیلومتر به ثبت رسیده است.
یک خودروی هیدروژنی جدید به Eco-Runner XII در فکر شکستن رکورد جهانیترین مسافت طی شده با یک باک هیدروژن، بدون سوختگیری مجدد تا موفق به طی مسیر بیش از ۲۰۰۰ کیلومتری تنها با یک باک پر شود.
اکنون مهندسان دانشگاه دلفت امیدوارند که این بهینهسازیها و بهبودها به آنها کمک کند تا با طی کردن مسافتی بیش از ۲۰۵۵ کیلومتر، رکورد جهانی را دوباره به دست آورند.
این گروه پس از دستیابی به رکورد ۱۱۹۶ کیلومتری توسط Eco-Runner XI شاهد رقابت شدیدی بوده است. اکتبر ۲۰۲۱ بود که (مدل هیدروژنی میرای) شرکت تویوتا حدود ۱۳۶۰ کیلومتر را بدون سوختگیری مجدد طی کند.
رقیب دیگری در سال ۲۰۲۲ با نام ARM Engineering ظهور کرد. آنها ۴۰ ساعت بیوقفه راندند و ۲۰۵۵ کیلومتر را با خودروی خود با یک باک هیدروژن بپیمایند که یک گام مهم رو به جلو در ارائه پتانسیل فناوری پیل سوختی بود.
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، خودرویی را در نظر بگیرید که بیش از ۱۲۴۲ مایل (۲۰۰ کیلومتر) را با تنها یک باک از سوخت هیدروژنی طی میکند. آیا این موضوع، یک تغییر خوشایند برای جهانی است که با چالشهای تغییرات آب و هوایی و نیاز به راه حلهای انرژی پایدار دست و پنجه نرم میکند، نمیشود؟
درنوردیدن مرزهای بهرهوری انرژی
انتهای پیام
یکی از مهم ترین موارد این گروه در هنگام توسعه نسخه خود، کاهش وزن آن تا امکان بود. مصرف انرژی در هنگام رانندگی به طور مستقیم با جرم خودرو مرتبط است. در وبسایت این گروه آمده است: طراحی بدنه روی ایجاد یک پوسته ایرودینامیک و یک ساختار حمل بار شده است که تا حد امکان وجود داشته باشد. استفاده از فی کربن به جای قطعات فولادی که معمولاً تولید میکند، کاهش وزن این خودرو است. میلههای تعلیق و سیستمهای فرمان چند مورد از مواردی هستند که نمونههایی از این خودروها را کاهش میدهند.
یک گروه شامل 23 دانشجو از دانشگاه صنعتی دلفت در هلند، پشت این پروژه هستند. آنها هر سال سعی می کنند طراحی کنند و آیرودینامیک خودروی کوچک شهری خود را که با موتور هیدروژنی کار می کنند، بهبود ببخشند تا رکوردی تازه از خود برجای بگذارند.
این بهینهسازیها به شکلی منحصربهفرد بهفرد این خودرو ساخته میشوند که به آن اجازه میدهد اصطکاک و وزن خود را تا حد امکان پایین نگه دارد. وزن این خودرو ۶۷ متر است و سرعت آن ۲۵ کیلومتر در ساعت است.
این گروه با نمونه اولیه خود موسوم به Eco-Runner I در مسابقه جهانی بهینه سازی انرژی در سال ۲۰۰۵ شرکت کرد. سپس این خودرو به پیمایش ۵۵۷ کیلومتر در ازای هر لیتر هیدروژن رسید.