پلیستوسن(Pleistocene) یکی از دوره‌های زمین‌شناسی است که از ۲.۵ میلیون سال پیش تا ۱۰ هزار سال پیش را پوشش می‌دهد. انقراض گروه بزرگی از پستانداران و تعداد زیادی از انواع پرندگان از دور پلیستوسن(حدود ۱۰ هزار سال پیش) آغاز شد و تا دوره هولوسین ادامه یافت که شاید دلیل آن پایان عصر یخبندان بوده است. ماموت‌ها، ببرهای خنجردان، تنبل زمینی، گوزن ایرلندی و خرس غارنشین از جمله حیوانات منقرض شده در اواخر پلیستوسن بودند. در اوایل این دوره، استفاده از ابزارهای سنگی ساده در آفریقا در بین گونه انسان ماهر گسترش یافت.
انتهای پیام
منبع
در این مطالعه آمده است که استخوان بازو به طور مستقیم با کربن-14 و با استفاده از بررسی جرمی شتاب دهنده ذرات تعیین تاریخ و سن آن 17410 تا 17096 سال تعیین شد. این تاریخ‌یابی، سگِ غار ارالا را به یکی از قدیمی‌ترین سگ‌های اهلی تبدیل می‌کند که در زندگی می‌کرده، زیرا در دوره ماگدالینی پرینه سنگی وجود دارد.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، یک پژوهش جدید، ارتباط بین سگها و انسان‌ها را نشان می‌دهد. به گفته دانشمندان، دوستی انسان و سگ خیلی زودتر از آن چیزی که ما فکر می کنیم، یعنی ۱۷ هزار سال پیش آغاز شده است.
اهلی کردن حیواناتی که بیش از ۱۵ هزار سال پیش با پیوند طولانی‌مدت بین گرگ‌ها و شکارچیان آغاز شد، یکی از مهم‌ترین تغییرات تاریخ بشر بوده است. سگها تنها گوشتخوار اصلی شناخته شده در دوران پلیستوسن و اولین گونه اهلی شده بودند که در محل‌های نزدیک به انسان‌ها زندگی می‌کردند و در مجموع، تنها گونه حیوانی اهلی بودند.
اهلی کردن حیوانات یک روند توسعه است که در آن یک جمعیت با یک زیستگاه جدید سازگار می‌شود که شامل گونه‌های دیگری با عادات در حال رشد در پاسخ به فشار انتخابی است.
دوران پارینه‌سنگی یا پالئولیتیک(Paleolithic) قدیمی‌ترین دوران ماقبل تاریخ انسان و فرهنگ مادی انسانی و دورانی است که در آن انسان برای اولین بار از ابزار سنگی دست‌ساز استفاده می‌کند. پارینه‌سنگی از حدود 3.3 میلیون سال پیش تا زمان عقب‌نشینی‌ها از نیمکره شمالی در فاصله سال‌های 10 هزار تا 8500 میلاد ادامه دارد. به پرینه‌سنگی، عصر سنگ کهن و دیرینه‌سنگی هم گفته‌شده است.
در چکیده این پژوهش آمده است: سگها گونه‌هایی هستند که توسط انسان‌های اهلی شده‌اند، اولین منشاء جغرافیایی و زمانی در این روند مورد بحث است. ما در پژوهش حاضر، استخوان بازو را از سگی که در غار آرالا کشف شده بود، با ترکیب مرفولوژی، تاریخ رادیوکربنی و بازیابی ژنتیک بررسی کردیم. نتایج ما این نمونه را به عنوان سگ اهلی تایید می‌کند.
سگها چگونه اهلی شدند؟
قدمت این نمونه‌ها نشان داد که یکی از اولین سگ‌های اهلی در اروپا هستند.
دلا روآ رئیس گروه زیست‌شناسی تکوینی انسان توضیح می‌دهد: این نتایج احتمال می‌دهد که اهلی‌سازی گرگ‌ها کمتر در غرب اروپا داشته باشد، زودتر از آن چه تصور می‌شود، اتفاق افتاده است. مکانهای شکارچی-گردآروندگان دوره پارینه سنگی با گونه‌های وحشی مانند گرگ ممکن است در مناطقی از پناهگاه‌های یخبندان تقویت شده باشد.
جامعه شکارچی-گردآورنده(Hunter-gatherer) جامعه‌ای است که اصلی‌ترین روش معیشت آن تغذیه مستقیم از گیاهان خوراکی و حیوانات وحشی است. این جامعه در جستجوی گیاه و در پی شکار حیوان است و برای پرورش حیوانات اهلی نمی‌کند. بیش از هشتاد درصد از طعام این جامعه از طریق جمع آوری فراهم می شود. مرز میان جامعه شکارچی-گردآورنده و جوامعی که با تکّیه بر اهلی‌سازی در عصر کشاورزی، چوپانی و نوسنگی زندگی می‌کردند، مخصوصاً نیست، چرا که از جامعه‌های معاصر نسبت به هر دو روش برای تثبیت جمعیت خود می‌جستند.
موفق یک گروه پژوهشی که توسعه انسان را در دانشگاه باسک اسپانیا به سرپرستی پروفسور کونچی دلا روآ مطالعه می‌کند، موفق به تعیین نوع این استخوان‌ها می‌شود و سگ‌های اهلی با استفاده از پژوهش‌های مورفولوژیکی، رادیومتری و ژنومیکی شناسایی شده‌اند.
پژوهش‌های تازه می‌دهند که اهلی از خویشاوندان گرگ‌ها زودتر از آنچه که می‌شود، رخ داده است و انسان‌ها احتمالاً حدود ۱۷ هزار سال پیش اهلی کرده‌اند.
این پژوهش در مجله علوم باستان شناسی(Archaeological Science) منتشر شده است.
به لطف حفاری‌های انجام شده به رهبری خسوس آلتونا در غار ارالا(Erralla) در سال ۱۹۸۵، یک خانواده تقریباً کامل از گوشتخواران از جمله گرگ، سگ، روباه، کایوت(گرگ صحرایی آمریکای شمالی) و غیره کشف شد. با این حال، تعیین اینکه کدام گونه از آنها در آن روزها اهلی شده بودند، چالش برانگیز بود.
در پایان دوران میوسن، یعنی شش میلیون سال پیش، زمین شروع به کاهش می کند که باعث می شود تا عصری که به پلیوسن و پلیستوسن معروف است، تبدیل شود. فقط انواع حیواناتی که می‌توانند با این تغییرات سازگار شوند، زنده ماندند، زیرا جنگل‌ها و دشت‌ها با استپ‌ها یا علفزارها جایگزین شدند.