کشف اسرار از راه شیری در داده‌های «تلسکوپ فضای جیمز وب»

به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا، جدیدترین عکس «تلسکوپ فضای جیمز وب»، بخشی از مرکز متراکم کهکشان ما را با جزئیات بی‌سابقه‌ای نشان می‌دهد و ویژگی‌هایی را نشان می‌دهد که می‌گذارد دیده نشده و ستاره‌شناس توضیحی در مورد آن نمی‌دهد. این منطقه ستاره‌زا که «کمان سی»(Sagittarius C) یا (Sgr C) نام دارد، در فاصله حدود 300 سال نوری از سیاه‌چاله مرکزی راه شیری موسوم به «کمان ای*» (Sagittarius A*) واقع شده است.

«ساموئل کرو» (Samuel Crowe) دانشجوی «دانشگاه ویرجینیا(UVA) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: داده‌های فروسرخ در این منطقه هرگز با سطح نمایش و شناسایی تلسکوپ جیمز وب وجود ندارد. بنابراین، ما برای اولین بار ویژگی های بسیاری را در این منطقه مشاهده می کنیم. جیمز وب باورنکردنی را به نمایش می‌گذارد و به ما امکان می‌دهد تا شکل‌گیری ستاره‌های این محیط را به روشی مطالعه کنیم که پیشتر ممکن نبود.

پروفسور «جاناتان تان» (Jonathan Tan) یکی از مشاوران کرو در دانشگاه ویرجینیا گفت: مرکز کهکشان، ناملایم‌ترین محیط در راه شیری ماست است که می‌توان نظریه‌های کنونی تشکیل ستاره‌ها را در سخت‌ترین آزمایش خود قرار داد.

پیش‌ستاره‌ها

در میان 500 هزار ستاره تخمین زده شده در عکس، یک خوشه از پیش‌استاره‌ها وجود دارد. پیش‌استاره‌ها، ستاره‌هایی هستند که هنوز در مرحله شکل‌گیری و افزایش جرم به سر می‌برند. جریان‌هایی را تولید می‌کنند که مانند آتش‌بزرگ در میان ابر تاریک فروسرخ می‌درخشند. در قلب این خوشه جوان، یک پیش‌ستاره کلان‌جرم قرار دارد که بیش از ۳۰ برابر خورشید ماست را نشان می‌دهد. ابری که پیش‌استاره‌ها از آن بیرون می‌آیند، به قدری متراکم است که نور ستاره‌های پشت آن نمی‌تواند به جیمز وب برسد و باعث شود که به نظر بیاید خلوت کند. در حالی که در واقع یکی از متراکم‌ترین مناطق عکس است. ابرهای تیره فروسرخ کوچک‌تر روی عکس، مانند حفره‌هایی در میدانی از ستاره به نظر می‌رسند. اینجا همان جایی است که ستاره های آینده در حال شکل گیری هستند.

«دوربین فروسرخ نزدیک». کرو گفت: این نتیجه نهایی عکس‌های پرانرژی است که توسط ستاره‌های کلان‌جرم جوان ساطع می‌شوند اما این گستره وسیع از ناحیه نشان‌داده‌شده توسط جیمز وب، یک پدیده شگفت‌انگیز است که جای بیشتری برای بررسی دارد.

یکی دیگر از ویژگی‌های این منطقه است که قصد دارد آن را بیشتر بررسی کند، ساختارهای سوزن‌مانند در هیدروژن یونیزه‌شده‌اند که به صورت آشفته در جهت ظاهر می‌شوند.

«روبن فدرانی»(Rubén Fedriani) پژوهشگر «موسسه اخترفیزیک اندلس»(Institute of Astrophysics of Andalusia) و از اعضای این گروه پژوهشی گفت: مرکز کهکشان یک مکانی شلوغ و پرآشوب است. ابرهای گازی متلاطم و مغناطیسی وجود دارند که در حال تشکیل دادن ستاره‌ها هستند و سپس با بادها، فوران‌ها و تشعشعات خود را بر گاز اطراف می‌گذارند. جیمز وب، تعداد زیادی در مورد این محیط ناملایم در اختیار ما قرار می گیرد و ما بررسی می کنیم آن را تازه آغاز کرده ایم.

در فاصله 25 هزار سال نوری، مرکز کهکشان به اندازه کافی نزدیک است تا ستاره ها به منفرد با تلسکوپی جیمز وب مطالعه می کنند و به ستاره شناسان امکان می دهد تا اطلاعات بیساب را در مورد نحوه شکل گیری ستاره ها و ارتباط با این روش با محیط کیهانی، به دست بیاورند. ویژه در مقایسه با مناطق دیگر کهکشان جمع آوری کنند.

کرو گفت: عکس جیمز وب خیره‌کننده است و علمی است که آن را به دست می‌آورد، حتی بهتر خواهد بود. ستاره‌های بزرگ، کارخانه‌هایی هستند که عناصر سنگینی را در خود تولید می‌کنند. بنابراین، بهتر است آنها را یاد بگیرید و داستان منشا بیشتر قسمت‌های جهان است.

انتهای پیام