بولاند گفت: من اولین بار پس از تماشای مسابقه آشپزی «مسترشف»(MasterChef) در طول قرنطینه، تصمیم گرفتم که از جلبک دریایی در آزمایشگاه استفاده کنم. جلبک دریایی، یک ماده مورد علاقه گیاهخواران به عنوان جایگزین برای ژلاتین است. این مرا به این فکر کرد که اگر بتوانیم این کار را با فناوری سنجش انجام دهیم، چه نتیجهای را در نظر بگیریم.
پژوهشگران حسگرهای ممکن است برای جلب دریا در واقع دریافت کنند از نظر این که عملکرد بهتری نسبت به هیدروژلها و نانومواد مصنوعی موجود در حسگرهای پوشیدنی سلامت دارند. هر چه حسگر حساستر باشد، نشانههای حیاتی کاربر را با دقت بیشتر ثبت میکند.
ایده از جلبک دریایی در دستگاه نظارت بر سلامت مطرح می شود که دکتر «کانور بولاند»(Conor Boland)، فیزیکدان دانشگاه ساکس و پژوهشگر ارشد این پروژه، طی دوره قرنطینه کوید-19 در حال تماشای تلویزیون بود.
دکتر «سو باکستر» (Sue Baxter)، مدیر نوآوری و مشارکتهای تجاری در دانشگاه ساسکس، بالقوه این فناوری هیجانزده است. باکستر گفت: در دانشگاه ساسکس، ما متعهد به حفاظت از آینده سیاره از طریق تحقیقات پایدار، تخصص و نوآوری هستیم. چیزی که در مورد این فناوری از سوی دکتر کانر بولاند و گروهش بسیار هیجان انگیز به شماره میرود، این است که میتواند در آن واحد واقعاً پایدار باشد، مقرونبهصرفه و بسیار قوی باشد و جایگزینهای مصنوعی با عملکرد بهتری باشد.
وی افزود: آنچه برای این مرحله از تحقیقات قابل توجه است و من فکر می کنم که کار دقیق دکتر بولاند و گروهش را نشان می دهد، این است که بیش از اثبات، یک کار اصولی می شود. سازندگان ما دستگاههای ساختهشدهاند که پتانسیل واقعی را برای تبدیل شدن به محصولی که من یا شما میتوانم در آینده نسبتاً نزدیک از آن بهرهمند کنم.
گروه دانشگاه ساسکس با استفاده از عناصر طبیعی مانند نمک سنگ، آب و جلبک دریایی، همراه با گرافین، حسگرهای بهداشتی را مانند حسگرهایی که توسط دوندگان یا بیماران برای نظارت بر ضربان قلب و دما استفاده میشوند، ابداع کردهاند. از آنجایی که این حسگرها صرفاً از مواد موجود در طبیعت ساخته شدهاند، کاملاً زیستتخریبپذیر هستند و نسبت به جایگزینهای معمولی بر پلاستیک، دوستدار محیطزیست به شماره میروند. ترکیب طبیعی این حسگرها، آنها را در حوزه علمی نوظهور الکترونیکی خوراکی قرار می دهد. الکترونیک خوراکی، به دستگاه های الکترونیکی گفته می شود که برای مصرف انسان بیخطر هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی «دانشگاه ساسکس» (University of Sussex), موفق با موفقیت حسگرهای زیستتخریبپذیر را آزمایش کردهاند که میتوان نحوه آزمایش مراقبتهای بهداشتی شخصی و نظارت بر فناوری بر تناسب اندام را تغییر داد.
این پژوهش، در مجله «ACS Sustainable Chemistry & Engineering» به چاپ رسید.
انتهای پیام