سیستم‌های آزمایشگاهی کوچک می‌توانند برای کاربردهای فضایی مانند تجزیه و تحلیل و تحلیل نمونه‌هایی که به عنوان بخشی از مطالعات برای نشانه‌های سیارات و قمرهای دیگر انجام می‌شوند، مفید باشند و برای مأموریت‌های فضای آینده ناسا باید کاملاً مستقل و کوچکتر شوند.
انجام آنالیزهای بالینی در فضا با استفاده از آزمایشگاه و تجهیزات حجیم که روی زمین استفاده می‌شود، امکان پذیر نیست. درعوض، برای ردیابی علائم بدتر شدن وضعیت فضانوردان به دستگاه‌های فشرده‌تری مانند WetLab-2 که در حال حاضر در ایستگاه فضای بین‌المللی استفاده می‌شود، تکیه می‌شود.
دکتر ریچارد متیس پژوهشگر ارشد این مطالعه می‌گوید: برای مأموریت‌های طولانی مدت انسان در فضا در ماه، مریخ و سایر مقاصد، نیاز به نظارت بر وضعیت سلامت فضانوردان و در صورت لزوم، انجام مداخلات مناسب در پاسخ به تغییرات بهداشتی یا شروع بیماری وجود دارد.
دکتر جورجتالوس پژوهشگر ارشد سیستم مدیریت سیستم مایعات جراحی (SFMS) از دانشگاه لوئیزویل می‌گوید: انجام عمل جراحی در فضایی نیست که هنوز باید آن را انجام دهیم، اما هرچه از زمین دورتر می‌شویم، احتمال بیشتری وجود دارد که قابلیت‌های پزشکی خطرناک‌تری داشته باشد. باشیم و به دلیل محیط ریزگرانش، جراحی و مراقبت از زخم در فضای بسیار چالش برانگیز خواهد بود.
این سیستم در هواپیمای اصلاح‌شده G-FORCE ONE متعلق به شرکت Zero Gravity Corporation راه‌اندازی شد که پروازهای شبیه‌ساز شرایط ریزگرانش را مختصر و کوتاه مدت برای پشتیبانی از آزمایش‌های فناوری در یکی از چالش‌برانگیزترین محیط‌های فضایی می‌کند.
دکتر جونگکیو کیم از پژوهشگران این پروژه در دانشگاه یوتا می‌گوید: این یک گام کلیدی برای توسعه موفقیت‌آمیز سیستم‌های میکروسیال اختصاصی برای نظارت بر سلامت بالینی در فضا است.
دکتر استیون کولیکات از دانشگاه پردو نیز با پژوهشگران دیگر روی آزمایش‌های اخیر کار کرد تا کل سیستم را ترکیب و آزمایش کند و یک دستگاه جداکننده هوای سیال را به سیستم اضافه کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، پژوهشگران دانشگاه‌های لوئیزویل(Louisville)، اورتالبی مدیسن(Orbital Medicine) و پردو(Purdue) در حال توسعه فناوری‌هایی هستند که هدف آنها تنظیم و محدود کردن تنظیمات و ایجاد جراحی در فضا هستند.
ویدیوهایی با وضوح بالا از یک جایگزین کننده شبیه‌سازی‌شده توسط پژوهشگران ثبت شد و همچنین آنها را در مورد قابلیت جدید جداسازی خون از هوای جمع آوری کردند. اطلاعاتی که به‌روزرسانی‌ها و پیشرفت‌های سیستم را در آینده راهنمایی می‌کنند و می‌کنند.
SFMS دارای یک محفظه شفاف است که به پوست بیمار می‌چسبد و فضایی را برای ابزارهای جراحی می‌کند و در عین حال از نشت مایع می‌کند.
ناسا در پی آزمایش فناوری های پیشرفته پزشکی در فضا به منظور انجام جراحی های آینده در ماه و مریخ است.
جراحی در فضا
دکتر آنا باترورث از دانشگاه کالیفرنیا برکلی می‌گوید: این پروازهای سهامی‌وار زیرمداری برای نشان دادن قابلیت‌های آزمایشگاهی روی یک تراشه در یک محیط چالش‌برانگیز با گرانش نزدیک به صفر که در آن سیالات رفتار بسیار متفاوتی دارند، حیاتی هستند.
بر اساس بیانیه مطبوعاتی ناسا، برنامه «فرصت‌های پرواز» در ناسا به پیشرفت نوآوری در پیشرفت‌های پزشکی برای کمک به می‌کند.
مکش، آبیاری، روشنایی، دید و داغ کردن همه چیزهایی هستند که یک دستگاه جراحی چند منظوره) می‌تواند انجام دهد.
فناوری فشرده “آزمایشگاه روی یک تراشه” برای نظارت بر سلامت
فناوری “آزمایشگاه روی یک تراشه” که توسط پژوهشگران دانشگاه‌های کالیفرنیا برکلی و یوتا توسعه یافته است، یک آنالیزکننده میکروسیال قابل برنامه ریزی است که به طور مستقل آزمایش‌های بالینی و تجزیه و تحلیل و تجزیه و تحلیل‌های شیمیایی را برای کارهایی مانند شبیه‌سازی بر روی کلسیم فضاینوردان، تشخیص یا تشخیص می‌دهد. تشخیص بیماری های عفونی انجام می دهد.
مهم‌تر از همه این‌ها که این فناوری را در 10 دقیقه در 11 سانتی‌متر ساخته شده است.
لخته‌های خون و مایعات دیگر از محل‌های جراحی یا زخم‌ها ممکن است در غیاب گرانش و وجود تجهیزات آلاینده در کابین فضاپیما شناور شوند و ممکن است باعث ایجاد بیماری شوند.
انتهای پیام
پژوهشگران این مطالعه در تاریخ ۱۵ و ۱۶ نوامبر، آزمایش‌هایی را در شرایط ریزگرانش که توسط پرواز یک هواپیما شبیه‌سازی شده بود، انجام دادند و جدیدترین پیشرفت‌های SFMS را انجام دادند.
تجهیزات جراحی در پروازهای آزمایشی با ابزارهای مشابه ساخته شده است که ممکن است برای حفظ سلامت فضانوردان مورد استفاده قرار گیرد.
