با این، هنوز قطعی مبنی بر این که ناهنج حال سروتونین دلیل اصلی شو به این موضوع وجود ندارد، سوالی برای ارائه درمان‌های بهتر است. جدیدترین مقاله در این دیدگاه را تقویت می‌کند که سروتونین در روشی که به‌عنوان نقشی جدید دارد و یک تصویربرداری تصویری از مغز را نشان می‌دهد که می‌توان راه را برای درک بهتر این موضوع که چرا داروها قادر به انتخاب بازجذب سروتونین در کمک به حدود ۱۰ تا ۳۰ دقیقه هستند. درصد از بیماران موفق عمل نمی‌کنند، هموار کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از گردین، یافته‌ها نشان می‌دهد که پاسخ سروتونین را در بدن می‌تواند نقش مهمی در مقابله با ایفا کند.
این یافته‌ها باید تکرار شوند و سپس مطالعات بیشتری برای تعیین تغییرات انجام شود. او گفت: این موضوع مهم است زیرا درمان‌های موجود به تعداد زیادی از افراد کمک می‌کنند، اما برای همه موارد خاص وجود دارد. برای تعداد زیادی از افراد، اولین درمان نیست و برخی از افراد نمی‌توانند درمانی پیدا کنند.
در این مطالعه که در «روانپزشکی بیولوژیک» منتشر شده است، 17 بیمار مبتلا به بیماری‌های استرس یا افسردگی مرتبط با بیماری پارکین و 20 بیمار سالم حضور دارند. از شرکت‌کنندگان یک پت اسکن یا توموگرافی انتشار پوزیترون گرفته شد که در آن از یک ردیاب رادیواکتیو برای نشان دادن میزان سروتونین به گیرنده‌های خاصی در مغز استفاده شد. سپس به آنها یک دوز آمفتامین داده شد که باعث تحریک سروتونین می‌شود و دوباره اسکن قرار گرفت. محققان دریافتند پاسخ سروتونین در بیماران افسرده کاهش یافته است.
پروفسور کاترین هارمر(Catherine Harmer)، از دانشگاه آکسفورد، که در این پژوهشی که داشت، آن را یک مطالعه مهم توصیف کرد. او گفت: اینکه آنها شواهدی برای کاهش سروتونین پیدا کرده اند، واقعاً قابل توجه است. هارمر می‌گوید که تعداد کمی در این زمینه استدلال می‌کند که همه افسردگی‌ها در نتیجه سروتونین پایین ایجاد می‌کنند، اما این یافته‌ها با این نظریه که سروتونین می‌تواند نقش مهمی را در به وجود آمدن عیب ایفا کند، مطابقت دارد.
هاوز افزود: این نزدیکترین مورد است که به آن دست یابیم می‌رسد. اندازه گیری این فرستنده ها در مغز افراد زنده سخت است. ما نمی‌توانیم یک پیپت را در آنجا قرار دهیم و نمونه‌برداری کنیم. این نزدیکترین مورد است که احتمالاً به آن دست می‌یابیم. پیپت یکی از ابزارهای آزمایشگاهی است که به منظور برداشت مقدار دقیق مایعات در آزمایشگاه از آن استفاده می شود.
فرضیه سروتونین از شواهدی مربوط به مغز و نمونه‌های خون افراد پس از فوت نشات گرفته شده است که نشان می‌دهد سروتونین می‌تواند در اثر نقش داشته باشد. این بیولوژیکی را می‌توان در مورد تأثیر نظریه‌های مکانیسم‌های ضد افسردگی، که انتخاب‌شده‌های بازجذب سروتونین(SSRIs) را قبول کرد، می‌کند و به همین دلیل است که گاهی اوقات از این ماده شیمیایی مغز به عنوان «هورمون شادی» یاد می‌شود.
پروفسور اولیور هاوز (Oliver Howes)، مشاور روانپزشک مستقر در کالج امپریال و کینگز کالج لندن و یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: این اولین شواهدی مستقیم است که نشان می‌دهد باعث افزایش سروتونین در بیماران مبتلا به مغز به کاهش می‌یابد می‌شود. مردم شصت سال است که درباره این سؤال مباحث می‌شوند، اما همه نتایج بر اساس اندازه‌گیری‌های غیرمستقیم بوده است. بنابراین این یک گام واقعا مهم است.
اولین شواهد مستقیم از ارتباط میان سروتونین پایین و افسردگی را نشان می‌دهد.
یافته‌های یک پژوهش تصویربرداری از مغز، تحقیق در روانپزشکی را که به اصطلاح فرضیه سروتونین افسردگی نامیده می‌شود و نتایج یک پژوهش منتشر شده در ژوئیه را به چالش می‌کشد که در آن ماه بیان می‌شود «هیچ درجه روشنی» مبنی بر روی سطوح. پایین سروتونین مسئول به عکس است، دیده نمی‌شود. جدیدترین مطالعه انجام شده که توسط امپریال کالج لندن هدایت شد، نشان می‌دهد که در افراد مبتلا به آسیب پاسخ سروتونین کاهش یافته است.
جوآنا مونکریف (Joanna Moncrieff)، استاد روانپزشکی در دانشگاه کالج لندن که این مقاله را رهبری کرد به این نتیجه رسیده است که هیچ مدرکی مبنی بر عدم وجود مواد شیمیایی در مغز باعث ایجاد آسیب می‌شود، وجود ندارد. او گفت: این مقاله او را وادار به نظر در این دیدگاه نمی‌کند. او به اندازه‌ای این مطالعه اشاره کرد و گفت: این مطالعه نشان داد که قانع‌کننده‌های مبنی بر این که ناهنجاری سروتونین باعث یا زمینه‌ساز تأثیر می‌شود، ارائه نمی‌کند.
سایرین در این مورد بدبین‌تر بودند. «ایکو فراید» (Eiko Fried)، روانشناس بالینی در دانشگاه لیدن، این سوال را مطرح کرد که آیا نتایج از نظر آماری قوی هستند یا خیر. او گفت: نتیجه‌گیری‌های نویسندگان این مقاله با ارائه تناسب وجود ندارد. تحلیل‌های آماری متناقض هستند و شواهد روشنی برای نظریه سروتونین باعث ایجاد افسردگی نمی‌شوند.
انتهای پیام