بزرگ کالج کینگ لندن به افرادی که خروپف می‌کنند، هشدار داده‌اند زیرا نتایج مطالعه آنها را نشان می‌دهد که صدای بلند در طول شب می‌تواند به مغز آسیب آسیب برساند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، تحقیقات نشان می دهد که آپنه انسدادی خواب ممکن است باعث زوال شناختی اولیه شود.
روزنزوایگ افزود: مطالعه ما اثبات مفهوم است. با این حال، یافته‌های ما نشان می‌دهد که بیماری‌های مرتبط با این موضوع احتمالاً ناشناخته است که از خود آپنه انسدادی خواب را بدتر کرده و تداوم می‌بخشد.
با کاهش قدرت مغز می‌توان بر حافظه و همچنین مهارت‌های تفکر تصمیم‌گیری، زمان واکنش و ادراک تأثیر بگذارد.
این فعل و انفعال پیچیده هنوز به درستی درک نشده است، اما به احتمال زیاد به عصبی- تشحی و ساختاری در مغز و عملکردهای شناختی و عاطفی می‌شود.
این عارضه باعث توقف در طول شب می‌شود که این امر به خروپف منجر می‌شود که می‌تواند نتواند به بیدار شدن تبدیل شود.
چنین بیمارانی نسبتاً نادر هستند زیرا بیماران مبتلا به آپنه انسدادی خواب چاق هستند یا از بیماری‌هایی مانند بیماری، بیماری قلبی یا افسردگی رنج می‌برند.
اثبات مفهوم(Proof of Concept) نمونه هایی است که فقط برای اثبات وجود یا امکان پذیری چیزی آورده می شود. از آنجایی که هدف آن شاهدی تنها امکان وجود یا انجام امری است، اثبات مفهوم مفهوم بهینه نیست و می‌توان با دقت بیشتری نسبت به مناسب‌تری پیدا کرد.
انگلیسی بریتانیایی با همکاری همکاران آلمانی و استرالیایی، ۲۷ مرداد ۳۵ تا سال‌ها را انتخاب کردند که به ۷۰ مبتلا به آپنه انسدادی خواب خفیف تا شدید تشخیص داده شده بود.
معلم‌های گفته‌اند که مکانیسم پشت یافته‌ها آنها نامشخص است. اما آنها پیشنهاد کردند که این امر ممکن است از سطح متن خوناب یا تغییر در جریان به مغز باشد.
به گفته‌ها، مشخصه‌های خواب‌تلاش‌کننده مغز می‌تواند از آپنه باشد که جریان خون را می‌کند و آن را محدود می‌کند.
حساب می‌گویندT می‌تواند به مغز شما آسیب برساند. تصور می‌شود که این وضعیت می‌تواند جریان خون به مغز را کاهش دهد و آن را محدود کند.
بیماران به آپنه انسدادی خواب نیز حافظه کوتاه مدت بدتری بوده و طبق نتایج، هرچه آپنه انسدادی خواب خفیف‌تر بود، عملکرد شناختی بهتری داشته باشد.
این یافته‌ها که در مجله «Frontiers in Sleep» منتشر شده است، نشان می‌دهد که افراد مبتلا به آپنه انسانی خواب شدید هوشیاری کمتری دارند و عملکرد بدتری دارند.
برای این مطالعه، شرکت کنندگان هنگام خواب از کلاهک جمجمه الکتروانسفالوگرافی استفاده کردند که مغزی آنها را برداشت می‌کرد. سطح خون، ضربان قلب، و حرکات چشم و پا نیز ردیابی شد. عملکرد شناختی شرکت کنندگان نیز مورد آزمایش قرار گرفت.
درس هفتم مرد را با وضعیت سلامت و تحصیلات مشابه که از آپنه انسدادی خواب رنج نمی‌بردند، مورد بررسی قرار گرفتند.
این بیماری که هر ۱۰ فرد بالای ۳۰ سال یک نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ناشی از شل شدن و باریک شدن دیواره‌های گلو در طول خواب است که طبیعی را مختل می‌کند. افراد مبتلا به این عارضه در طول خواب از خروپف بلند، نفس نفس زدن، خرخر کردن یا صداهای خفگی رنج می‌برند و زیاد بیدار می‌شوند.
دکتر «ایوانا روزنزوایگ» (Ivana Rosenzweig) نویسنده اصلی این مطالعه گفت: ما عملکرد ضعیف‌تر و حافظه بصری فضایی و در هوشیاری، توجه پایدار و کنترل روانی حرکتی و تکانه را در مردان مبتلا به آپنه انسدادی خواب نشان دادیم.
دانشمندان کینگز کالج لندن ادعا کردند که کسانی هستند که ثابت می‌کنند آپنه خواب باعث زوال شناختی می‌شود.