یک روز، گامبیر ایده‌ای را مطرح کرد که تکان‌دهنده بود. رودینگ سم یک سوال ساده اما گفت: پرسید. اگر بپرسید چه اتفاقی می‌افتد اگر ما جستجوی سرطان را به طور کلی انجام دهیم، دیگر آن را بررسی نکنیم و در عوض سرطان را باید تا خودش نشان دهد.
این فرضیه ورای استارت‌آپ “اِرلی” (Earli) است که رودینگ و گامبیر با هم در ژوئن ۲۰۱۸ راه‌اندازی کرد. این استارت‌آپ مستقر در کالیفرنیا قبلاً ۴۰ میلیون دلار از کارآفرینانی مانند «اندریسن هوروویتز»، «مارک بنیوف» (مارک بنیوف) و «خسلا ونچرز» (Khosla Ventures) دریافت کرده است.
او به رودینگ گفت: ما نمی‌توانیم به توصیه‌های سرطانی اعتماد کنیم که طبیعت ممکن است آنها همیشه در اختیار ما قرار ندهند، اما اگر تصمیم‌گیری کنیم، تومورهای اولیه می‌توانند به طور مداوم قابل مشاهده باشند.
گام بیر هرگز نمی تواند فکر خود را در عمل ببیند زیرا ماه پس از این که از این ارتعاش رنج می برد، فهمید که به ششم رسیده است به استخوان او سرایت کرده است. او ۱۶ ماه بعد، در ژوئیه ۲۰۲۰ درگذشت.
رودینگ، بنیانگذار و کاربر سابق اپلیکیشن خرید موسوم به “شاپکیک”(Shopkick)، تحت تأثیر قرار گرفتن داستان گامبیر قرار گرفتن و یک ایمیل برای او ارسال و درخواست ملاقات داد. آنها چند ماه بعد با هم دوست شدند و گامبیر، راهنمای رودینگ در جهان پیچیده زیست‌شناسی و مهندسی شد.
روش ارلی اساسا سرطان را وادار می‌کند تا خود را نشان دهد. در این روش، مهندسی DNA زیستی به بدن تزریق می شود. وقتی DNA وارد سلول‌های سرطانی می‌شود، می‌توانند تا یک نشانگر زیستی مصنوعی تولید کنند که معمولاً در انسان نمی‌شود. اگر آزمایشهای دیدنی یا خون ردپایی را از آن نشانگر زیستی پیدا کنند، ممکن است از سرطان باشد.
استارت‌آپ پزشکی در کار روی روشی یک شرکت برای انجام تومورهای سرطانی به نشان دادن خود در مراحل اولیه و همچنین مسیریابی برای رسیدن به محل دقیق این تومورها است.
«دیوید سوهی» (دیوید سوهی)، مدیر ارشد علمی ارلی گفت: در مورد مردی که تمام دوران حرفه‌ای خود را صرف تلاش برای جلوگیری از این اتفاق می‌کند، طنز تلخ ماجرا برای ما از بین نمی‌رود.
مرحله بعدی این است که مشخص می شود سرطان دقیقا در کدام قسمت بدن قرار دارد. یک ترکیب تزریق‌شده، سلول‌های سرطانی را مجبور به تولید آنزیمی می‌کند که یک ردیاب رادیواکتیو را می‌بلعد و در اسکن با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است. بومی‌سازی سرطان، آن را درمان می‌کند و پزشکان می‌توانند از پرتوهای دقیق یا جراحی برای خارج کردن آن استفاده کنند. همچنین، ارلی در حال برنامه ریزی برای استفاده از همین روش برای هدف قرار دادن سرطان، درمان آن و از بین بردن سلول های سرطانی برای یافتن آنها است. این ایده هنوز در مراحل اولیه است.
«شیوان سیواکومار» (Shivan Sivakumar)، پژوهشگر حوزه تشخیص زودهنگام سرطان در «دانشگاه آکسفورد» (University of Oxford) که به این شرکت وابسته نیست، گفت: فناوری ارلی، بسیار هیجان انگیز به نظر می‌رسد. نیاز به این فناوری، صد درصد است اما ابتدا می‌خواهم آزمایشهای بالینی مناسب را ببینم.
به گزارش ایسنا و به نقل از وایرد، در نوامبر ۲۰۱۶، “سیریاک رودینگ”(Cyriac Roeding)، کارآفرین آلمانی-آمریکایی، مشخصات “سم گامبیر”(Sam Gambhir)، پزشک و دانشمند دانشکده پزشکی “دانشگاه استنفورد”(Stanford University) را در یک مجله خواند. گام بیر در این مقاله توضیح داد که چگونه کار خود را تشخیص زودهنگام سرطان کرده اما «میلان»، پسر نوجوان خود را در سال 2015 به دلیل داشتن یک تومور مغزی بسیار تهاجمی از دست داده است.
طرح مورد نظر ارلی، استفاده از این روش در هر مرحله از بحران و درمان سرطان است. از جمله‌های تشخیصی برای گروه‌های پرخطر مانند افراد سیگاری، پیش‌درمانی، این موضوع را فهمیدند که آیا سرطان در جای دیگری از بدن وجود دارد یا خیر، آسان‌تر یافتن تومورها برای جراحان و تشخیص زودتر هر گونه سرطان ناخوشایند پس از درمان.
در مورد سرطان، زمان بسیار مهم است. هر چه این بیماری سریع‌تر پیدا شود، بیمار بیشتر عمر خواهد کرد. تشخیص زودهنگام سرطان، به یک هدف کلیدی در سرطان‌شناسی تبدیل شده است. ده‌ها در حال کار روی فناوری بیوپسی هستند که نمونه‌های خون را برای یافتن بخش‌هایی از DNA که توسط سلول‌های سرطانی آسیب دیده‌اند، بررسی می‌کند اما این کار به اندازه کافی برای گامبیر خوب نبود. تجربه شخصی دردناک گامبیر به او گفت که انتظار کشیدن برای این که سرطان به اندازه‌ای باشد که در جریان خون قابل تشخیص باشد، بسیار کند است و هیچ چیزی در مورد این که کجا تومور را پیدا کند، نمی‌گوید.
کانینگهام گفت: نسبتا دیر تشخیص داده شد که من سرطان دارم و این برای من بزرگترین مشکل بود. اگر کسی خیلی زود بفهمد که به این بیماری مبتلا شده است، می‌تواند برای درمان آن تلاش کند، یک مزیت باشد.
این آزمایش‌ها پس از آزمایشهای موفقیت آمیز روی موش‌ها و سگ‌ها در ژوئن ۲۰۲۱ در ملبورن استرالیا آغاز شدند. اولین شرکت کننده انسان، “تد کانینگهام”(Ted Cunningham) 84 ساله، مهندس به سرطان ریه در مراحل پایانی آن بود. هدف از آزمایش‌ها، دادن بی‌خطر این فناوری و ابزار آن برای یافتن سرطان در افرادی است که نشان می‌دهند به عنوان تایید شده‌اند.
رهودینگ و ایههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه رودینگ گفت: ما اینجا هستیم تا مشعل سام را حمل کنیم. ما کاری کنیم که این کار به هدف برسد.
انتهای پیام