به گفته «داگ لاورو» (Doug Loverro) معاون سابق ناسا، در مریخ رقابت فضایی تنگ‌تر است. لاورو به سی آن گفت: اگر هدف فرود آمدن روی ماه و بازگشت باشد، به داد ایالات متحده چین را شکست. هیچ شکی در مورد آن وجود ندارد. اما اگر هدف فرود اولین انسانها بر روی مریخ باشد، پاسخ آنقدرها قطعی نیست.
ناسا این ۱۳ منطقه را به عنوان بالقوه برای فرود انسانی خود بر ماه شناسایی کرده است
جونز داد که چین و ناسا گزارش برخی از نقاط فرود مشابه را در قطب جنوب ماه شناسایی کرده اند. هر دو برنامه‌های بلندمدتی برای ایستگاه‌های دائمی در سطح ماه دارند و در حال ایجاد تلاف‌هایی برای همکاری با سایرین در آنجا هستند، اما نمی‌خواهند با یکدیگر همکاری کنند.
این دانشمند گفت: یک ایده اصلی این است که ما می‌توانیم یک مجموعه پزشکی کوچک را در داخل ایستگاه‌های فضایی یا فضاپیماهای دیگر قرار دهیم که نیازهای اساسی فضانوردان را تشخیص داده و آنها را درمان کنند.
تصویری از اوریون، ماه و زمین در حالی که این سفینه فضایی به دورترین نقطه خود از سیاره ما می‌رسد.
ناسا قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ فضانوردان خود را در قطب جنوب ماه فرود آورد، اما بسیاری از کارشناسان و بازرس کل آژانس می‌گویند که این جدول زمانی غیرواقعی است. به گفته اندرو جونز (Andrew Jones) روزنامه‌نگار برجسته انگلیسی زبانی است که برنامه‌های فضای چین را پوشش می‌دهد، “یه پیجیان(Ye Peijian) طراح و مهندس برنامه ماه چین در نوامبر ۲۰۲۱ به تلویزیون دولتی چین گفت، چین می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ مردم را به خود اختصاص دهد. محرمانه بودن برنامه ماه چین، ارزیابی این جدول برای تحلیلگران خارجی می‌کند، اما رئیس ناسا احساس کرده است که رقابت را تنگاتنگ دارد.
تصویر ایستگاه فضای بین‌المللی در بالا و تصویری از ایستگاه فضایی تیانگونگ چین در پایین
رئیس ناسا چین را یک «رقیب تهاجمی» برای سفر به ماه می‌داند
«بیل نلسون» رئیس ناسا گفت که ناسا می‌خواهد از چین به ماه برسد
او افزود: این موضع ناسا و به اعتقاد من، ایالات متحده آمریکا است که می‌خواهیم ما ابتدا در آنجا باشیم و بعد از نیم قرن دوباره به ماه برگردیم.
یک دانشمند برجسته چینی اخیراً اعلام کرد که آنجایی که ایستگاه فضایی تیانگونگ چین است، اخیراً مونتاژ درون مداری خود را تکمیل کرده است، تحقیقات پزشکی فضایی این کشور برای راه اندازی یک “بیمارستان فضایی” برای خدمت به فضانوردان را آغاز کرده است.
نلسون گفت: برنامه فضایی چین به طور فزاینده‌ای قادر است فضای چینی را خیلی زودتر از آنچه در ابتدا انتظار می‌رفت فرود بیاورد. ما تا جایی که می‌توانیم تهاجمی را ببینم و به روشی ایمان داشته باشیم و از نظر فنی امکان پذیر برای شکست دادن رقبای خود عمل کنیم.
یک مانکن در سفینه فضایی اوریون ناسا در سمت چپ قرار دارد، در حالی که چین سه فضانورد خود را در سمت راست به ایستگاه فضایی تیانگونگ می‌فرستد.
چین ۲۹ نوامبر سال جاری میلادی سه فضانورد چینی را در یک ماموریت به نام شنژو-۱۵ راهی ایستگاه فضایی تیانگونگ کرد و هم اکنون شش فضانورد که سه نفر از آنها فضانوردان ماموریت شانژو-۱۴ در این ایستگاه حضور دارند. چین ایستگاه فضایی تیانگونگ را در طول یک سال و نیم گذشته ساخت و آن را در ماه اکتبر تکمیل کرد. این پرتاب آغاز چرخش منظم فضانوردان چینی است که پزشکان محیطی را تشکیل می‌دهند. چین در ماه‌های اخیر، دو ماژول را راه‌اندازی کرد تا به ماژول «تیانه» (تیانه) بپیوندد. این مأموریت‌های بزرگ نشان‌دهنده تکمیل ایستگاه فضاییT شکل تیانگونگ است. چین قصد دارد تیانگونگ را برای یک دهه سرنشین و عملیاتی نگه دارد. این بدان معناست که باید بیشتر از ایستگاه فضایی بین‌المللی دوام بیاورد و احتمالاً به تنها ایستگاه فضایی در مدار بالای زمین تبدیل شود.
در حالی که چند تا پیش از جهان با ابرغالبه به نام شرح حال مبارزه بود و بیشتر مورد توجه و بررسی ویروس‌های جهان بر روی روش توسعه نوین برای مبارزه با این منحوس بود، چینی‌ها با آرامش در پیشبرد یک برنامه‌های فضایی خود. بودند و حتی در سال ۲۰۲۱ بخش اصلی ایستگاه فضایی‌شان را نیز پرتاب کنند. یکی از شهرهایی که چین به ساخت ایستگاه های فضایی می پردازد، این است که قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ قدرت اصلی فضایی را با رقبای خود از ایالات متحده آمریکا، روسیه و آژانس فضایی اروپا، همگام و پیشرفته ترین ایستگاه فضایی تبدیل کند که به آن تبدیل شود. دور زمین میچرخد، ایجاد کند.
علاوه بر این بر یک ایستگاه فضایی، چین نیز در حال حاضر برنامه‌ریزی برای ساخت پایگاهی در ماه است و سازمان فضای ملی این کشور اعلام کرد که قصد دارد تا سال ۲۰۲۹ یک ماموریت سرنشین‌دار به ماه را پرتاب کند. اما ماموریت سفر به ماه آنها در سال ۲۰۱۷ و زمانی که موشک لانگ مارس-۵ Y۲(یک پرتابگر فوق سنگین) در ماموریت ارسال ماهواره‌های ارتباطی به مدار ناکام ماند، با شکست شکست خورد.
یک موشک “لانگ مارچ ۲ اف”(Long March-2F) حامل حاملیت شنژو-15 چین در مرکز پرتاب ماهواره جیوچوان در استان گانسو چین قرار دارد.
ناسا قصد دارد طی یک دهه آینده فضانوردی را به مدت دو ماه برای کار و زندگی به ماه بفرستد. فضاپیمای آرتمیس ناسا هفته‌های گذشته راهی ماه شد و یک کپسول نسل جدید را ۵۰ سال پس از آخرین ماموریت آپولو برای یک سفر بدون خدمه به دور ماه فرستاد.
قطب جنوب ماه می‌تواند به املاک و مستغلات با ارزشی تبدیل شود، زیرا به نظر می‌رسد که قسمت زیادی از آب را در خود جای داده است. این یک منبع حیاتی برای برنامه‌های فضایی خواهد بود که می‌خواهند فضانوردان را از ماه به مریخ بفرستند، زیرا آنها می‌توانند آب را به هیدروژن و تجزیه و تحلیل سوخت تجزیه کنند.
آمریکا تنها کشوری نیست که رویای دوباره انسانها را به ماه‌ها فرستاده است در سر می‌پروراند چرا که چین نیز همیشه و با پیشرفت‌های چشمگیری که در منطقه وجود دارد، اکنون قدرت خود را در این منطقه را بیش از احساس می‌کند و می‌خواهد در این حوزه باشد. ابرقدرت‌هایی مانند ناسا به رقابت بپردازد.
در حالی که ناسا در حال آزمایش سخت افزار ماه خود در مدار ماه است، چین به طور محکم در مدار زمین گیر کرده است. مقامات چینی می‌گویند ایستگاه فضایی آنها گامی مهم به سمت ماه است و آنها در حال توسعه سخت افزار برای فرود روی ماه هستند. با توجه به اطلاعات محدودی که چین در مورد برنامه ماه خود به اشتراک گذاشته شده است، ارزیابی کنید که چقدر به ناسا نزدیک است.
هدف این پرتاب از عقب گردهای متعدی انجام شد، باز کردن فضانوردان به سطح ماه در این دهه و ایجاد پایگاهی پایدار در آنجا به عنوان پله‌های برای اکتشافات انسانی آینده در مریخ است و اکنون ناسا گفته است که این برنامه در واقع یک گام مهم برای ارسال است. منظم خدمه به ماه و حتی برای ماندن آنها برای دوره‌های طولانی‌تر است.
بیل نلسون، مدیر ناسا، در یک نشست مطبوعاتی در نوامبر ۲۰۲۱ گفت: ما همه انتخابی داریم که باور کنیم رقیبی داریم، یک رقیب بسیار تهاجمی. چینی‌ها می‌خواهند با فضانوردانشان به ماه بازگردند.
به گزارش ایسنا، وب سایت اینترنتی ناسا، آمریکا تنها کشوری است که فضانوردان را روی ماه قرار داده است و آخرین فرود آن تقریباً 50 سال پیش ماموریت آپولو(Apollo) بود. چین و ناسا در حال رقابت برای انجام اولین ماموریت پس از 50 سال و فرود انسان بر ماه هستند. دو پرتاب اخیر نشان می دهد که ناسا ممکن است برتری داشته باشد، اما هنوز برنده مشخصی وجود ندارد. برنامه چین کاوش ماه خود را در سال ۲۰۰۴ آغاز کرد و در سال ۲۰۰۷ اجرا شد. ناسا موشک جدید ماه خود را برای اولین بار در ۱۵ نوامبر به فضا پرتاب کرد که این موشک حامل سفینه فضایی اوریون است که برای حمل و نقل در ماموریت های بعدی ماه طراحی شده است. اکنون اوریون بدون خدمه در یک پرواز آزمایشی دور ماه میچرخد تا مطمئن شوید که دفعه بعد می‌توانید با خیال راحت راحت خود را به آنجا ببرد.
چین، دومین اقتصاد بزرگ جهان میلیاردها دلار در برنامه فضایی خود صرف نظر کرده و در نهایت امیدوار است انسان را به ماه بفرستد. چین برای اولین بار همپای رقبایی چون ایالات متحده آمریکا و روسیه است، راه بسیاری را انجام داده است. چرا که فضانوردان در این دو کشور اکتشافات فضایی را تجربه می‌کنند.
برنامه آرتمیس از سال ۲۰۱۷ در دست اجرا بوده و حدود ۴۰ میلیارد دلار هزینه داشته است. هدف اصلی این عامل، ایجاد پایداری در ماه در قالب یک ایستگاه فضایی و یک کمپ در ماه است.
پس از گام نهادن آمریکا و روسیه، چین ساخت ایستگاه فضایی خود را آغاز کرد. آزمایشگاه تیانگونگ یک در سال ۲۰۱۱ پرتاب شد. در سال ۲۰۱۳ دومین فضانورد زن چینی به نام “وانگ یاپینگ” یک ویدئو از داخل ماژول این ایستگاه فضایی برای تمام کودکان سراسر جهان ثبت کرد. این فضاپیما همچنین برای آزمایش‌های پزشکی و مهمتر از همه آزمایش‌هایی که برای آماده‌سازی ساخت ایستگاه‌هایی در نظر گرفته شده بود، استفاده شد.
ساخت پایگاه در ماه زمینه ساز مسابقه فضایی بزرگتر است: مریخ
