وی ادامه داد: سیاهچالههای Gaia BH1 و Gaia BH2 کاملاً تاریک هستند و از طریق اثر گرانشی که ستاره‌های همراه خود، روی آنها شناسایی شدند.
این تیم‌های اکنون جستجو خواهند کرد تا سامانه‌های دوتایی سیاه‌چاله‌هایی را که به طور مستقیم از هم جدا شده‌اند، در داده‌های بعدی از گایا که در سال ۲۰۲۵ منتشر شده، کشف کنند، خواهد کرد. این داده‌های جدید مشاهدات ۶۶ ماهه خواهد بود و اطلاعات دقیق‌تری در مورد حرکت ستارگان می‌کند.
وی افزود: سامانه‌های ستاره‌ای «عادی» همراه با سیاه‌چاله، دوتایی پرتوی ایکس نامیده می‌شوند و معمولاً در پرتوهای پرانرژی ایکس و گسیل‌های رادیویی، درخشان هستند. این امر یافتن آنها را آسان‌تر از سیاه‌چاله‌هایی می‌کند که ماده را نمی‌بلعند و می‌توانند از انرژی ساطع کنند.
گایا به انجام چنین اکتشافاتی است، زیرا می‌توان عملکرد و حرکت‌های ستاره‌ها را در پس زمینه آسمان اندازه‌گیری کند. به گفته پژوهشگران، ردیابی این حرکت ستاره‌ای با دقت بسیار به تأثیرات گرانشی بر این ستارگان از ستارگان دیگر، سیارات در حال گردش و سیاه‌چاله‌ها اشاره دارد.
این سیاه‌چاله‌ها با نام‌های Gaia BH1 و Gaia BH2 داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیمای گایا متعلق به آژانس فضایی اروپا(ESA) کشف شدند.
وی افزود: ذرات بسیاری وجود دارند که از ستاره همراه به ستاره بادهای خارج می‌شوند، اما چون ما هیچ نور رادیویی ندیمیم، این به ما می‌گوید که سیاه‌چاله یک بلعنده بزرگ نیست و ذرات بسیاری از افق رویداد آن را نمی‌کنند. ما در حال حاضر نمی‌دانیم چرا اینطور است، اما می‌خواهیم دلیل آن را کشف کنیم.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ستاره شناسان دو سیاه‌چاله جدید را کشف کرده‌اند که نزدیکترین سیاهچالههای شناسایی شده در زمین هستند و همچنین نشان دهنده چیزی هستند که ستاره شناسان تا به حال ندیده‌اند.
با این حال، این تنها نزدیکی این سیاه‌چاله‌ها به زمین نیست، که آنها را خارق‌العاده می‌کند، بلکه ستارگان در فواصل بسیار دورتر از آنچه قبلاً در سایر جفت ستاره‌های همدم سیاه‌چاله‌ها مشاهده شده بود، به دور آنها می‌چرخند.
سیاه‌چاله Gaia BH1 در فاصله ۱۵۶۰ سال نوری از زمین در جهت صورت فلکی مارافسای یا حوا(Ophiuchus) قرار دارد، در حالی که سیاه‌چاله Gaia BH2 در فاصله ۳۸۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی قنطورس(Centaurus) قرار دارد.
از نظر کیهانی، هر دوی این سیاهچالههای تازه کشف شده در حیاط خلوت زمین قرار دارند.
کریم البدری رهبر تیم اکتشاف از مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان در ماساچوست و موسسه نجوم ماکس پلانک در آلمان می‌گوید: آنچه این گروه جدید از سیاه‌چاله‌ها را از سیاه‌چاله‌هایی که قبلاً درباره آنها می‌دانستند، متمایز می‌کند، جدا می‌کنند، از ستاره‌های همراهشان جدا می‌شوند.
گایا گزینه‌های ایده‌آل برای مشاهده سیاهچالههای نامرئی
ایوت سند عضو تیم اکتشاف از مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان می‌گوید: ما چیزی را نمی‌بینیم، اما این اطلاعات فوق‌العاده ارزشمند است، زیرا چیزهای زیادی در محیط اطراف سیاه‌چاله به ما می‌گوید.
تیمو پروستی، پروژه دانش‌آموز ESA Gaia می‌گوید: دقت داده‌های گایا برای این کشف بود. سیاه‌چاله‌ها با مشاهده تکان‌های کوچک ستاره همراه خود در حین چرخش به دور آن پیدا شدند که هیچ ابزار دیگری قادر به انجام آنها نیست.
انتهای پیام
سیاه‌چاله ناحیه‌ای در فضا-زمان با گرانشی بسیار نیرومند است که هیچ چیز حتی ذرات و تابش‌های الکترومغناطیسی مانند نور نمی‌تواند از میدان گرانش قدرتمند آن بگریزند. نظریه نسبیت عامبرت اینشتین بیان می‌کند که یک جرم به اندازه فضای کافی می‌تواند باعث تغییر شکل و خمگی-زمان و تشکیل سیاه‌چاله شود. مرز این منطقه از فضا-زمان که هیچ چیزی پس از عبور از آن نمی‌تواند به بیرون برود را «افق رویداد» می‌نامند.
البدری توضیح داد: این سیاه‌چاله‌ها احتمالاً شکل‌گیری کاملاً متفاوتی با دوتایی‌های پرتوی ایکس دارند. ما مشکوک بودیم که این سیاه‌چاله‌ها در منظومه‌های بزرگ‌تری وجود داشت، اما مطمئن نبودیم که چگونه شکل می‌گیرند. کشف به این معنی است که ما باید آنها را نظریه‌های خود را در مورد سیستم‌های ستاره‌ای دوتایی تطبیق می‌دانند، زیرا هنوز مشخص است که این سامانه‌ها چگونه شکل می‌گیرند.
صفت «سیاه» در نام سیاه‌چاله برگرفته از این واقعیت است که همه‌ی نوری را که از افق رخ می‌دهد به دام می‌اندازد. از سوی دیگر نظریه «میدان‌های کوانتومی در فضا-زمان خمیده» پیش‌بینی می‌شود که افق‌های رویداد نیز تابشی به نام تابش هاوکینگ گسیل می‌سازند که آن را در بدن بدن سیاه می‌کنند که آن را با جرمش نسبت به وارونه می‌سازند. میزان دما در مورد سیاهچالههای ستاره‌ای در حد چند میلیارد کلوین است و این رو ردیابی آن آسیب است.
سندس می‌گوید: این بسیار هیجان‌انگیز است، زیرا اکنون می‌دانیم که این نوع سیاه‌چاله‌ها در مدارهای گسترده در فضای عمومی هستند. رایج‌تر از دوتایی‌ها در جایی که سیاه‌چاله و ستاره به نزدیک‌تر هستند. اما مشکل در تشخیص آنهاست. خبر خوب این است که گایا هنوز در حال ثبت اطلاعات است و انتشارات بعدی آن تعداد زیادی از این ستاره‌ها را با همراهان مرموز سیاهچالههای آنهاست.