به عبارت ساده، این آنزیم مسئول پیام تامین انرژی برای تهیه کیسههای غشایی بین نورونهای همسایه با مواد شیمیایی است که برای انتقال بین آنها لازم است. بنابراین، این آنزیم برای ارتباطات بسیار مهم است یا حداقل این چیزی است که پژوهشگران فکر میکنند میکردند.
آنزیم V-ATPase آنزیمی است که میتواند مولکولهای ATP، واحد انتشار سلول را تجزیه کند، زیرا پروتونها را از غشاهای سلولی پمپاژ میکند. این آنزیم در تمام سلولی پستانداران یافت می شود. با این حال، نقش مهمی در سلولهای مغز داده شده است، جایی که عمل انتقال دهندههای عصبی را به وزیکولهای سیناپسی بارگذاری میکند.
تحقیقات این پژوهش در مجله “نیچر” (Nature) منتشر شده است.
اما در مورد V-ATPase اکنون میدانیم که این آنزیم میتواند برای مدتی طولانی بماند و دوباره به فعالیتها بازگردد. پژوهشگران برای اینکه یک دارو میدانند واقعاً خوب عمل میکند یا خیر، باید رفتار آن را تا یک مولکول اندازهگیری کنند تا تعیین کنند که آیا دارو اثر نظر خود را میدهد یا نه.
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، پژوهشهای پژوهشگران دانشگاه کپنهاگ انجام شده، نشان میدهند که آنزیم V-ATPase، آنزیمی است که نقش کلیدی در عملکرد مغز دارد، به اشتباهی که حتی برای چند ساعت خاموش میشود.
در بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران دانشگاه کپنهاگ آمده است: پژوهشهای انجامشده توسط ما اکنون به پژوهشگران این امکان را میدهند که این رفتار را اندازهگیری کنند و همچنین میتوانند جریانهایی را انجام دهند که یک میلیون بار کوچکتر از روشهای معمولی هستند، تشخیصدهنده هستند.
انتهای پیام
منبع
بر اساس بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران این پژوهش، این کشف پتانسیل تغییر ما از عملکرد مغز را در خود دارد.
پژوهشگران دریافتند که کیسههای هر نورون دقیقاً حاوی یک مولکول آنزیم V-ATPase است. علاوه بر این، به نظر میرسد که این آنزیم در فواصل زمانی خاموش میشود و فرآیند بارگیری انتقال، عصبی را میکند. به طور کلی، این آنزیم در حدود 40 درصد از واقعیت، غیرفعال است.
فراتر رفتن از علوم اعصاب
نتایج یک پژوهش جدید نشان میدهد که یک آنزیم کلیدی برای عملکرد مغز به طور تصادفی خاموش میشود و این یافتهها میتوانند پیامدهایی بر روی توسعه داروهای فراتر از علوم اعصاب داشته باشند.
مواردی که پیش از این اشاره میشود، آنزیم V-ATPase در تمام سلولهای پستانداران وجود دارد و دنیای علم کنجکاوی را برای جستجوی نقش آن در متاستاز سرطان و سایر بیماریهای مخرب زندگی برانگیخته است. بنابراین، آنزیم V-ATPase یک هدف دارویی بالقوه است که توسط جامعه علمی در حال بررسی است.
پژوهشگران هنگام غربالگری داروها به طور همزمان از سیگنالهای رسانههای مولکول آنزیمی استفاده میکنند. از آنجایی که فرض بر این بود که آنزیمها دائماً کار میکردند، بیشتر میدانستند که اثر دارو در مواردی برای پژوهشگران کافی است.
از آنجایی که این یافتهها ما را از عملکرد نورونها بر هم میزند، این موضوع باعث شگفتانگیز پژوهشگران میشود، چرا که بدون آنزیم فعال، کیسه یا سیناپس غشایی در حالت ایدهآل باید خالی باشد و قادر به انتقال سیگنالها نباشد یا این که نورونها نباشد. راه دیگری برای انتقال اطلاعاتی دارند که هنوز از آن اطلاعی ندارند.
پژوهشهای قبلی در مورد V-ATPase و فعالیتهای آن با استفاده از آنزیمهایی انجام شده است که از آنها منشاء میگیرند. با این حال، گروه پژوهشگران دانشگاه کپنهاگ برای پژوهشهای خود تصمیم گرفتند که از آن نوع از V-ATPase استفاده کنند که از مغز موشها گرفته شده بود.
کار با نورونهای موش برای اولین بار