هاث می‌گوید که این الگوریتم پس از آن، با بررسی یک اف‌ام‌آرآی، داستانی داستانی آن تولید می‌کند. داستانی که با طرح اصلی پادکست یا نمایش رادیویی که فرد به آن گوش داده بود به نوع بسیار خوبی مطابقت داشت. به عبارت دیگر، «رمزگشا» می‌تواند استنباط کند که هر شرکت کننده بر فعالیت مغزش به چه داستانی گوش کرده است. گفتنی است که این الگوریتم اشتباه تغییر ضمایر شخصیت‌ها و استفاده نادرست از اول و شخص سوم نیز مرتکب شد. هاث می‌گوید: این الگوریتم به دقت می‌داند چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اما چه کسی آن کارها را انجام می‌دهد نمی‌تواند تشخیص دهد.
روشهای پیشین ذهن خوانی بر کاشت الکترود در اعماق مغز افراد متکی بوده است. این روش جدید که در گزارشی در تاریخ ۲۹ سپتامبر به پایگاه داده پیش‌چاپ “bioRxiv” ارسال شده با یک روش غیرتهاجمی اسکن مغز به نام اف‌ام‌آرآی متکی است. اف‌ام‌آرای جریان خون‌دار را در مغز ردیابی می‌کند و از آنجایی که سلول‌های فعال مغز به انرژی و انرژی بیشتری نیاز دارند، این اطلاعات به اندازه‌گیری غیرمستقیم فعالیت‌های مغز کمک می‌کند.
انتهای پیام
منبع
الگوریتمی طراحی کرده است که افکار افراد را از روی اسکن مغزی آنها می‌خواند.
الکساندر هاث(Alexander Huth)، نویسنده ارشد این مطالعه و عصب‌شناس دانشگاه تگزاس در آستین، می‌گوید: اگر ۲۰ سال پیش از هر عصب‌شناس در جهان می‌پرسیدید که آیا این کار را می‌شناسید، آنها را به شما می‌خندیدند.
به گزارش ایسنا و به نقل از لایوساینس، دانشمندان با استفاده از تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی یا اف‌ام‌آرآی(fmri) چه چیزی را که مردم در حال شنیدن آن بودند و به آن فکر می‌کردند، رمزگشایی کردند. دانشمندان اکنون می‌توانند افکار را بدون حتی لمس سرشان، رمزگشایی کنند.
در این مطالعه جدید، که هنوز در حالت پیش چاپ قرار دارد و توسط سایر موارد بررسی قرار نگرفته، این گروه مغز یک زن و دو مرد ۲۰ تا ۳۰ ساله را اسکن کردند. هر یک از شرکت‌کنندگان در مجموع ۱۶ ساعت به پادکست‌ها و برنامه‌های رادیویی مختلف در حالی که در دستگاه اسکن مغز قرار گرفته، گوش می‌دهند. سپس این اسکنها را به یک الگوریتم رایانه‌ای که آن را «رمزگشا» (رمزگشا) نامیده‌اند، منتقل کردند تا الگوهای موجود در صدا را با الگوهای فعالیت‌های مغزی ضبط کرده مقایسه کنند.
طبیعتاً، این اسکنها نمی‌توانند مغز را در لحظه‌ای ثبت کنند، زیرا سیگنال‌های الکتریکی منتشر شده توسط سلول‌های مغز بسیار سریع‌تر از حرکت خون در حرکت مغز می‌شوند. اما نکته قابل توجه این است که نویسندگان این مطالعه دریافتند که حتی با در نظر گرفتن این امر می‌توان از این ویژگی ناقص برای رمزگشایی افکار افراد استفاده کرد، اما نمی‌توان افکار را از کلمه به کلمه ترجمه کرد.
در آزمایش‌های اضافی، این الگوریتم به طور نسبتاً دقیقی یک فیلم صامت را می‌پذیرد که شرکت‌کنندگان در دستگاه اسکن مغز تماشا کرده بودند، توضیح می‌دادند و حتی داستانی را بازگو می‌کردند که شرکت‌کنندگان در ذهنشان را می‌کردند. این تیم تحقیقاتی در ازمدت، قصد دارد تا این فناوری را توسعه دهد تا بتواند از آن در مغز و رایانه طراحی شده برای افرادی که نمی‌توانند صحبت کنند یا تایپ کنند، استفاده کنند.