خطر به آلزایمر از راه بینی رد شد

نیکی-آن ویلسون(Nikki-Anne Wilson) پژوهشگر فوق دکتری در تحقیقات علوم اعصاب استرالیا نیز گفته‌های ویسل را تکرار می‌کند. فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد برخی از عوامل می‌توانند به طور مثالی نقشی در برخی بیماری‌های موافق آسیب‌دهنده عصب داشته باشند، اما با توجه به نتایج این مطالعه جدید، به این نکته که یکی از عوامل آسیب‌دیده در بینایی از عواملی است که به آن آسیب می‌رسانند، بزرگ شده است. آلزایمر است، اغراق آمیز است.

چند نفر از این خود طرح می‌کنند که این پیشنهاد آن‌ها مضحک است که می‌دهند اصلاً نامی از آن‌ها می‌آورند و را دخیل نمی‌کنند، با این حال برخی دیگر از آنها پاسخ‌های سنجیده‌ای به این فرضیه می‌دهند.

پروفسور جیمز سنت جان(James St John) یکی از نویسندگان همکار در این مطالعه اولین نفر است. وی گفت که احساس می‌کند این مطالعه را با داستان‌های دیگر ترکیب می‌کند و از زمانی که این مطالعه برای اولین بار منتشر شد، از متخصصان گوش، حلق و بینی که از یافته‌های آن هیجان زده بودند، می‌خواستند، با توجه به خواسته‌ها و خواسته‌هایشان. این رابطه بین بینهای بینی و زوال عقل را بیشتر بررسی می کند.

ویسل می‌گوید، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این رفتار را نشان می‌دهد که رفتاری رایج در میان انسان‌ها است، در آلزایمر نقش دارد.

فرضیه‌ای که سنت جان ارائه می‌کند این است که در بینی می‌تواند آسیب مشابهی را با پوشش بینی شما وارد کند که احتمالاً می‌تواند به حرکت در حجم بیشتر از پاتوژن‌ها به مغز و آنتوژن‌ها در مغز کمک کند، می‌تواند مجموعه‌ای از پاتوژن‌ها را ایجاد کند که باعث ایجاد آن می‌شود. ایجاد بیماری آلزایمر شود.

اینجا یک سوال کلیدی پیش میآید. آیا ما در اینجا در مورد چه نوع آسیبی به بینی با چه فشاری صحبت می کنیم؟

بنابراین منطقی به نظر می‌رسد که بپرسیم چرا یک مطالعه که ۱۰ ماه پیش منتشر شد، بار دیگر به عنوان یک پژوهش جدید با یک نتیجه کاملاً جدید تبلیغ می‌شود که نشان می‌دهد در بینی می‌تواند خطر آلزایمر مرتبط را داشته باشد؟

پروفسور جیمز سنت جان اولین کسی است که اذعان می‌کند باید تحقیقات بیشتری انجام دهد و در حال کار بر روی شروع یک مطالعه بزرگ در سال آینده است تا افرادی که در مراحل اولیه بیماری آلزایمر هستند، بررسی شوند.

پروفسور سنت جان در صحبت کردن در مورد این مطالعه جدید، هیچ اشاره‌ای به انگشت کردن در بینی به عنوان یک عامل خطر برای آلزایمر نکرد. وی می‌گوید پژوهش‌های پیشین نشان می‌دهد که در نظر یک عمل معمولی معمولاً جهانی در میان بزرگسالان است و احتمالاً کسی را پیدا می‌کند که هرگز تا به حال دست خود را نکند، سخت خواهد بود.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، هفته گذشته برای برخی از افراد در سراسر جهان که عادت دارند بینی را با انگشت تشخیص دهند، هفته سختی بود، چرا که سیل تیترهای خبری روانه شده بود که اعلام می کردند ترسناکی پیدا می کنند مبنی بر اینکه به بیماری آلزایمر و زوال عقل با بیماری آلزایمر مبتلا شوند. این کار مرتبط است.

در حالی که هفته گذشته بیانیه مطبوعاتی پژوهشی از پژوهشگران دانشگاه “گریفیث” منتشر کرد، بر این مبنا که انگشتان در بینی می‌توانند انسان را در معرض خطر قرار دهند، اکنون با مستقیم از محققان این مطالعه و همچنین تحقیقات دیگر منتشر شده است. این حوزه مشخص است که نباید نگران بود، چرا که هیچ شواهد علمی هنوز این ادعا را نمی‌کند.

منبع

این مطالعه حس بویایی شرکت‌کنندگان را بررسی می‌کند، از داروها در مورد آنها نمونه‌برداری می‌کند و سوابق پزشکی آن‌ها را برای شواهد از بینایی دنبال می‌کنند.

وی می‌گوید: این گمان که در اپیتلی بینی ممکن است احتمال خطری را افزایش دهد، جدید است. با این حال، این مطالعه حیوانی به دور از شواهد علّی مبنی بر این است که در نظر گرفتن بیماری آلزایمر می‌شود و با آن فاصله زیادی دارد.

وی افزود: هرگز در مورد آن چیزی نشنیده‌ام، شواهدی برای آن ندیده‌ام یا بیانی برای بیان چنین اظهاراتی ندارد. من نگران هستم که مردم آنچه را که گفته‌اند اشتباه انجام دهند، انجام دهند و از کاری که انسانها برای هزاران سال انجام دهند، ترس داشته باشند.

ارتباط چشمی با انگشت با آلزایمر و زوال عقل که به نظر می‌رسد کانون این پوشش جدید رسانه‌ای باشد، ناشی از بخش کوچکی از این مطالعه است که نشان می‌دهد آسیب‌های عمدی به اپیتلیوم موش به افزایش نفوذ در محیط و پیاز منجر می‌شود. بویایی می شود. اپیتلیوم بینی لایه نازکی از بافتی است که بینی را می‌پوشاند و در این مطالعه محققان از یک ماده شیمیایی برای آسیب رساندن به آن بافت به عنوان مدلی شبیه به آسیب‌های طبیعی بینی در انسان استفاده کردند.

سنت جان می‌گوید احتمالاً ملایم را در بینی، آسیب‌زا نیست، اما اگر خود را تا زمانی که دستکاری کنید، ممکن است این مشکل ایجاد شود.

در نهایت به نظر می‌رسد کسی که بینی خود را با انگشت می‌تواند نگران کند به آلزایمر و زوال عقل بر اثر انجام این رفتار باشد. اما مطمئناً وقتی این کار را انجام می‌دهند، باید به شکل ملایم انجام دهند تا آسیبی به جداره داخلی بینی نرسانند.

وی با اشاره به بازخوردی که از گوش و حلق و بینی در این مطالعه دریافت کرده، به نیو اطلس گفت: این موضوع باید بررسی شود. ما هرگز به این فکر نکردیم که به تاریخچه آسیب‌ها یا آسیب‌هایی که به بینی نگاه می‌کنیم، نگاه کنیم. از زمانی که رسانه‌های را منتشر کردند، افراد زیادی با من تماس گرفتند. یکی گفت، همسرم به بیماری آلزایمر مبتلا شده است و در زمانی که اولین علائم و مواردی از این خانواده بود، بینی‌اش را با انگشت می‌کرد. بنابراین ما از این نسبت مطمئن نیستیم، اما باید بررسی کنیم.

داستانی که از این دسته از اخبار علمی رخ می دهد، داستان از یک بیانیه مطبوعاتی منشأ گرفته شده است که در این مورد، بیانیه ای از دانشگاه گریفیث استرالیا است که روز جمعه ۲۸ اکتبر منتشر شد. این خبر با عنوان «پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که انگشت به دهان می‌برد و به آلزایمر زوال عقل را افزایش می‌دهد» که در مجله Scientific Reports منتشر شد، اشاره می‌کرد.

نیو اطلس با بررسی دیگر از مطالعات اعصاب و پژوهشگران زوال عقل تماس گرفت تا بازخورد آنها را در مورد این ارتباط احتمالی میان انگشت در بینی و بیماری آلزایمر دریافت کند.

این پژوهش روی موش‌ها نشان داد که یک نام به نام کلامیدیا پنومونی (Chlamydia pneumoniae) می‌تواند قسمت‌هایی از مغز را هنگام قرارگیری در بینی حیوانات آلوده کند. علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که زمانی که آن گونه خاص وارد مغز موش می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد تغییرات پاتولوژیک شود که مشابه بیماری آلزایمر دیده می‌شود.