بارکر گفت: ما اکنون می‌دانیم که قرار دادن سلولهای دوپامین در مغز کارساز خواهد بود و این روش بی خطر است. دیگر مشکلی در تامین بافت کافی وجود ندارد زیرا ما می‌توانیم این سلولها را در تعداد زیاد در آزمایشگاه بسازیم. هزینه آن نیز کاملاً مقرون به صرفه است زیرا سلولهای دوپامین ساخته شده از سلولهای بنیادی به یک محصول استاندارد تبدیل می‌شوند.
در حال حاضر، داروی L-dopa برخی از عملکردهای سلول های دست رفته را جایگزین می کند و به عنوان یک درمان می شود، اما در طول سال ها اثر آن کاهش می یابد. دکتر برای مدت طولانی به دنبال درمان‌های جدید بوده‌اند.
بارکر گفت: بیشتر جوان‌تر سود را از این درمان خواهند برد. این یک درمان یک بار خواهد بود، به طوری که عوارضی که با داروهای مزمن ظاهر می‌شود، با این روش ایجاد نخواهند شد و درمان‌های پیشرفته‌ای که شامل مغزی مغز می‌شود، بیشتر مورد نیاز خواهد بود.
طبق گزارش بنیاد پارکینسون، تخمین زده می‌شود که حداقل یک میلیون نفر در ایالات متحده از بیماری پارکینسون و تقریباً شش میلیون نفر در سراسر جهان از آن رنج می‌برند.
بر اساس گزارشی توسط روزنامه “آبزرور” (The Observer) منتشر شد، این درمان جدید برای بیماری پارکینسون ایجاد شده است که طی آن یک سلولهای بنیادی را در آزمایشگاه رشد می‌دهند و این سلولها را به سلولهای عصبی تبدیل می‌کنند. در ادامه این سلولهای عصبی تازه تولید می‌شوند، جایگزین سلولهای عصبی‌شده توسط این بیماری می‌شوند.
این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلولهای عصبی که دوپامین را به مغز می‌رسانند به مردن می‌دهند. ازیییی دوپامین‌هایی را به بخشی از مغز می‌برد که حرکت و هماهنگی را کنترل می‌کند، کاهش دوپامین به ایجاد علائم حرکتی اصلی پارکینسون که از آنجایی که آرام‌تر می‌شود، کندی عمومی (برادی‌کینزی)، و سفتی اندام‌ها می‌شود.
هدف این درمان جدید از گسترش علائم مخرب این بیماری است. پروفسور “راجر بارکر”(Roger Barker) از دانشگاه کمبریج به آبزرور گفت: زمان زیادی طول کشیده است تا به این مرحله برسیم، اما امیدواریم نتایج این آزمایش را به این معنی باشد که در سال آینده، ممکن است عمل “پیوند بافت” انجام شود. را به عنوان یک درمان استاندارد پارکینسون ارائه می کند. این درمان یک امیدوار کننده است.
انتهای پیام
یک ایده این بود که از بافت جنین های سقط برای جایگزینی سلول های دوپامین در حال مرگ با نسخه های سالم استفاده شود. با این، بسیاری از افراد به مذهبی با این امر مخالفت کردند. اکنون بارکر و تیمش در دانشگاه کمبریج فناوری توسعه داده اند که دیگر این مشکلات را ندارند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی، یک اختلال عصبی با استفاده از دست نورون‌ها در یک الگوی خاص مشخص می‌شود که در پارک سراسر مغز گسترش می‌یابد و معمولاً طی دهه‌ها پس از این فرآیند است که می‌شود. این بیماری بیشتر به دلیل ایجاد لرزش دست، سفتی عضلانی، راه رفتن آهسته‌ها و سایر اختلالات حرکتی شناخته شده است. این بیماری وسیعی از نواحی مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در نتیجه عواقبی از جمله زوال عقل در مراحل پایانی ایجاد می‌شود. در سال ۲۰۲۲، بیماری پارکینسون حدود یک میلیون نفر در ایالات متحده تحت تاثیر قرار گرفته است. از آنجایی که متخصصان هنوز به طور کامل نمی‌توانند این بیماری را بفهمند که چگونه می‌شود، درمان‌های موجود در حال حاضر فقط می‌توانند برخی از حرکت‌های ناهنجاری‌ها را کاهش دهند اما باعث پیشرفت بیماری نمی‌شوند.
آنها از سلولهای بنیادی که تمام سلولها با عملکردهای تخصصی از آنها تولید می‌کنند، استفاده می‌کنند و می‌توانند در محیط‌های آزمایشگاهی آنها را رشد دهند تا سلولهای دوپامین تبدیل شوند.
وی ادامه داد: این معناست که ما اکنون در نقطه‌ای هستیم که می‌توانیم از پیوند سلولهای بنیادی به عنوان درمانی برای بیماران پارکینسون استفاده کنیم، بسیار طولانی است تا بدانیم که این پیوندها کار می‌کنند و می‌توان از آنها به عنوان درمان‌های استاندارد برای بیماری استفاده کرد. پارکینسون استفاده کرد. آزمایشات قرار است طی چند ماه آینده آغاز شود و در سال آینده ادامه یابد. سلولها در فریزر و آماده ورود هستند. پیوندها در سوئد انجام خواهد شد زیرا آنها ابزار لازم برای انجام این کار را دارند. این مطالعه در طول سال‌ها با آزمایش‌های بیشتر پیگیری خواهد شد.
انتظار می‌رود کارآزمایی‌ها حداقل دو سال طول بکشد تا به همراه تجزیه و تحلیل نتایج و عوارض جانبی تکمیل شود. درمان نهایی می‌تواند در حدود پنج سال دیگر در دسترس باشد.