این پیام از ۱۶۷۹ رقم دودویی تشکیل شد که حجم تقریبی آن ۲۱۰ بایت بود. این پیام در فرکانس ۲۳۸۰ مگاهرتز با شیفت ۱۰ هرتزی فرکانس و با توان ۱۰۰۰ کیلووات به فضا ارسال شد. یک‌ها و صفرهای پیام با فرکانسی با شیفتی با نرخ ۱۰ بیت بر ارسال شدند. کل زمان مخابره حدود ۳ دقیقه طول کشید.
در سال 74 بود که بشر برای اولین بار ارسال کننده پرقدرت مشخص و عمدی را تحت عنوان “پیام آرسیبو”(Arecibo message) برای بیگانگان ارسال کرد.
گفتنی است پس از رمزگشایی این پیام و تبدیل شدن به کاراکترها و فضاهای خالی آن به حالت گرافیکی، یک تصویر با یک آدمک و برخی علائم و نشانه های دیگر پدید خواهد آمد.
وندل افزود: احتمال تماس با بیگانگان به عنوان فرصتی برای یافتن یک تمدن نزدیک که به اندازه کافی نزدیک است، به طوری که اولین انتشارات رادیویی(رادیوسفر-radiosphere) را شناسایی کند و کاوشگری را بفرستد که می‌تواند به منظومه شمسی برسد، تعریف می‌شود. و اکنون مشخص است که احتمال وقوع آن برای زمین بسیار کم است، مگر اینکه تمدن‌های بیگانه بسیار فراوان باشند. از آنجایی که رادیوسفر با گذشت زمان منبسط می‌شود، احتمال افزایش می‌یابد.
در، منظور این گروه پژوهشی این است که ما از دهه ۱۹۳۰ شروع به ارسال مکان‌های قابل شناسایی کرده‌ایم، بنابراین فرازمینی‌ها زمان زیادی برای دریافت پیام ما یا پاسخ به آن وجود ندارد.
او معتقد است که نظریه او نشان می دهد که هیچ موجود بیگانه هوشمندی در فاصله ۵۰ سال نوری از زمین وجود ندارد، اما این نظریه وجود آنها را در جایی در کیهان رد نمی‌کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، چیزهایی که به نظر می‌رسند، می‌شود که به احتمال زیاد فرازمینی و تمدن بیگانه در جهان هستی وجود دارد، اما این سوال پیش می‌آید که اگر فضایی وجود داشته باشد واقعاً وجود دارد، چرا سعی می‌کنی با ما تماس بگیری؟
آمری وندل، اخترفیزیکدان نویسنده این مطالعه از دانشگاه عبری اورشلیم میگوید: رادیویی ارسالی ما تازه به حدود 15 هزار ستاره و سیاره‌ها در حال گردش به دور آنها از میان 400 میلیارد ستاره موجود در کهکشان راه شیری رسیده است. علاوه بر این، رسیدن هر پیام برگشتی از سوی بیگانگان به ما به زمان نیاز دارد.
پیام آرسیبو پیامی بود که در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۴ در پورتوریکو در مراسمی به مناسبت دوباره تلسکوپ آرسیبو از طریق رادیویی فرکانس ماژوله‌شده به فضا مخابره شد. این پیام، خوشه ستاره مسیه ۱۳ را نشان داد که حدود ۲۵ هزار سال نوری دورتر بود. انتخاب مسیه ۱۳ به این دلیل بود که یک مجموعه بزرگ و نزدیک از ستاره‌ها بود که در آن زمان و در محل برگزاری مراسم در آسمان وجود داشت.
اساساً، از زمانی که زمین شروع به پخش در اعماق فضا کرده است، فقط ستاره‌گانی است که در فاصله 50 سال نوری از ما قرار می‌گیرند، فرصت دریافت آن و پاسخگویی را دارند. تنها این، بلکه اولین نشانه‌های رادیویی زمین به صورت عمدی و مشخص به کیهان فرستاده نشدند، به این معنی که آنها را برای بیگانگان نمی‌توان تشخیص داد، زیرا پس از طی مسافت یک سال نوری در فضا، درهم و برهم می‌شوند.
وندل میگوید، احتمالاً باید بیش از صد میلیون سیاره باشد که از نظر فناوری پیشرفته در راه شیری وجود داشته باشد و یکی از این تمدن‌ها پیام‌های ما را دریافت کند.
وی ادامه داد: «عصر تماس» به عنوان زمانی تعریف می‌شود(از زمان شروع ارسال‌های رادیویی) که در آن احتمال ممکن است تبدیل شود. در آن زمان کاوشگرهای بیگانه یا پیام‌ها محتمل‌تر می‌شوند. چند تا چند هزار سال است. در نتیجه، بعید است که با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، مگر اینکه عمر ارتباطی آنها چند هزار سال باشد.
از آن زمان در قالب برنامه‌هایی برای ارسال پیام دیگری Beacon in the Galaxy (BITG وجودی که شامل ترسیمی از دی‌ان‌ای،ظومه شمسی و شکلی از فرم نر و ماده است، اما همچنین نسبت به پیام آرسیبو دارای اطلاعات بسیار بیشتری در ریاضیات و مواد است. علوم پایه است.
اکنون یک مطالعه جدید درباره این است که چرا بیگانگان هنوز از سیاره ما بازدید نکرده اند، ارائه کرده اند و میگوید این دلیل است که هنوز هیچ نشانه ای از هوش روی زمین وجود ندارد.
پژوهشگران می‌گویند، همه اینها شواهدی است که نشان می‌دهد حیات فرازمینی برای پاسخ به ما نیست.
ایده حیات فرازمینی هوشمند مدت‌ها است که دانشمندان و عموم مردم را با تئوری‌های زیادی در مورد آن چه ممکن است در اعماق فضای وجود داشته باشد یا نباشد، درگیر کرده باشد.
دانشمندان می‌گویند زمین باید همین حالا قبل از اینکه خیلی دیر شود، برای رویارویی با بیگانگان آماده می‌شود، چرا که در نهایت زمانی که تلسکوپ‌ها قدرتمندتر از جیمز وب برای دیدن منظومه‌های خورشیدی دوردست ساخته می‌شوند، می‌توانم بیگان را با ۲۵ ظرف سال کشف کنیم.