یک ستاره با سطح جامد و بدون جو شناسایی شد

به گزارش ایسنا و به نقل از تی ای، در این مطالعه که توسط محقق کالج دانشگاهی لندن انجام شد، یک علامت در نور پرتو ایکس منتشر شد از یک ستاره مرده بسیار مغناطیسی موسوم به مگنتار را گزارش کردند. مَگنِت‌اَختَر یا مگنتار(Magnetar) یا ستاره مغناطیسی(مغنااختر) نوعی ستاره نوترونی است که میدان مغناطیسی بسیار نیرومندی دارد.

پروفسور “سیلویا زین”(Silvia Zane) از پژوهشگران این مطالعه گفت: این کاملا غیرمنتظره بود. من متقاعد شده بودم که یک جو باید وجود داشته باشد. گاز این ستاره به نقطه اوج خود رسیده و جامد شده بود و این روش مشابه روشی است که در آن آب ممکن است به یخ تبدیل شود. این نتیجه میدان مغناطیسی فوق العاده قوی ستاره است. اما مانند آب، دما نیز یک عامل است و گاز داغ‌تر برای جامد شدن به میدان مغناطیسی قوی‌تری نیاز دارد.

در حین بررسی داده‌ها، بسیار کمتر از حد انتظار از نور قطبی شده‌ای را در حین عبور پرتوهای ایکس از اتمسفر شناسایی کردند. محققان همچنین کشف کردند که برای ذرات نور با انرژی بالاتر، زاویه قطبش دقیقاً 9 درجه در مقایسه با نور با انرژی پایین‌تر، تغییر می‌کند.

تاورنا افزود: قطبی شدن در انرژی‌های پایین به ما می‌گوید که میدان مغناطیسی احتمالاً آنقدر قوی است که جو اطراف ستاره را به جامد یا مایع تبدیل می‌کند و این پدیده‌ای است که به عنوان تراکم مغناطیسی (تراکم Magnetic) شناخته می‌شود. تصویر می‌شود که پوسته جامد این ستاره از شبکه‌های یونی‌ها تشکیل شده است که توسط میدان مغناطیسی در کنار هم نگه‌داشته‌شده‌اند. اتم‌های کروی، اما در جهت میدان مغناطیسی کشیده می‌شوند. که آیا مگنتارها و سایر ستارگان نوترونی جو دارند یا نه، هنوز مورد بحث است. با این حال، نتایج مقاله جدید اولین مشاهده از یک ستاره نوترونی را می‌دهد که در آن پوسته جامد قابل اعتمادی در این باره ارائه می‌کند.

بخوان  فناوری‌هایی که با اشتباهات خود زندگی انسان‌ها را تهدید کردند

مطالعات در این مطالعه به مشاهدات آی‌ایکس‌پی‌ای از مگنتاری به نام” ۴U ۰۱۴۲+۶۱” پرداختند. این مگنتار در فاصله 13 هزار سال نوری دورتر از زمین و در صورت فلکی ذات‌الکرسی قرار دارد. این باری اولین بود که نور پرتو ایکس قطبی از یک مگنتار مشاهده شد.

دکتر “روبرتو تاورنا” (Roberto Taverna) نویسنده اصلی این مطالعه گفت: مهیج‌ترین ویژگی که می‌توانیم مشاهده کنیم، تغییر جهت قطبش با زاویه قطبش دقیقاً ۹۰ درجه با انرژی است. این نتایج با آنچه مدل‌های نظری پیش‌بینی می‌شوند مطابقت دارد و می‌کند که مگنتارها در واقع دارای میدان‌های مغناطیسی فوق‌العاده قوی هستند.

وی افزود گام بعدی مشاهده ستارگان نوترونی داغ‌تر با میدان مغناسی مشابه این است تا بررسی کنیم که چگونه بین دما و میدان مغناسی بر روی خواص سطح ستاره تاثیر می‌گذارد.

انتهای پیام



منبع

طبق نظریه کوانتوم، یک محیط به شدت مغناطیسی باعث می‌شود نور در دو جهت قطبی شود: موازی با میدان مغناطیسی و عمود بر آن. مقدار و جهت قطبش مشاهده شده اطلاعاتی را ارائه می‌دهد که در نتیجه وجود دارد و نشانه‌ای از ساختار مغناطیسی و وضعیت مواد در منطقه این ستاره نوترونی را برجای می‌گذارد. در انرژی‌های بالا، فوتون‌هایی که به‌صورت عمود بر میدان مغناطیسی قطبیده شده‌اند، بر آن غالب می‌شوند و در نتیجه نوسان قطبش ۹۰ درجه‌ای مشاهده می‌شود.

ستاره شناسان با استفاده از داده های یک ماهواره ناسا به نام “کاوشگر تصویربرداری با پرتوی ایکس” یا “آی‌ایکسپی‌ای”(IXPE) ستاره‌ای را مشاهده کردند که سطح جامد و بدون جو داشت.