ستاره شناسان از مشاهده یک تشعشع نور به درخشندگی یک کوادریلیون برابر نور خورشید شگفت زده شده و به دنبال منشاء آن هستند.
به نظر میرسد این نکته را نشان میدهد که با نام AT ۲۰۲۲cmc شناخته میشود، از یک سیاهچاله در فاصله ۸.۵ میلیارد سال نوری از ما منشاء گرفته شده است. این هیولای عظیم الجثه در آن چه «رویداد اختلال کشندی» (TDE) نامیده می، یک ستاره سرگردان و بدشان را که خیلی به آن نزدیک بوده بلعیده است و اکنون مقداری از ماده خود را دور ریخته تا انفجاری از نور ایجاد کند.
چند روز پس از نور درخشان، تلسکوپهایی از سراسر جهان روی آنها بودند و آنها را در مشاهده این پرتوی ایکس، فرابنفش، نور مرئی و رادیویی مطالعه کردند تا دریابند چه چیزی میتواند این مقدار انرژی آزاد کند. پژوهش جدید در یک مطالعه جدید، محتمل ترین گزینه ها را گزارش کرده اند.
عبورات گذرای زوئیکی(ZTF) رصدخانهای است که بخشهای بزرگی از آسمان را به طور همزمان تماشا میکند و مراقب رویدادهای گذرا است که نورهای ضربانی به مانند ابرنواخترها یا اجرام متحرکها مانند دنبالهدارها هستند.
آیا این تشعشع چگونه است تا این میزان روشن شود؟ از TDEها میتوانند فوارههای نسبیتی تشکیل دهند که به حالتی گفته میشود که ماده ستارهای در حال مرگ به شکل پرتوهای قدرتمند پرتاب میشود و تا ۹۹.۹۹ درصد سرعت نور شتاب میگیرد. هنگامی که این فوارهها به طور مستقیم به سمت زمین نشانه میروند، میتوانند بسیار زیباتر از حد معمول ظاهر شوند که این امر به لطف اثر داپلر است، جایی که طول موجهای نور با نزدیک شدن به بیننده به هم نزدیکتر میشوند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، ستاره شناسان یک تلألو نور فوقالعاده درخشان را مشاهده کردهاند که از نیمهی راه جهان تابیده میشود و تخمین زده میشود که این نور عجیب از یک کوادریلیون برابر با نور خورشید است و در یک پیچش از یکی از تاریکترین اجرام ممکن است.
این گروه میگوید که انتظار میرود TDEهای بیشتری در آینده مشاهده کنند، زیرا تلسکوپهای قدرتمندتر به طور منظمتر آسمان را رصد میکنند.
در تاریخ ۱۱ فوریه امسال بود که این رصد یک نقطه نورانی فوقالعاده را در منطقهای که شب قبل هیچ چیز در آن وجود نداشت، درخشان کرد، شعلهور دید. اخترشناسان تخمین زدهاند که این نور، درخشانتر از یک کوادریلیون(۱۰ به توان ۱۵) خورشید است.
اما این گروه پژوهشی میگوید حتی این اثر را نیز برای توضیح میزان بیسابقه از روشنایی این نور، کافی نیست و این سیاهچاله باید در حین یک تغذیه دیوانهوار باشد.
انتهای پیام
در آنچه TDE در گذشته بارها مشاهده شده است، اما به نظر میرسد این درخشانترین و دورترین نمونهها است که شناسایی شدهاند.
این پژوهش در مجله Nature Astronomy منتشر شده است.
دیرج پاشام یکی از نویسندگان این مطالعه میگوید: احتمالاً این سیاهچاله در حال بلعیدن این ستاره با سرعتی معادل نیمی از جرم خورشید در سال است. بسیاری از این مشکلات را در همان اوایل اتفاق میافتند و ما میتوانیم این رویداد را در همان ابتدا، در یک هفته پس از شروع تغذیه سیاهچاله از ستاره مشاهده کنیم.