دکتر آنتونیو بالل(Antonio Ballell) نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه بریستول، گفت: دایناسورها پس از پیدایش شروع به نشان دادن هیجان انگیزی از اشکال جمجمه و دندان می‌کنند. در دهه‌های اخیر، این امر دیرینه‌شناسان را به این فکر فروکرد که انواع مختلفی از رژیم‌های غذایی را آزمایش می‌کردند.
دکتر بال نتیجه گرفت: به نظر می‌رسد یکی از چیزهایی است که دایناسورهای اول را خاص کرده است که آنها رژیم‌های غذایی را در سراسر دوره تریاس در میان خود توسعه داده‌اند. ما فکر می کنیم که این امر ممکن است برای موفقیتی و زیست محیطی آنها امری کلیدی باشد.
پروفسور «مایک بنتون» (Mike Benton) یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: با این مجموعه روش‌ها، به صورت شباهت دایناسورهای اولیه با حیوانات را محاسبه می‌کنیم. دایناسورهای ددپایان یا تروپودا دارای دندان‌های نوک تیز، خمیده و تیغه مانند با دندان‌های ریز هستند که مانند بُزمَجّه‌های مدرن رفتار می‌کنند. در مقابل، دندان‌های دندانه دار پرنده‌کَفَلان و خزنده‌پاریختان بیشتر شبیه همه‌چیزخواران و گیاهخواران امروزی مانند ایگوانا هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ای، دایناسورها در سراسر دوران میانه‌زیستی یا مزوزوئیک تنوع قابل توجهی از سازگاری‌های غذایی را داشتند اما منشا حالت‌های مختلف تغذیه به ویژه منشا چندگانه گیاه خواری در آنها نامشخص بوده است. میانه‌زیستی یا مزوزوئیک یکی از سه دوران در ابردوران پیدازیستی است که مابین دوران‌های دیرینه‌زیستی و نوزیستی قرار دارد و از حدود ۲۴۵ تا ۶۵ میلیون سال پیش را شامل می‌شود که دربردارنده سه دوره تریاس، ژوراسیک و کرتاسه است. به جدیدترین عادات تغذیه دایناسورهای اولیه را با مقایسه کیفی مورفولوژی دندان آنها با آنالوگهای موجود شناسایی کرده اند.
دیرینه شناسان دانشگاه بریستول با بررسی شکل دندان‌های دایناسورهای اولیه، شبیه‌سازی عملکرد دندان‌های آنها با مدل‌سازی محاسباتی و مقایسه آنها با خزندگان زنده و رژیم غذایی آنها، تنوع ریختن دندانی دایناسورهای اولیه را بررسی کردند. آنها دریافتند که از گروه‌های دایناسورهای گیاه خوار، همه چیزخوار بوده‌اند و اجداد علفخواران معروف به گردن دراز مانند دیپلودوکوس یا دوتیرکی‌ها نیز گوشت می‌خوردند.
وی افزود: تحلیل‌های ما نشان می‌دهد که پرنده‌کَفَلان به‌عنوان همه‌چیزخوار زندگی خود را آغاز کردند و یک کشف جالب دیگر این است که اولین خزنده‌پاریختان‌ها، اجداد ساروپودهای گردن دراز گیاه خوار مانند دیپلودوکوس، گوشتخوار بودند. این نشان می‌دهد که گیاه خواری برای اجداد هیچ یک از این دو نوع راسته نبوده است.
ما این موضوع را با استفاده از مجموعه روشهای محاسباتی برای تعیین کمیت شکل و عملکردهای دایناسورهای اولیه و مقایسه آنها با خزندگان زنده با رژیم های غذایی مختلف مورد بررسی قرار می دهیم. این شامل مدل‌سازی ریاضی شکل دندان‌ها و شبیه‌سازی پاسخ‌های مکانیکی آنها به گاز گرفتن با نرم‌افزار مهندسی بود.
انتهای پیام
