بنجامین کاردناس، استادیار زمین در دانشگاه پن و نویسنده اصلی این مطالعه جدید میگوید: آنچه به عنوان یکی از مهمترین نکات علوم در اینجا به ذهن متبادر می‌شود، این است که وجود اقیانوسی با این معنی به معنای پتانسیل بالاتری برای میزبانی از حیات است. همچنین در آب و هوای باستانی و تغییرات آن به ما میگوید. ما بر اساس این یافته‌ها می‌دانیم که باید دوره‌ای وجود داشته باشد که هوا به اندازه کافی گرم باشد و جو مریخ به اندازه کافی ضخیم بوده است که این مقدار آب مایع را در خود نگه می‌دارد.
یک اقیانوس پویا
کاردناس میگوید: جدید و بزرگی که ما در این مطالعه انجام دادیم این بود که درباره مریخ از نظر چینه‌شناسی و کار رسوبی آن فکر کنیم. ما در سیاره زمین، تاریخچه آبراه‌ها را با نگاه کردن به رسوباتی که در طول زمان رسوب می‌کنند، ترسیم می‌کنند. ما آن را چینه‌شناسی می‌نامیم. این ایده که آب رسوب را می‌کند و شما می‌توانید تغییرات روی زمین را با درک این موضوع که چگونه رسوب‌گیری کنید، انجام دهید. این همان کاری است که ما در این مطالعه انجام دادیم اما این بار آن را برای مریخ انجام دادیم.
انتهای پیام
منبع
این گروه پژوهشی برای اثبات نتایج حاصل از نرم افزارهای تحقیقاتی خود توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده برای نقشه برداری از داده های ناسا و ارتفاع سنج لیزری مدارگرد مریخ استفاده کرد. به این ترتیب، پژوهشگران منطقه‌ای را که زمانی اقیانوس بوده، مشخص می‌کنند. این منطقه در حال حاضر به عنوان Aeolis Dorsa شناخته می‌شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، بر اساس بیانیه مطبوعاتی دانشگاه ایالتی پن(Penn)، پژوهشگران این دانشگاه در مجموعه‌ای از نقشه‌های توپوگرافی به تازگی منتشر شده از مریخ، شواهدی از یک اقیانوس باستانی شمالی در مریخ پیدا کرده‌اند.
آثار تازه از دریا در مریخ نشان می‌دهد که این سیاره ممکن است زمانی برای نگهداری حیات باشد. این داده های توپوگرافی جدید، شواهدی از یک خط ساحلی تقریباً ۳.۵ میلیون ساله را می‌دهند.
جامعه علمی مدت‌هاست که می‌زند مریخ ممکن است در نیمکره شمالی خود باشد. این داده‌های توپوگرافی جدید اکنون نشان می‌دهند که یک خط ساحلی تقریباً ۳.۵ میلیارد ساله است.
چینه‌شناسی (چینه‌شناسی) شاخه‌های از دانش زمین‌شناسی است که پیدایش، ترتیب توالی، ساختمان، سنگ‌واره‌ها و سنگ‌شناسی، قدمت سنگ‌ها و چینه‌های پوسته زمین را می‌کند.
هوای گرم و جو غلیظ
این مطالعه در مجله Geophysical Research: Planets منتشر شده است.
این نقشه می‌تواند نشان‌دهنده‌ای باشد که این سیاره با افزایش سطح مطابق با آب و هوای گرم است و احتمالاً ممکن است وجود داشته باشد.
کاردناس و همکارانش دیگر آبراه‌های باستانی مریخ را نیز نقشه‌برداری و ترسیم کرده‌اند.
وی میگوید: هدف اصلی مأموریتهای مریخ‌نورد کنجکاوی، جستجوی نشانه‌های حیات است. همیشه به دنبال آب و یافتن آثاری از زندگی قابل سکونت بوده است. این بزرگ‌ترین هدف بوده است. این اقیانوس یک توده آبی غول‌پیکر است که احتمالاً حامل مواد مغذی است. اگر در مریخ باستان جزر و مد وجود داشته باشد، همین اتفاق افتاده است و آب به آرامی پیشرفت و پسرفت می‌کند. این دقیقاً همان مکانی است که حیات باستانی مریخی در آن می‌توان پیدا کرد.
کاردناس افزود: چینه‌شناسی که ما در اینجا تفسیر کاملاً شبیه چینه‌شناسی روی زمین است. درست است که ادعای بزرگی به نظر می‌رسد که بگوییم سوابقی از آبراهه‌های مریخ کشف کرده‌ایم، اما در حقیقت، این یک چینه‌شناسی نسبتاً پیش پا افتاده است.
اکنون کاردناس معتقد است که این منطقه می‌تواند از حیات مریخ نیز برخوردار باشد.
کاردناس میگوید: سنگ‌های موجود در Aeolis Dorsa اطلاعات شگفت‌انگیزی در مورد اینکه این اقیانوس چگونه بوده است، به دست می‌دهند. این اقیانوس پویا بوده است. سطح آن به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. سنگ‌ها با تعداد زیادی در امتداد حوضه‌های آن رسوب می‌کردند. تغییرات زیادی در اینجا اتفاق افتاده است.