یک مطالعه جدید نشان داده است که مصرف کافئین قبل از بازی فوتبال می‌تواند بر عملکرد فرد تأثیر بگذارد.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، پژوهشگران دریافت‌اند که مصرف کافئین با دوز پایین هم مثبت است و هم تاثیر منفی بر عملکرد بازیکنان فوتبال(چه جوان و چه با تجربه) دارد. در حالی که بسیاری از افراد در این مهم نقش دارند، یافته‌های این مطالعه می‌تواند برای مربیان و بازیکنان بازیکنان مفید باشد.
ورزش فوتبال ترکیبی از فعالیت‌های کم آهسته مانند پیاده‌روی، ایستادن، همراه با سریع دویدن چرخش و تکل زدن با فعالیت‌های بدنی شدید است. عملکرد و موفقیت یک بازیکن در زمین فوتبال، هم به جسمانی وی و هم به تصمیم گیری سریع او نیاز دارد.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند کافئین‌هایی که یکی از محبوب‌ترین مکمل‌های غذایی در جهان است، می‌تواند در طول ورزش متناوب از جمله فوتبال، فواید موجود باشد، اما تأثیر آن بر تصمیم‌گیری بر ورزش کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است.
اکنون پژوهشگران دانشگاه شیراز و استافوردشایر بریتانیا، تاثیر کافئین را بر دقت پاسخ، حل مسائل و تصمیم‌گیری‌های بازیکنان فوتبال در نظر گرفته‌اند.
پویا سلطانی نویسنده این مطالعه گفت: مطالعات نشان داد که کافئین می‌تواند توجه کند، دقت و سرعت و همچنین انرژی و خلق و خوی فرد را بهبود بخشد. با این حال، تأثیرات کافئین بر عملکردهای شناختی «بالاتر» مانند حل مسائل و تصمیم گیری، مورد بحث است. بنابراین ما تصمیم گرفتیم این موضوع را بررسی کنیم.
پژوهشگران ۱۲ فوتبالیست مرد ۱۶ تا ۱۷ ساله با حداقل چهار سال سابقه بازی در لیگ دسته اول جوانان ایران را بررسی کردند.
شرکت کنندگان در این مطالعه مصرف کننده معمولی کافئین به میزان کمتر از صد میلی گرم در روز بودند. به هر یک از شرکت‌کنندگان ۳ میلی‌گرم به ازای هر وزن از وزن بدنشان کافئین یا پودر آرد در کپسول‌های ژلاتینی داده شد و ۳۰ متر تصمیم‌گیری آنها شامل دقت پاس کوتاه ۱۰ و میزان طول متری مورد ارزیابی قرار گرفت.
در حالی که این دوز به عنوان دوز پایین کافئین در نظر گرفته می‌شود، تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که این دوز، انرژی‌زاست یا عملکرد را بهبود می‌بخشد.
با استفاده از «آزمون پاس فوتبال لفبرو» (Loughborough Soccer Passing Test) یا به اختصار LSPT، یک آزمون مهارتی چندوجهی ویژه فوتبال برای ارزیابی حرکات پاس دادن، دریبل کردن، کنترل و تصمیم گیری ارزیابی می شود.
تصمیم گیری قدرت از طریق یک کارمزد آنها را ارزیابی می کنند که در شرکت کنندگان آن ۱۰ کلیپ ویدیویی از یک بازیکن فوتبال در حال حاضر توپ را تماشا می کنند و از آنها خواسته می شود که بهترین گزینه را برای یک حمله خوب در زمانی که ویدیو می شود، کنترل کرد. ، تعیین کننده.
بازیکنان پس از مصرف کافئین در مقایسه با بازیکنانی که دارونما مصرف کرده اند، در پاس های کوتاه 1.67 درصد و در پاس های بلند 1.48 درصد بیشتر است. با این حال، قدرت تصمیم گیری آنها ۷.۱۴ درصد کمتر بود و آزمون LSPT آنها نیز ۳.۴۹ درصد از مصرف کافئین کمتر شد.
نگار جعفری پژوهشگر ارشد این مطالعه می‌گوید: در حالی که دقت کنید که در بین شرکت‌کنندگان و بعد از تمام مصرف کافئین ثابت بود، عملکرد در مورد پاس‌های متفاوت قبل بود. علاوه بر این، اکثر شرکت‌کنندگان پس از مصرف کافئین در تصمیم گیری و آزمون LSPT امتیاز کمتری کسب کردند. قنه ماتوناند قینگر قهین بیشهههههههههههههههههتههههههههههههههههههههت زی قarara گیndnd.
پژوهشگران می‌گویند به جای توصیه به بازیکنان فوتبال که به طور کامل از کافئین پرهیز کنند، یافته‌های آنها حاکی از لزوم بررسی بیشتر در مورد تأثیرات آن برای تصمیم گیری در طول یک مسابقه فوتبال است.
پویا سلطانی افزود: در طول یک مسابقه فوتبال، بازیکنان باید نشانه‌های تغییر موقعیت حریف، سازماندهی تیم و فشار زمان را پردازش کنند. تصمیم گیری در ارسال پیام ویژه ویژه‌ای دارد، جایی که یک پاس خوب می‌تواند موقعیت‌های گلزنی ایجاد کند.
پژوهشگران می‌توانند عوامل زیادی را برای در نظر گرفتن وجود داشته باشند، اما ارائه شده توسط این مطالعه می‌تواند برای طراحی تمرینات مفید باشد.
سلطانی می‌گوید: یافته‌های ما نشان می‌دهد که تصمیم‌گیری می‌تواند تحت تأثیر مصرف کافئین باشد و مربیان ممکن است این ویژگی‌های عملکردی را برای بررسی در تمرین مفید بدانند.
وی افزود: کافه‌ها مانند دوز نسبت به وزن بدن، مصرف مواد مصرفی کافئین و موقعیت‌های بازیکنان خاص یا سبک بازی آنها می‌توانند دخیل باشند. به عنوان مثال، کاهش جزئی در دقت ممکن است برای یک هافبک بسیار مهم باشد، اما برای یک دروازه‌بان کمتر تأثیرگذار باشد.
این مطالعه در مجله Behavioral Brain Research منتشر شده است.
انتهای پیام