ساخت پهپاد با الهام از عادات پرواز حشرات
واژه شار نوری در علم رباتیک، در مواردی مانند روش‌های مرتبط با پردازش تصویر و کنترل جهت‌یابی شامل تشخیص حرکت، قطعه‌بندی جسم، اطلاعات زمان و بررسی محاسبات، روشنایی، کدگذاری حرکت و اندازه‌گیری اختلاف استریو می‌شود.
روشی که در این مقاله توضیح داده شده، روشی است که حشرات از آن برای تعیین جهت گرانش استفاده می‌کنند و در حین پرواز شتاب‌گیرند، هنوز برای یک معماست. از آنجایی که آنها را اندام حسگر نمی‌توانند، شواهد روشنی مبنی بر این که چگونه آنها سطح بالا از پایین را می‌بینند، وجود ندارد. با این حال، یافته‌های جدید نشان می‌دهد که حشرات از روش تشخیص حرکت بصری همراه با حرکات خود استفاده می‌کنند تا حس را به سمت دریابند.
دانشمندان هلندی و فرانسوی به نظریه جدید در مورد عادت پرواز حشره‌ها ارائه کرده‌اند که این اطلاعات می‌تواند روند پهپادها را بهبود بخشد.
حرکت شار نوری نسبی است که نمای یک ناظر و محیط را باهم مقایسه می‌کند. حشره‌ها این شار نوری را با مدل‌های حرکتی ترکیب می‌کنند تا جهت گرانش را پیدا کنند. این روش ممکن است در رباتیک اعمال شود و توسعه پهپادهای کوچک حشره ممکن است تبدیل شود.
الگوی نوری حرکتی، سطح و لبه‌ها در یک صحنه بصری است که از حرکت یک ناظر و یک صحنه است. شار نوری همچنین می‌توان به عنوان سرعت حرکت در الگوی روشنایی در یک تصویر نیز معرفی کرد. مفهوم شار نوری توسط جیمز جونیور گیبسون، روانشناس آمریکایی در دهه ۱۹۴۰، برای توصیف محرک‌های دیداری ارائه شده برای حیوانات در حال حرکت در سراسر دنیا معرفی شد.
چه هواپیماهای بدون سرنشین، چه حشرات و چه خلبانان انسانی، داشتن حس جاذبه در هنگام پرواز است. به عنوان مثال، خلبانی که در میان ابرها پرواز می‌کند، ممکن است حس شود، به همین دلیل است که ارتفاع سنج هواپیما این امکان را دارد که می‌کند. به طور مشابه، در حالی که هواپیماهای بدون سرنشین از شتاب‌سنج‌ها استفاده می‌کنند، حشرات از شار نوری (جریان نوری) استفاده می‌کنند.
این توضیح احتمالی برای عادات پروازی آنها نه تنها یک کشف مهم بیولوژیکی است، بلکه فناورانه نیز هست. پهپادها معمولاً شتاب‌سنج‌هایی برای کمک به پرواز دارند، اما اجرای مدل پرواز حشرات ممکن است راه را برای توسعه نسل نسل از گجت‌ها هموار کند. به طور خاص، این نظریه ابتکاری ممکن است از توسعه پهپادهای خودران کوچک پشتیبانی کند.