اخبار روز فناوری روز
زمان برپایی این مراسم معمولا سه روز طول می‌کشد و گردشگران در این منطقه می‌توانند شاهد مردگانی باشند که با پوشیدن لباس‌های نو در خیابان رژه می‌روند. بعد از اتمام مراسم، تابوت‌ها مرمت شده و مردگان با لباس‌های نو دوباره به خاک بازمی گردند تا دوباره در مراسم ماننه سال بعد از زیر خاک بیرون کشیده شوند.
بنا به باور افراد محلی این مراسم به منظور بزرگداشت بستگاه متوفی و تضمین برداشت محصول پربار در سال آینده برگزار می شود. مانند بسیاری از مراسم‌های باستانی، ماننه نیز ریشه در فولکلور دارد. بر اساس برخی نظریه ها، بنیانگذار این رسم شکارچی‌ای با نام “پونگ روماسِک ” بود که حین شکار یک جسد را در جنگل پیدا کرد و از آن مراقبت کرد. پونگ به دلیل مهری که به این مرده نشان داد بخت خوبی به دست آورد و پس از آن اتفاق هر سال محصول خوبی نصیب وی شد.
” اندی آلورانته”، عکاس توراجان در این باره به نیویورک تامیز می‌گوید: «هیچ کس نمی‌داند اولین بار این سنت دقیقا چه زمانی، کجا و چطور اختراع شد.»
یکی از عجیب‌ترین مراسم مردگان، مراسم سنتی ” مانِ نه ” است که در سولاوسی، یکی از بزرگترین جزایر اندونزی برپا می‌شود. در این مراسم سنتی که به صورت سالیانه توسط مردمان توراجان برگزار می‌شود مردم محلی مردگان خود را از قبر‌ها بیرون کشیده و پس از انجام تشریفات و آیین‌های خاص بار دیگر آن‌ها را دفن می‌کنند. مراسم مان نه شامل نبش قبر مردگان، تمیز کردن و پوشاندن لباس‌های تازه و نو به آن‌ها است.
این مراسم باعث شادی مردم محلی می‌شود. در حالی که این مراسم برای گردشگران خارجی عجیب به نظر می‌رسد، اما جامعه محلی برداشتی متفاوت و فقو العاده از آن دارد و دیدن لباس نو پوشاندن به جسد عزیزان خود را دلیلی برای برپاکردن جشن می‌دانند.
بیشتر بخوانید
