بررسی جدید محققان هلندی میدهد که اندازهگیری سطح یک خطر در مو میتواند احتمال ابتلا به بیماری قلبی را پیشبینی کند.
آنها دریافتند که سطح کورتیزون بلندمدت بالاتری دارند، دو برابر بیشتر ممکن است یک مشکل قلبی-عروقی مانند سکته یا حمله قلبی را ایجاد کنند و این احتمال را در افراد 57 ساله یا جوانتر، بیش از سه برابر افزایش مییابد. با وجود این، در نیمی از قدیمیترین بیماریهای قلبی-عروقی که در ۵۷ سال و بالاتر رخ داده بود، کورتیزون و کورتیزول مو، ارتباط قوی با بروز بیماریهای قلبی-عروقی نداشتند.
پروفسور «الیزابت ون روسوم» (Elisabeth van Rossum)، پژوهشگر ارشد این پژوهش گفت: امید ما این است که در نهایت یک آزمایش سودمند تبدیل شود که میتوان به پزشکان کمک کرد تا بفهمند کدام افراد ممکن است بیشتر در معرض خطر قرار گیرند. خطر ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی وجود دارد. شاید هدف قرار دادن برنامههای استرس در آینده یک هدف درمانی جدید تبدیل شود.
پژوهشگران، محدود این پژوهش را تایید کرده اند. از جمله این موارد که تحقیق آنها یک بررسی است و ثابت نمیکند که باعث بروز بیماریهای قلبی-عروقی میشود اما نشان میدهد که آنها با هم مرتبط هستند. همچنین، پژوهشگران مطرح کردند که بیشتر شرکتکنندگان، سفیدپوست و اهل یکی از مناطق هلند بودند. بنابراین، ممکن است به سایر افراد جامعهها تعمیم داده شود. سن، جنسیت، دور کمر، سیگار کشیدن، فشار خون و نوع دیگری در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت، اما ممکن است عوامل غیر قابل اندازه گیری دیگری باشد که نتایج را تحت تأثیر قرار دهند.
انتهای پیام
شواهد بسیاری وجود دارند که میتوانند عوامل استرسزای کورتیز و کورتیزون باشند، بر متابولیسم و عوامل مؤثر بر بدن تأثیر میگذارند، اما در ارتباط با سطوح این عوامل تأثیرگذار بر آنها بر پیامدهای بلندمدت بیماریهای قلبی-عروقی، کمیاب هستند.
در این پژوهش، شرکتهای موی آزمایش و شرکتکنندگان بهطور متوسط بین پنج تا هفت سال برای ارزیابی نسبت بلندمدت بین سطح کورتیزول و کورتیزون و درمان بیماریهای قلبی-عروقی مورد بررسی قرار گرفتند. پژوهشگران در این پروژه، عوامل مرتبط با افزایش خطر بیماریهای قلبی-عروقی از جمله سن، جنسیت، دور کمر، سیگار کشیدن، فشار خونگران و انواعی را بررسی کردند.
این پژوهش، در «کنگره چاقی اروپا» (ECO) در دوبلین ارائه شد.
پژوهشگران دانشگاه اراسموس برای یافتن اطلاعات بیشتر، سطح کورتیزول و کورتیزون را در ۶۳۴۱ نمونه موی به دست آمده از مردان و زنان بالغ تجزیه و تحلیل کردند. این یک مطالعه نسلی بود که بیش از 117 هزار نفر از جمعیت شمال هلند را در بر داشت.
سطح بلندمدت کورتیزول موی سر و شکل غیرفعال آن، یعنی کورتیزون مو، به عنوان فزایندهای به عنوان نشانگرهای زیستی استفاده میشود که نشاندهنده تهدیدها با گلوکورتیکوئیدها در ماههای گذشته هستند.
دکتر «الین ون دروالک»(Eline van der Valk)، پژوهشگر «مرکز پزشکی دانشگاه اراسموس»(Erasmus MC) هلند گفت: شواهد بسیاری وجود دارند که نشان میدهند استرس مزمن، یک عامل جدی در تعیین سلامت کلی است. یافتههای ما نشان میدهند که سطح گلوکوکورتیکوئید بلندمدت بالاتری را در موی خود دارند، بهطور قابلتوجهی بیشتر در معرض خطر بیماریهای قلبی-عروقی، به ویژه بیماریهای مرتبط با گردش خون هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، یک پژوهش جدید نشان میدهد که سطح گلوکورتیکوئید موجود در منابع انسانی ممکن است احتمال میزان آن را به بیماریهای قلبی-عروقی در آینده را نشان دهند. گلوکوکورتیکوئیدها، گروهی از هورمونهای استروئیدی هستند که در واکنش به استرس میشوند.