به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، فضاپیمای اُسیریس-رکس(OSIRIS-REx) مسیر خود را تغییر داده تا برای بازگشت به زمین در سال آینده آماده شود.
محموله شامل نمونه‌هایی از سیارک بالقوه خطرناک است سال آینده طی ماموریت اُسیریس-رکس ناسا به زمین برسد.
در ماه ژوئیه، دانشمندان اعلام کردند که جمع آوری شده توسط اُسیریس-رکس در سطح سیارک نشان می دهد که سیارک به قدری سست است که اگر فضاپیما به جای روشن کردن پیشرانه های خود برای دور شدن سریعتر از سطح آن، جستجو می کرد روی این سیارک فرود. بیاید، زیر سطح آن غرق می‌شد.
اُسیریس-رکس همچنین می‌تواند در اختیار ناسا قرار دهد که به آن‌ها در محاسبه مدار بالقوه خطرناک این جرمی تا سال ۲۳۰۰ کمک می‌کند. این اطلاعات می‌تواند در تعیین اینکه آیا سیارک بنو، که قطری معادل 120 فوت (400 متر) دارد، می‌تواند از نزدیک به سال 2135 برسد، به آن خیر، مهم است.
انتهای پیام
او افزود: ما این کار را با انجام بررسی‌های نجومی و ساخت مدل‌های مداری برای اجرای آن می‌دهیم. ماموریت اُسیریس-رکس فرصت فوق‌العاده‌ای برای اصلاح و آزمایش این مدل‌ها ارائه شده است و به ما کمک می‌کند تا بهتر پیش‌بینی کنیم که سیارک بیش از یک قرن دیگر، زمانی که به زمین نزدیک می‌شود در کجا قرار خواهد گرفت.
این فضاپیما باید با سرعت دقیق و در جهت مناسب به زمین نزدیک شود تا کپسول حاوی نمونه جمع آوری شده از سیارک بنو را به گونه ایمن به جو سیاره ما بسیار کند.
با این حال، دستیابی به همه یافته‌ها در مورد سیارک بنو نیاز به انتظار برای رسیدن به مدیریت اُسیریس-رکس به زمین نیست.
بنابراین، انجام اصلاحات این چنینی، در طول سال آینده برای اطمینان از موفقیت این ماموریت هفت ساله، که در تاریخ سپتامبر سال ۲۰۱۶ آغاز شد و در تاریخ ۲۰ اکتبر سال ۲۰۲۰ به سیارک بنو رسید، باید انجام شود.
در مرحله، کارمندان ناسا محموله به زمین رسیده را به یک آزمایشگاه مهندسی شده جدید در مرکز فضایی جانسون در هیوستون خواهند برد. تجهیزاتی از تجهیزات مانند گلاوباکس‌ها و ابزارها و ظروف ذخیره‌سازی مخصوص استفاده می‌توانند به گونه‌ای طراحی شوند که نمونه‌هایی را آلوده نکنند و تا امکان آن را بکر نگه دارند. نمونه‌های جمع‌آوری‌شده توسط این مأمور برای گروه‌هایی از پژوهشگران در سراسر جهان نیز می‌شود و نمونه‌های بزرگی از آن نیز برای مطالعه نسل‌های آینده حفظ خواهند شد.
یک گلاوباکس که برای جلوگیری از استفاده از نمونه‌های فضایی استفاده می‌شود
دنیل ویبن(Daniel Wibben)، سرپرست طراحی مسیر و مانور این فضاپیما می‌گوید: در طول سال آینده، ما در انتهای مسیر سیریس-رکس را تنظیم کنیم تا فضاپیما را به زمین نزدیک کنیم. ما باید این فضاپیما را لحظه‌ای که زمین در حال عبور است، وارد مدار این سیاره کنیم.
سیارک‌ها از مواد تشکیل می‌شوند و از ابتدای تشکیل منظومه شمسی و سیارات آن باقی مانده‌اند. محققان امیدوارند با مطالعه نمونه‌هایی از گرد و غبار سیارک اُسیریس-رکس که در تاریخ ۲۴ سپتامبر سال ۲۰۲۳ (دوم مهر ۱۴۰۲) به زمین می‌رسند، در بخش اجزای سازنده منظومه شمسی و اجزای تشکیل‌دهنده حیات، اطلاعات بیشتری کسب می‌کنند.
این پروسه فضاپیما به فاصله حدود ۲۵۰ کیلومتری از سطح زمین می‌رساند. این فاصله به اندازه کافی نزدیک است تا کپسول دارای نمونه‌های سیارک بنو محاسبه فرود دقیق با چتر نجات در محدوده آزمون و تمرین یوتا متعلق به نیروی هوایی در بیابان گریت سالت لیک داشته باشد.
این مأموریت پیش از بازگشتن فضاپیما به زمین در سال آینده، ارائه شده است که می‌تواند اطلاعات بیشتری را در مورد سیارک بنو در اختیار بیشتری قرار دهد.
اگر اُسیریس-رکس در مسیر فعلی خود باقی بماند، در نهایت در فاصله 2200 کیلومتری از کنار زمین عبور خواهد کرد، بنابراین در سال 2023، این فضای مجموعه‌ای از منورهای تصحیح مسیر را آغاز خواهد کرد.
مایک مورئو (Mike Moreau)، مدیر پروژه اُسیریس-رکس در مرکز پرواز فضای گادرد ناسا در مریلند، در بیانیه‌ای گفت: اگر کپسول نمونه داشته باشد، بیش از حد متمایل می‌شود از خارج می‌شود و اگر زاویه آن خیلی کم باشد، در جو. زمین میسوزد.